Τίτος Πατρίκιος
1928
Σε βρίσκει η ποίηση
IX
Εκεί που συλλογίζεσαι ποιος είσαι και τι έκανες
πόσο ανοίχτηκες στους άλλους για να σε δεχτούν
πόσο επιδείχτηκες στο κοινό για να του αρέσεις
πως κλείστηκες τόσο πολύ για να προστατευτείς
σε τι έφταιξες σ’ εκείνους που σε απέρριψαν
για πόσο το ανέβαλλες κι εσύ να τους απορρίψεις
πότε έδωσες ένα στήριγμα σε κάποιον που το χρειαζόταν
πότε εγκατέλειψες τον άνθρωπο που σε είχε ανάγκη
πόσο αντέδρασες όταν έβλεπες να πλουτίζουν
αυτοί που έλεγαν ότι μάχονται για τους φτωχούς
όταν άκουγες να δημηγορούν υπέρ των αδικημένων
εκείνοι που αδικούσαν έχοντας πάντα δίκιο
πόσο ενίσχυσες αυτούς που τους προσφέρθηκες να σε δυναστεύουν
πόσο με τη δράση σου βοήθησες να ανατραπούν
ως πότε απόλυτα δεχόσουν τις μονολιθικές αλήθειες
πόσο αντιπάλεψες την κάθε φορά ακράδαντή σου πίστη
για πόσο φερόσουν σαν πιστός ενώ πια δεν πίστευες
πόσο αφέθηκες στεις παρορμήσεις σου, πόσο τις δάμασες
πόσο προχώρησε η γνώση σου, πόσο δοκιμάστηκε
ως που κατόρθωσε να φτάσει η πράξη σου, πού στόμωσε
πόσο άργησες ή πόσο βιάστηκες για μια κρίσιμη απόφαση…
Εκεί απάνω σε βρίσκει η ποίηση.
Titos Patrikios
1928
Te encuentra la poesía
IX
Allí donde cavilas quién eres y qué hiciste
cuánto te abriste a los otros para que te aceptaran
cuánto ostentaste ante el público para agradarle
cómo te cerraste tanto para protegerte
en qué fuiste responsable por aquellos que te rechazaron
durante cuánto lo dilataste también tú al rechazarlos
cuándo diste una mano a alguien que lo necesitaba
cuándo abandonaste al hombre que tenía necesidad de ti
cuánto reaccionaste al ver enriquecerse
a aquellos que decían luchar por los pobres
cuando escuchabas declamar a favor de las víctimas
a aquellos que cometían injusticias teniendo siempre razón
cuánto fortaleciste a aquellos a los que te ofreciste para que te tiranicen
cuánto ayudaste con tus obras a derrocarlos
hasta cuándo aceptabas verdades monolíticas absolutamente
cuánto te opusiste a tu fe inquebrantable de cada momento
durante cuánto actuabas como creyente mientras ya no creías
cuánto te entregaste a tus impulsos, cuánto los domesticaste
cuánto avanzó tu conocimiento, cuánto se puso a prueba
hasta que logró convertirse en acto, dónde se malogró
cuánto tardaste o cuánto te apresuraste por una decisión crucial
Allí arriba te encuentra la poesía.
Traducción: Miguel Ángel Chiovetta