Bardzo ważny temat. Pewnego razu w podstawówce zaczełam marzyć o stypendium naukowym. Byłam tak zmotywowana, że przez rok jako małe dziecko udało mi się na tyle zmobilizować, by je zdobyć. Wszyscy zaczęli uważać mnie za "zdolną" osobę, wręcz wymagać ode mnie samych piątek i szóstek, najlepszych miejsc w konkursach, a do tego porównywali mnie z inną osobą. Wytrzymałam tak 3 lata. Potem przez całe liceum i studia nie byłam w stanie się uczyć, zamiast tego odczuwałam ogromny stres i nieustanne chroniczne zmęczenie, czułam się beznadziejnie. Nauczyciele i rodzice, wasze słowa i wasze zachowanie ma ogromny wpływ na życie młodych ludzi. Proszę, pamiętajcie o tym.

Blokada emocjonalna, któż jej nie przerabiał. Dobry i mądry nauczuciel, potrafił taką sytuację rozładować i odblokować ucznia czy adepta. Umiejętność radzenia sobie w stresie, staje się z czasem i wiekiem wyćwiczona, szczególnie w zawodach ratujących czyjeś życie w szczegolnych warunkach ekstremalnych, gdzie nie można pozwolić sobie na błędy.

Uwielbiam rozmowy z panem profesorem. Fantastyczny specjalista w swoje diedzinie. Wszystkie szkoly powinny sie tego uczuc. Slucham zawsze z ciekawoscia ale tez ze smutkiem wiedzac jak dziala system edukacji w kraju i za granica. 😢

Świetna rozmowa, cenne informacje -dziękuję

Bardzo dziękuję za tak cenne informacje, całe życie człowiek się uczy, 👏👏👏

Wspaniała rozmowa, bardzo wartościowa, gratulacje zarówno dla Pana Profesora który w tak ciekawy a jednocześnie bardzo przystępny sposób wyjaśnia trudne kwestie funkcjonowania naszego mózgu, no i dla prowadzącego, za ciekawe pytania i wspaniale prowadzenie rozmowy. Bardzo dziękuję i słucham kolejnych rozmów i przesyłam dalej, bo niezmiernie warto! Pozdrawiam serdecznie i życzę wspaniałych owoców Państwa dobrego dzieła!

@EduAkcja

9 ай бұрын

Dziękujemy! Działamy :)

Dziękuję, bardzo ważne, pozdrawiam ❤

@EduAkcja

Жыл бұрын

Polecamy się :)

@alicjachruscicka7193

10 ай бұрын

A!30!

Jeszcze nie obejrzałam tego odcinka - przeczytałam tylko tytuł a już wiem że jestem ofi@rą takiego sposobu nauczania jak i 98% procent mojej klasy reszta to kujony które faktycznie mają dryg do uczenia się formułek, syn nauczycielki matematyki oraz osoba która wszystko po prostu zapamiętywała...... O czym to mówi? Że w Polsce jest beznadziejny sposób nauczania a teraz mam porównanie z Irlandii i........ NIESAMOWITA różnica😂 Tutaj dzieci nie są w ogóle zestresowane, uczą się ponieważ chcą no chyba że są przypadki które nie chcą ale wtedy od razu zaczyna nad nim pracować psycholog badają czy może nie jest to wynik jakichś innych problemów........ Niebo a ziemia porównując Polskę i Irlandię aż żal mi samej siebie że tak mnie wychowała szkoła właśnie na zasadzie strachu który żyje we mnie do dziś...... Polska powinna mnie jak i wielu ludziom większości Polaków wypłacić odszkodowanie za te lata w polskiej szkole... Bo oni tam nauczyli mnie jak i innych STRACHU który rozlewał się na całe moje życie, ten strach to jak odruch i przygotowanie się tu nie ma nic do rzeczy bo nawet jak człowiek przygotował się do lekcji co zawsze starałam się zrobić to nauczyciel i tak zawsze potrafił zdołować człowieka lub strach wpojony przez nauczycieli nie pozwalał na zapytania do nauczycieli o wyjaśnienie lub w ogóle o jakiekolwiek zapytania i to jest odpiwiedź na pytanie - dlaczego w Polsce jest jak jest i dlaczego Polaków nie można zmusić do jakiegokolwiek działania mam na myśli sytuację w kraju i to na co społeczeństwo pozwala pomijam dlaczego jeszcze tak jest ponieważ rozmawiamy o szkolnictwie w tej chwili Czyli SZKOŁA POLSKA UCZY STRACHU...... Ja mam go tak wpojonego że patrząc na siebie jest mi przykro acz kolwiek należę do odważnych osób chyba po to żeby zawalczyć o wygranie nad strachem wpojony w dzieciństwie Katastrofa..... A mamy przecież wychować zdrowe spoleczeństwa😂 Wiem że teraz sytuacja jest inna i niektórzy nauczyciele bój się dzieci hm........ Zemsta??? Pokoleniowa?

@kasiam.180

9 ай бұрын

Zgadzam się.Poniżenie,strach i przekonanie,iż nastolatek nie jest człowiekiem.System obniżania ocen.Brak empatii,nie mówię wogóle o motywację.Problem taki,iż większość dzieci są połamane już w dzieciństwie swoimi rodzicami ,więc takie traktowanie przypomina syndrom sztokholmski.Negatywne momenty wyrzucamy z pamięci i zostają np.fajne relacje z kolegami.Tylko póżniej odtwarzamy to samo w miejscach pracy i że swoimi dziećmi.Jest to bardzo przykre.

@smbezchemii8754

9 ай бұрын

@@kasiam.180 Niestety obydwie mamy RACJĘ 😪 choć wolałabym jej nie mieć Wspaniałej niedzielki😉

@kasiam.180

9 ай бұрын

@@smbezchemii8754 my mieliśmy porównanie że szkołą hiszpańską(rok). A ja między UJ a Sorboną. Na UJ profesor wyrzucał odzież wierzchnią z parapetów auli, mówiąc, iż następca Kopernika nie będzie tolerował takiego bałaganu. A córka w liceum rankingowym nawet nie ma szatni, więc chodzą i noszą wierzchnie ubrania z klasy do klasy,a w zimie w śniegowcach. I to się nazywa "szacunek"A po co jest potrzebny, jak ma się należyć do" elity"Wzajemnie. 👍

@smbezchemii8754

9 ай бұрын

@@kasiam.180 Szacunku to oni nie mają wbrew pozorom nawet sami do siebie no i niestety jak się okazuje ci profesorowie na wszelakich uniwersytetach idą za systemową nauką co oznacza że ich wiedzą jest również ograniczona o czym świadczy kupę rzeczy naokoło nas i to co siw działo przez niecałe 3 lata ostatnio świadczy o kretyniźmie naukowców lub robieniu loda systemowi uogulniając W każdym razie ludzi myślących i inteligentnych jest tyłu co kot napłakał więc musimy uczyć się pływać w tym gówni€ I już jest tak że my m@drzejsi (nieskromnie mówiąc) 😂 jesteśmy tępieni i musimy dostosowywać się do idi0tów Serdeczności 😉👍

@marian11235813

21 күн бұрын

Trzy lata liceum to zamiast nauki było dla mnie próba zrozumienia moich własnych emocji oraz próba przetrwania. Oczywiście nauka też była, ale jakim kosztem. Później się dziwić że badania pokazują 19% PTSD w Polsce gdzie przeciętenie jest 5-10%. Natomiast jest jasnym że nie da się wszystkiego zmienić z dnia na dzień, gdzie historia Polski w XX wieku jest koszmarna i z pewnością ma to wpływ. Szkolnictwo jednak sytuacji nie poprawia.

Pytanie czy taki uszkodzony stresem hipokamp można jakoś ponownie usprawnić na przykład poprzed terapię traumy. Wiem że jest możliwe leczenie, nawet długoletnie traum, czy nie mamy w takiej sytuacji do czynienia właśnie z pewnymi zdolnościami naprawczymi mózgu, bądź też kompensacji.

Jak to wygląda z punktu widzenia neurodydaktyki to już wiemy. Problem, tkwi w tym, że w większości przypadków uczniowie trafiają do niewłaściwych szkół. Bywalem na zebraniach u córki w liceum i mogę tylko powiedzieć, że conajmniej połowa uczniów nie powinna znaleźć się w tej szkole, po ukonczeniu szkoły podstawowej. A część tych uczniów, miałaby problem z nauką prostego zawodu.

Bardzo lubię się uczyć i czytać ale liceum ogólnokształcące to był dla mnie koszmar...