Uit liefde voor de natuur, voor de prachtige groei de bloei en de vruchten. Uit liefde voor mijzelf en de tevredenheid de blijheid en de rust die het mij geeft ❤❤❤

Hele goeie video. Angst en liefde is precies de reden dat ik droom van een voedselbos. Ik heb last van een angststoornis en natuur is een van de weinige dingen die mij echt tot rust kunnen laten komen. Zelf woon ik helaas in een huurhuis met kleine tuin, maar het eerste wat ik deed nadat ik mijn inboedel in huis had, was 2 appelboompjes planten. Afgelopen jaar is er enorm veel veranderd hier en heb vooral ingezet op het kweken van een goede bodem en diversiteit. Ik heb voor het eerst spinazie, worteltjes, tomaten, broccoli, knoflook, aardappelen en bonen gekweekt, jam gemaakt etc. Het gaf mij zo veel voldoening dat ik ook bezig ben om mijn ouders zover te krijgen om hun achtertuin zoveel mogelijk om te toveren tot een klein voedselparadijsje. Mijn tuin is tenslotte slechts zo'n 5x11 meter. Die van hun is namelijk zo'n 18x100 met een hoop meer zonlicht. :) Groetjes van Simon, 26 jaar.

Wat een fijne en eerlijke video. Bij mij is het net zo gestart. Uit angst voor de toekomst van onze aarde en mijn kinderen. En uit liefde voor onze aarde en mijn kinderen. Ik probeer mijn kinderen zo veel mogelijk te betrekken bij alle processen in ons voedselparadijs. Van het bestellen van zaden tot het stekken van takken, het oogsten, het bereiden. Dat zijn vaardigheden die ze immers op school niet meer leren, maar misschien wel ooit nodig gaan hebben. Mijn overgrootmoeder overleefde de oorlog met 18 kinderen dankzij haar 'wilde tuin'. Mijn grootmoeder leerde mij alles over natuurlijk tuinieren. Mijn moeder had er indertijd geen interesse in. Ze wilde een mooie strakke tuin. Maar nu ze ziet dat het hier bij ons ook werkt en aanslaat, en ziet hoe mijn 2 kinderen er van genieten, verdiept ze zich er ook stilletjes aan in. Heerlijk toch. Angst en liefde gaan hand in hand. Je hebt altijd een beetje angst om de liefde los te laten of te verliezen. Liefde creëert angst

Bedankt voor je video en leuk hoe je op jouw manier je beweegredenen weet te beschrijven! Mijn motivatie zou zijn dat het idee van een voedselbos in mijn ogen ‘klopt’, als je kijkt naar wat een leven waardevol maakt. Er komt veel samen in een voedselbos: iets om voor te zorgen, iets om van te genieten, iets om in tot rust te komen, iets om productief in bezig te zijn, iets om creatief mee bezig te zijn, iets waar veel te leren valt, iets waar je bijdraagt aan bepaalde ecologische vraagstukken, iets waar je verrast kan worden, iets waar je gezond in kan leven (voeding, beweging, buitenlucht), iets wat je in contact brengt met natuur, iets waar je met anderen aan kunt werken, iets wat je uitdaagt, etc etc. Ik denk dat dit soort zaken minstens zo belangrijk zijn als de vraag of een voedselbos een goed en productief alternatief is voor de reguliere landbouw.

Wat mooi Martijn... en o zo herkenbaar, het balanceren tussen angst en liefde. Bij mij werkt het net zo, de slapeloze nachten en het gepieker verdwijnen als sneeuw voor de zon op het moment dat ik een voedselbos of onze eetbare tuin betreed.

Hallo Martijn, zo herkenbaar. Ik ben begonnen uit liefde voor het leven, voor al het leven. Voedsel is voor mij heilig. Ik draag graag bij een het mooier maken van het leven. Ik herken het zo, dat als ik door ons voedselbos loop, dan voel ik me zo gelukkig en één met alles dat is. Een diepe liefde voor het leven.

Mijn tuin is 100 jaar gedomineerd door een grote es, helaas met bruinrot. Toen het te gevaarlijk werd heb ik hem laten rooien en ruim tevoren lopen nadenken hoe mijn schaduwtuin op het zuidwesten zou veranderen in een zonnige tuin. Omdat ik me al jaren erger aan de marketingpraatjes waarmee met van alles en nog wat bespoten voedsel ons aangepraat wordt als o zo gezond, en ik graag onafhankelijk ben, lag het voor de hand om te gaan studeren op hoe dan. KZread bracht me duizenden inspirerende filmpjes over voedselbossen, moestuinieren, agroforestry, syntropie, enz. En nu ben ik dus 3 jaar leerzaam bezig. Mijn grond gaat hard vooruit. Maar mijn drive was vooral irritatie, al zat er wel bezorgdheid bij over waar de voedselproductie naar toe ging...

@devoedselboss

Жыл бұрын

Wat een mooie reis de afgelopen jaren. Dank voor het delen en veel plezier van je eigen plek!

'een cursus in wonderen'

Mooi dat je zo eerlijk je gedachten en gevoel weergeeft. Ik ben boeren kleindochter, in verbinding zijn met de natuur zit in mijn genen dat doe ik al van jongs af aan. Ik zou niet anders willen, dat voelt als mijn identiteit. Mijn man en ik hebben zelf een kleinschalig biologisch melkveehouderij gehad en sinds 5 jaar ben ik in aanraking gekomen met permacultuur en voedselbossen. Pas het nu zelf toe op een kleine 1000 m2, hoop in de toekomst op meer grond om uit te kunnen breidden.

Wat ik mis in alle initiatieven mbt het voedselbos, is dat er vanuit een antropocentrisch perspectief wordt gekeken. Ik zou graag gebieden / landschappen met een voedselbos en /of permacultuur voor mens en dier willen creëren. Dat een dier niet als een object of een product wordt gezien, maar ook bevrijdt mag worden en in overeenstemming met de natuur mag leven

Prachtig verwoord Martijn!

Bedankt voor de video. Ik nodig u uit om u te verdiepen in plasma wetenschap. Deze technologie kan u op alle fronten helpen en is heel goedkoop en makkelijk in te zetten

@time4099

3 жыл бұрын

kzread.info/dash/bejne/ZYCiqY96g7yyYdI.html