Сүткент Құткент.
Құт береке дарыған ауылыма
Ризамын ауылымның қауымына.
Сүтті кент атанған осы жерiм,
Бәрiмiздi басады бауырына.
Ауылымның жиегі сырдың суы,
Суға түссең басылар дене буы.
Ала жаздай асыр сап ертелi кеш,
Естіледі шомылған бала шуы.
Өрiсi кең малға жайлы орманды,
Туған жер деп акын жаны толғанды.
Бiр бiрiне мейiрiммен қарайтын,
Тұрғындары иманымен қорғанды.
Жол төселіп көшенің сәні кірді,
Көгілдір от жағып үй мәні кірді.
Жамағаты жарасқан Мешіті бар,
Имамы отқан Ұлықтап Тәңірімді.
Іздеп тұрар қазыналы қарттары бар
Біз деп тұрған жалынды жастары бар.
Талай тұлға туылған ауылымның.
Бір ғасырға жуықтау дастаны бар.
Сүткентім жасай берсін мәңгілік,
Жыр ғып жазып айтып жүрем ән қылып,
Әлі талай тұлға шығады білемін,
Ұрпағына жалғасуы заңдылық.
Кара байыр салтын ұстап қазақтың,
Шүкір етем күн кешуде ғажап тым.
Ауылымның әр жұмыр бас пендесін, Жалынынан сақташы Алла тозақтың...
©Абiлхайыр Асылбек.