К.г.н. Мікола Волкаў і к.г.н Максім Макараў пазнаёмяць з аднымі з найважнейшымі умацаванняў Вялікага княства Літоўскага XIV-XVII стст. віцебскімі замкамі. з. Па сваім гаспадарчым і дэмаграфічным патэнцыяле ён саступаў старажытнаму цэнтру Беларускага Падзвіння - Полацку.
Для спраўнага функцыянавання замкавых умацаванняў неабходна было ўвесь час падтрымліваць іх у добрым стане. Рамонт мураваных фрагментаў замка ажыццяўляўся шляхам прыцягнення майстроў адпаведнай кваліфікацыі, часта замежных.
На працягу ўсяго перыяду існавання віцебскія замкі былі шчыльна забудаваныя і мелі значнае пастаяннае насельніцтва. Акрамя рэзідэнцыі вярхоўных уладаў і іх мясцовых ураднікаў тут існавала значная колькасць двароў прадстаўнікоў вышэйшага саслоўя і гандлёва-рамеснага насельніцтва. Матэрыялы XVI-XVII стст. дазваляюць казаць пра тое, частка мяшчанскіх двароў паступова перайшла ў рукі шляхты праз здзелкі куплі-продажу. Прынцыповыя змены ў сацыяльнай стратыграфіі Ніжняга замка адбыліся пасля заснавання на яго тэрыторыі езуіцкага калегіума, які за кароткі час уцягнуў пад сваю ўладу значную колькасць былых шляхецкіх і мяшчанскіх двароў.
00:00 - Пачатак
00:45 - Уступ
02:35 - Крыніцы для даследавання
07:23 - Тэрміны “горад” і “замак”
09:00 - Пачаткі замкаў
11:47 - Метады рэканструкцыі выгляду замкаў
17:10 - Архітэктура Верхняга замка
32:42 - Архітэктура Ніжняга замка
44:22 - Гісторыя замкаў у XIV - першай палове XVII ст.
52:25 - Знікненне рэшткаў мураваных замкаў
53:33 - Звярынец
54:36 - Археалогія
1:01:05 - Насельніцтва
1:05:05 - Забеспячэнне і будашніцтва замкаў
1:20:05 - Арсенал
1:23:40 - Пушкары