Jak powstawała koncepcja wystawy inauguracyjnej na otwarcie nowej siedziby Muzeum Wojska Polskiego?
Autorem koncepcji i głównym scenografem wystawy jest pro f. Marek Chowaniec. Absolwent Warszawskiej ASP współpracujący z wieloma polskimi scenami: Teatrem Ateneum, Współczesnym w Warszawie, Teatrem Nowym w Poznaniu i wieloma innymi. Jest autorem kilkudziesięciu realizacji dla Teatru Telewizji reżyserowanych m.in. przez Jerzego Gruzę, Krzysztofa Zaleskiego i innych znanych reżyserów. W 2010 r. był twórcą scenografii do widowiska Let’s Dance Chopin otwierającego Dzień Polski na EXPO w Szanghaju.
Wystawa inauguracyjna „1000 LAT CHWAŁY ORĘŻA POLSKIEGO” to nie pierwsza realizacji profesora w naszym Muzeum. Jego autorstwa była również świetnie oceniana wystawa czasowa pt. „Czas chwały - Bitwa Warszawska” opowiadająca o losach polskich żołnierzy w czasie I wojny światowej oraz wojny polsko-bolszewickiej, otwarta w 2020 r. pod koniec działalności Muzeum Wojska w starej siedzibie przy Alejach Jerozolimskich.
Profesor ściśle współpracuje z kustoszami i konserwatorami naszej placówki, którzy wielką wizję scenograficzną uzupełniają wiedzą merytoryczną z zakresu historii wojskowości, umundurowania, bronioznwastwa czy weksylologii.
Nadrzędną koncepcją wizualną, jak mówi sam autor wystawy było uzupełnienie narracji historycznej ukazywanej poprzez zabytki pochodzące z kolejnych epok o architekturę panującą w danym okresie a także dioramy ukazujące zamrożone w czasie wydarzenie lub jego współczesną artystyczną interpretację. Scenografia, elementy architektury zarówno jak i twarze postaci w dioramach kolorystyką nawiązywać mają do barwy cegieł samej Cytadeli, koloru ochry czy umbry palonej użytej w elewacji oraz wnętrzach nowego pawilonu wystawienniczego wykonanych z betonu architektonicznego. Jak sam autor przyznaje zainspirował go także monumentalizm Petry - kamiennego miasta w Jordanii.
Narracja wystawy rozpocznie się w X w. w słowiańskim borze, po czym przez portal romańskiej bazyliki w Czerwińsku wkroczymy w epokę chrześcijaństwa i tak poprzez kolejne wnętrza i bramy powędrujemy poprzez wieki aby zakończyć wystawę w 1945 r. pod koniec II wojny światowej.
Tekst: T. Szumański / MWP