Պարույր Սեւակ «ԱՆՋԱՏՈՒՄ», կարդում է՝ Նունե Ավետիսյանը
Դու չկա՛ս, չկա՛ս...
Եվ առավոտը
Այնպես աղոտ է,
Ասես ցավոտ է:
...ու չե՜ս լինելու:
Եվ հորիզոնն է փակվում իմ առջև:
Նրան փակում է ո՛չ ամպի ճոթը,
Այլ քո զգեստի ամպեղեն փո՜թը:
Դու չկա՛ս, չկա՜ս...
Եվ օդ է դարձել
Այս համատարած անտեր կարոտը:
...ու չե՞ս լինելու:
Ու թվում է, թե լուցկի մոտեցնեմ՝
Պիտի բռընկի ինքը վառ օդը:
Դու չկա՛ս, չկա՜ս...
Ինչո՞ւ եմ սակայն քեզ զգում այնպե՛ս,
Այնպե՜ս եմ զգում, ինչպես երևի
Ոտից նոր զրկվածն զգում է ոտը,
Որ նո՛ւյնպես չկա
Ու չի՜ լինելու...
Пікірлер: 11
ՀԻԱՑԱԾ ԵՄ։
БОЖЕСТВЕЕНОЕ ИСПОЛНЕНИЕ.И СЛОВА КАКИЕ.И СКОЛЬКО ВЛОЖЕНО СМЫСЛА.И СКОЛЬКО МНОГО ВСЕГО. ОЧЕНЬ СИЛЬНО,И ОЧЕНЬ ИСКРЕННО.ПАРУЙР СЕВАК ТАЛАНТ ОТ БОГА!!!!!!!
Այնքան~ հիասքանչ է կարդում, որ լսել չեմ կարողանում😑
Բրավո
@user-fc1gu4kn1v
5 жыл бұрын
այո
@milena.3224
5 жыл бұрын
@@user-fc1gu4kn1v ԱՅՈ
Սևակ ❤️
Ւրական սերը չի կարող լինել միակողմանի, այդպես մտածում են սիրողները:
անվերջ կլսեմ
@user-fc1gu4kn1v
5 жыл бұрын
բրավո