#108

Dr. Bruce Perry ile Oprah Winfrey’in birlikte kaleme aldıkları “What Happened to You” isimli kitaba atıfla stres tepki mekanizmamızın nasıl bir aile ortamında büyüdüğümüz ve sevildiğimiz ile doğru orantılı bir şekilde oluştuğunu anlattım. Bu doğrultuda, annemizin bebekken bizimle nasıl ilgilendiğinin ve ne şekilde uyumlandığının çok önemli olduğunun altını çizdim. Çocukken ihmal ya da istismar edilmiş olsak bile nöro plastisite sayesinde beynimizdeki nöral ağları değiştirerek kırılgan stres tepki mekanizmamızı değiştirmemizin mümkün olduğunu anlattım. Bu anlamda uyarılma ve disosiyasyon paternlerinden daha detaylı olarak bahsedip, klasik anlamda savaş-kaç-don şeklinde açıklanan stres tepkilerimizin aslında etrafı kolaçan etme (“flocking”) tepkimizi müteakip devreye girdiklerini ifade ettim. Eğer etrafı kolaçan ettiğimizde bizim açımızdan tehdit ve tehlike oluşturacak bir durum var ve çevremizde yaşadığımız duruma verilen tepki de bizi paniğe sokacak düzeyde ise savaş ya da kaç tepkisi verdiğimizi, buna mukabil, kendi başımıza olduğumuzda özellikle yaşımız küçük veya kendimizi o anda göreceli olarak yetersiz ve korunmasız hissediyor isek donma tepkisi vermek suretiyle kendimizi ortamdan soyutlama yoluna gideceğimizi açıkladım. Bölümün sonunda Jason’un hikayesine giriş yaptım. Bir sonraki bölümde Jason’un hikayesini tamamlayacağım. Yorumlarını bekliyorum. Kendine çok iyi bak ve lütfen abone olmayı unutma😊

Пікірлер: 3

  • @ekinba
    @ekinba4 ай бұрын

    Savaşmanın ve kaçmanın işe yaramayacağı durumlarda donma tepkisi devreye giriyor diye biliyordum. İlk andaki saniyelik değerlendirmenin de donma tepkisi olduğunu şu anda öğrendim. Bilgilendirme için teşekkürler.

  • @Sevda_mete
    @Sevda_mete3 ай бұрын

  • @ahmetsengul2313
    @ahmetsengul23134 ай бұрын

    Eyvallah

Келесі