Tüm proje aslında subjektif bir proje. Sanki how to boil an egg sorusunu Ahmet ve Ayşe çiftine sormuşuz onlar da bunca zaman ne gördüyse onu yapıyor. Ve ana fikir de anlık (gerçeklikten kaçmak için de olsa) yanlış bir kararın sebep olabileceklerini, düşünmeden alınan eylemlerin kötü etkisini anlatıyor. Çocuk yetiştirmek veya yumurta yapmak değil. Ahmet ve Ayşe çiftinin nasıl yumurta yaptığı. Gördüğümüz gibi Ayşe düşünmeden bu yumurtayı yapmaya karar verdiği için bu kötü bir yumurta haşlama hikayesi. Görüntüler ve zil sesi dışındaki tüm sesler doğaldır, hiçbir efekt ve dublaj kullanılmamıştır.
Karanlıktan hızlıca gelen biri var. Gittiği yerde ışık çok göze batmalı ki verilen kararın karanlık içinde çıktığı anlaşılsın (contrast oluştursun) ki kararın uygulandığı yer (yani çocuk yapma düşüncesi/yumurta haşlama düşüncesi) aydınlıkta, kadın bu yüzden o aydınlık ortamda bulunmak (çocuk yapma fikrini benimsemek) istiyor. Ama tüm bu çaba karanlık ortamdan kaçmak için aslında. Bu yumurta yapımı için de çocuk yapımı için de geçerli. İki kararın da anlık heves olarak çıktığının ve film sonunda ne kadar olmaması gereken iki karar olduğunu anlıyoruz.
Aks bilerek ters ve göze batan şekilde burada aydınlık bir düşünce olsa da bi şeylerin tutarsız olduğunu anlıyoruz ama yine de acele ve düşünmeden de olsa eyleme devam edip çocuğu/yumurtayı yapıyor.
Bundan sonraki eylemlerde karakter yumurtanın/çocuğun nasıl yapılacağını zaten biliyor sıkıntı onu neden yaptığı ve ona karar verme sürecindeki çelişkiler ama o processi geçtik. Ki akstan sonraki pan sağa doğru bu da bu eyleminin ne kadar smooth olduğunu anlatıyor bize. Ve sonrasında teknik hiçbir hata yok yumurtayı haşlamaya /çocuğu dünyaya açık hale getirmeye bırakıyor.
Başlangıçta ilgileniyor başında duruyor ama sonrasında survival durumda olan kendisi olduğu için rack focusla bu süreçte kendine alındığını görüyoruz. Karakter gergin ve başlangıçta neden gergin olduğunu bilmiyoruz. Tek bildiğimiz sonraki sekansta gergin olduğu ve çocuğa odaklanmadığı.
Sonra zil çalıyor kadın iki sola panla kapıya gidiyor (tehlike ve uygunsuz olan bir şey olduğunu anlatıyor). Kim olduğunu ve ne olucağını bilmesine rağmen kapıyı açıyor. Yumurtanın/ çocuğun haşlandığı süreçte maruz kaldığı şeyleri görüyoruz. Ve pasif, etrafı sarılı hareketsiz kalmak zorunda olarak tepkisiz bir şekilde maruz kalıyor.
Sonrasında şiddetli bi şekilde haşlanıyor ve yumurtada ufak bir çatlama oluşmuş artık ama o ortamda kalmaya devam etmek zorunda olduğu için sadece kendi içinde fokurdamaya devam ediyor.
En sonunda anne hiçbir şey yokmuş gibi, artık yumurta ve yetiştiği ortam dejenere olmuş, aldırmadan çok zamanın geçtiğini göstermek için olan zamanlayıcıyı ve ocağı kapatıyor. Yumurtayı normal bir şeymiş gibi çöpe atışını duyuyoruz. Çünkü o yumurta/çocuk artık çöp ve çöp olan birey de çok normal o kişi için. Çünkü kendisi de öyle görmüş.
Ekleyeceğim bazı sahneler buzdolabında iki yumurtanın uç uça durması (anne rahmi), kadının yumurtayı ocağa karnının hizasında götürmesi(hamilelik) gibi şeyleri geri kalan sahnelere uygunsuzluğundan dolayı ekleyemedim.