Осы сөзді жиі естиміз тұрмыста:
"Біз - актермыз, өмір - кино, тым қысқа".
Әлдеқандай рөлдер ойнап жүргенде,
Ұмытылып бар жатыр бір нәрсе.
Миллиондаған маскаларды киіп ап,
Өзімізді қалдық мүлдем танудан.
Көрінуге тырысамыз жақсырақ,
Не іздеудің білмей қалып жаныңнан.
Ұмытылып бара жатыр бәрі де:
Жақсы өмір, сол өмірдің мәні де.
Өзіңді тап, бетпердеңді шеш-дағы,
Өмір мәні - сол өмірді сүруде.
Біреу үшін ешнәрсе де істеме:
Жақсы киім, саяхаттау
және де
Жетістігің, үйің, сенің отбасың -
Жұрт сөзімен өлшенбейтән "мәртебең".
Осы сәтті өміріңді сүре біл,
Өткеніңді ұмытпай тек біле жүр.
Келешекке ұмтылам деп арманмен,
Қараңғыда қоштаспағын "бүгінмен".