👋👋🤚🖐

Videolarınızla ilgili yapıcı eleştirilerimi yapmak istiyordum uzun zamandır. Bu videonuzda görüyorum ki, ilk videolarınızla kıyasla diksiyonunuz, konuşma hızınız daha da iyileşmiş, tebrik ederim :') Bir de eleştirim olacak, bilmiyorum daha önce yazan olmuşmudur. "Pattern" , "cope" gibi bazen ingilizce kelimeler kullanıyorsunuz. Belki de çalışma ve eğitim hayatınızda uzun süre ingilizce kullanmanızdan kaynaklanıyordur. Ancak yorumlara verdiğiniz cevaplardan türkçe dil bilginizin iyi olduğu anlaşılıyor. Sanıyorum videoda alıntı yaptığınız kitapları ingilizce okuduğunuz için videoda konuşurken ilk ingilizce olan kelimeler geliyor aklınıza. Bunu da ola bildiğince azaltırsanız çok güzel olur bence :') Başarılar

@kendinias8533

Ай бұрын

Merhaba @Kitabqurdu Değerli yorumların ve yapıcı eleştirilerin için teşekkür ederim. Ben hale acemi bir KZreadr'ım:) Aslında KZreadr olmak gibi bir derdim yok, benim derdim dilim döndüğünce "bilinç evrimine katkı sağlamak". Bu uğurda elbet sürçülisan eylediğim zamanlar oluyor ve olacaktır. Yaptığım hatalardan dolayı kendime çokça kızdığım, yetersiz ve değersiz hissettiğim zamanlara inat artık hatalarımla kendimi sevmeyi öğrendim. Bununla birlikte, elbette, eleştirinde belirtmiş olduğun gibi fazla yabancı dil kullanımını azaltmam ve doğru diksiyon ile anlaşılabilir bir şekilde konuşabilme kapasitemi sürekli geliştirmem iyi olur. Yine de ben editsiz, içimden geldiği gibi konuştuğum ve de çokça İngilizce kaynak okuduğum için bazen iniş çıkışlı bir anlatı üslubu benimseyebiliyor ya da kavramların İngilizce karşılıklarına özellikle değinmeye özen gösteriyorum. İngilizce bilen izleyicilerimin de bu kavramlara aşina olmalarını hedefliyorum. Google'da konu ile ilgili İngilizce kaynaklara ulaşmak isteyen izleyicilerimin anahtar sözcük araştırması yaparken bölümlerde paylaştığım kimi İngilizce kavramlardan faydalanabileceklerini düşünüyorum. Buna karşılık, pattern, cope etmek gibi kelimeleri kullandığımda bu amaca hizmet etmediğim aşikar. Bu nedenle, seni anlıyorum. Konu ile ilgili İngilizce kavramlar haricinde günlük dildeki İngilizce kelimeleri kullanmamak konusunda daha fazla hassasiyet göstersem daha iyi olur. Diğer yandan, çektiğim kimi bölümlerin benim için taşıdığı anlam-duygu yükü ve bunun üzerimde yarattığı sorumluluk hissi konuşurken kendimi en iyi şekilde ifade etme çabamla birleştiğinde bazen kendimi kaptırıp eleştirmiş olduğun hususları göz ardı etmeme neden olabiliyor. Hukukta bizim çok sık kullandığımız bir deyim vardır: "Esası şekle kurban etme" diye. Kimi hukukçular arasında bunun aksini savunanlar da var ancak bence konu, içerik, aktarım gücü vb. nitelikler benimki gibi insanı ilgilendiren konuları anlatan insanlar için esas telakki edilmelidir. Bu istikametteki düşüncem, şimdiden itiraf etmeliyim ki, bazen istesem de yabancı dil kullanımı konusundaki yapıcı eleştirilerini her defasında karşılamakta güçlük çekmeme neden olabilir. Bunu da şimdiden dürüstçe ifade etmiş olayım. Tekrar nazik ilgin için teşekkür ederim. İşin doğrusu bu ilgin bizatihi benim için yapıcı eleştirilerin ve övgün kadar kıymetli. Sevgiyle.

@Kitabqurdu

Ай бұрын

​​​@@kendinias8533 Azerbaycanlı olduğum için Türkçe bir yazı yazdığımda bazen ben de hata yapmaktan korkuyorum. Korkunuzu anlıyorum ve KZreadda bu kadar savunmasız ve kendiniz olduğunuz videolarınızı yayınladığınız için medeni cesaretinizi kutluyorum. Bir kaç videonuz daha bende indirilenler kısmında duruyor. Onları da izledikçe yorumlar yapmak istiyorum. Yorumlarımı lütfen, sadece kanalınızı geliştirebilmeniz için izleyici gözüyle görüp bildirdiğim yorumlar olarak kabul edin. Çünki sizi yetersiz ve hatalı hissettirmek amacıyla söylemiyorum. Bunu ilk yorumumda yeterince belirtememiş olabilirim. Kanalınızın gelişmesi ve büyümesi dileğiyle🙏

Merhabalar yaşım 42 Anksiyete hastasıyım bu değerli bilgiler için teşekkür ederim saygılar

@kendinias8533

2 ай бұрын

Merhaba. Rica ederim. Değerli vaktini ayırıp beni dinlediğin için ben de sana teşekkür ederim. Bu bölüm stres ve travma ile ilgili çektiğim bir serinin 10. Bölümü idi. Eğer hepsini izlemediysen Oynatma Listesine girip baştan izleyebilirsin. İlk bölümde özellikle beyinden de bahsettim. Stres tepkisi ile doğrudan bağlantılı olduğu için beynin hiyerarşik organizasyonunu bilmek süreci daha iyi anlamana yardımcı olacaktır. Sevgiyle.

Yeni bölümü heyecanla bekliyorum, emeğiniz için teşekkürler ☘Anlattığınız travma, stres ve tepkilerine kendi deneyimlerimden bahsetmek istiyorum fakat ters bir açıdan. Bebekliğim ve çocukluğum harabe diyebileceğim türden içeriklerle dolu. Terapiye başlayalı 8 ay oldu ki başlarken şemalarım ve bağlanma stilim gibi detayların farkındalığıyla başladım. Anılarım birkaç olay, fotoğraf karesi ve onların da silik sepet olmasından ibaret, duygularım neydi ne hissettim asla hatırlayamıyorum, dissosiyasyona verilebilecek en iyi örneklerden biriyim diyebilirim. Fakat belli belirsiz de olsa bir yol göründü, rüyalarım. Sık görmemekle beraber rüyalarımı analiz etmeye bana neyi göstermeye çalıştığını anlamaya çalışıyorum ve bu o kadar soyut bir şey ki asla emin olamıyorum, eğer rüya sembol içeriğimde ciddi travmatik geçmişe dair bir içerik yakalarsam rüyayı analiz sırasında vücudumda geçici ağrılar veya zonklama gibi belirtiler başlıyor. Belki de öyle sanıyorum bilmiyorum, her şey hem çok belirsiz hem çok net gibi. Davetsiz müdahaleci semptomlar benim şu an ilerleyebildiğim tek yol.

@kendinias8533

2 ай бұрын

Gülnur merhaba. Seni çok iyi anlıyorum. Harikasın. Rüyaların aracılığıyla travmalarınla yüzleşmeye cesaret etmen çok değerli. Psikanaliz uygulayan bir terapist ile çalıştığını varsayıyorum. Onlar rüyalar konusunda tecrübelidirler. Bu konuda Freud ve Jung'un kitaplarına da başvurabilirsin. Kendine sakın yüklenme, tam aksine elinden geldiğince müşfik ol lütfen bu süreçte. Acı çekmen de çok doğal. Geçmişinle ilgili şefkatli bir sorgulama yapmaya çalış. Bu konuda Gabor Mate'nin "compassionate inquiry" adıyla geliştirdiği bir geçmişi sorgulama tekniği var. Bunu Google'da bir arat istersen. Orada müşfik bir sorgulamanın ne demek olduğu ve nasıl yapıldığı ile ilgili bilgi alabilirsin. Ayrıca, Mate'nin periyodik olarak yaptığı bir workshop'da var bu konuyla ilgili olarak ona da katılabilirsin. Dünyanın farklı yerlerinden insanlar katılıyorlar. Sana da fayda sağlayacağı kanısındayım. Bedeninden duyumsadığın hislere de odaklanabilip bunları tanımlaman ve ifade edebilmen de önemli bir başarı ve iyileşme yolunda bir merhale. Gelecek haftaki bölümde travma sonrası stres bozukluğu ile ilgili daha detaylı bilgiler vereceğim. Davetsiz müdahaleci semptomlar dışında bu bölümde bahsetmiş olduğum diğer iki ana unsuru hakkında da bilgi vereceğim. EMDR tekniği ile çalışan bir psikologtan/psikiyatr'dan da destek alabilirsin. Peter Levine'in "somatik terapisi" var travma ile ilgili olarak. Onun "Travma ve Anı" kitabı ile "Aslanı Uyandırmak" isimli kitabında bu konuda terapi yöntemi ile ilgili bilgiler var. Kendini anlatman da çok değerli. İçinden çıkardığın ve paylaştığın her olumsuz duygu ve düşünce seni iyileştirir ne de olsa. Bunu yapmanın en sağlıklı yollarından biri de terapi seanslarına katılmak. Umarım psikoloğun ile aranda güvene dayalı bir ilişki kurulmuştur ve terapistin empatik ve duygu/düşüncelerine karşı duyarlıdır. Haberlerini ve yorumlarını bekliyor olacağım. Kuşkusuz daha iyi olacaksın, yeter ki yılmazlığını koru ve yürümeye devam et. Sevgiyle.

@gulnurerbas

2 ай бұрын

@@kendinias8533 iyi dilekler için teşekkür ederim. Psikoloğum konusunda kendimi oldukça şanslı hissediyorum bilinçli olmasa da psikodinamik de uygulayan bir seçim yapmışım ve kendimi çok rahat hissediyorum görüşmelerde. Peter Levine kitaplarını okudum zihnimi rahatlatmada ve süreçleri anlamamda çok yardımcı oldu. Eğer böyle bir arayış içerisinde olan birileri varsa gerçekten faydası oldu diyebilirim. Önerdiğiniz Gabor Mate tekniğine de hem şimdi bakacağım, çok teşekkür ederim ☘

Hoşbulduk hocam ,nasılsıniz, umarım iyisinizdir.

@kendinias8533

2 ай бұрын

İyiyim Ahmet. Teşekkürler. Umarım sen de iyisindir. Sevgiyle.

Merhabalar son 7 gündür masa basina oturup ders calismakta zorlanıyorum zihnimde sanki negatif bir şartlanma var ama onların gercek olmadığını bilmeme rağmen nötr olarak kalamıyorum kafam cok dolu ilaca başlayacağım yarın.İyi bi öğrenci oldugumu bilmeme rağmen bunlar oluyor nasıl özgürleşirim katarsis gibi bi sey var mıdır tesekkurler Farkında kalmak,önemsememek zor geliyor mükemmeliyetcilikten oluyor biliyorum hatta bunları aşmıştım ama şimdi?

@kendinias8533

2 ай бұрын

Merhaba @filizz9898. Lütfen kendine karşı müşfik ol. Her duygunun geçici olduğunu hatırla. Hiçbir ders, başarı veya hedef senden daha önemli ve değerli değil. Sen yoksan onlar da yoklar, olamazlar. Eğer bu aralar ders çalışmakta zorlanıyor isen lütfen en azından 1 günlüğüne ders çalışmayı bırak, havalar güzel, dışarı çık, tabiata git, kendine iyi davranacağın bir zaman dilimi yarat. Mükemmel olmak müthiş yorucu bir çaba. Mod terapisi ile ilgili "Oynatma Listesinde" bu konuda bir bölüm vardı. Bir bak istersen. Performans odaklı talepkar ebeveyn modu olan ebeveyn/ler ile büyüdüğümüzde maalesef onların sevgisini ve onayını kazanmak, onlar tarafından görülmek ve takdir edilmek için okuldaki ve evdeki başarımızı/etkinliğimizi/verimliliğimizi artırma yoluna giderek öne çıkmaya ve fark edilmeye çalışıyoruz. Bu bizi zamanla mükemmeliyetçi ve aşırı rekabetçi birisi haline dönüştürüyor, aynı annemiz/babamız gibi. Sonra da bu durumu yineleme zorlantısı içinde büyüyor ve mükemmel olmak için sürekli kendimizi zorluyoruz. Bu da ister istemez kendilik algımızı/değerimizi, başarılarımıza, egomuzu da başarıya endekslememize neden oluyor. Böylelikle, başarılı isek sevgi ve onayı hak ediyor, aksi halde yetersiz ve değersiz birine dönüşüyoruz. Özellikle kendi gözümüzde. Ne üzücü değil mi? Bunun farkında mısın? Şu anda zihnin olmasa bile duygularının dili olan "BEDENİN" sana LÜTFEN BİRAZ DUR, DURAKLA ve KENDİNE DÖN, BANA BAK VE İYİ DAVRAN diyor. Bunu duyuyor musun? Büyüdüğün ortamda dışsallaştırmak ve performans odaklı hale getirmek zorunda kaldığın başarı anlayışının yarattığı kaygı, seni kendinden, bedeninden ve dolayısıyla duygularından uzaklaştırıyor olabilir mi? Eğer öyle ise kendine dönmek için "ailenin tanıklığına değil kendi tanıklığına daha çok değer vermeye" ve kendini, sadece var olduğun için dahi değerli görmeye başlaman şart. Lütfen vücudunda yarattığı hislerle sana ulaşmaya çalışan bedeninin sesine kulak ver. İstemediğin düzeyde zorlama kendini. İyi bir öğrenci olduğunu biliyor olman harika. Bu nedenle, sorumluluklarının bilincinde olduğun da kuşkusuz. Bunlar, Donald Winnicott'un deyişiyle "yeterince iyi" olmanı sağlayacak içsel yakıtlar ve bana kalırsa, kendin için yeterince iyi olabilirsen istediğin başarıyı elde etmemen için hiçbir neden yok. Böyle bir durumda yine çok çalışabilirsin ancak bu kez "kendin için", kendine duyduğun saygıdan ötürü çalışırsın ve salt bu nedenle, çalışmaktan daha fazla keyif alır ve kendini tükenmiş hissetmezsin. Dolayısıyla, lütfen kendin için çalış, başkaları için değil. İhtiyacın olan ONAY, DEĞER, GÜÇ ve SEVGİ kendi içinde, Paulo Coelho'nun "Simyacı" isimli kitabında anlatmaya çalıştığı gibi. Aradığın her şey uzaklarda bir yerde ya da sevdiğin kişilerin iki dudağı arasında değil, bizzat kendi biricik özünde. Eğer bu satırları tüm kalbinle okur ve içselleştirebilecek kadar kendine zaman ayırabilir ve müşfik olabilirsen her zamankinden daha anlamlı, mutlu ve huzurlu bir şekilde derslerine çalışacağına eminim. Bu söylediklerim sadece derslerle sınırlı değil elbet, dert edindiğin her meseleyi ilgilendiriyor. Son tahlilde lütfen hatırla, sen sadece VAR OLDUĞUN İÇİN DAHİ ÇOK DEĞERLİ ve BİRİCİKSİN. Bunu kimsenin sana söylemesine ihtiyacın yok, sen kendine söylediğin sürece. Sevgiyle.

@aylintekin7996

2 ай бұрын

@@kendinias8533 çok teşekkür ediyorum güzel yorumlarınız için dikkate alacağım