නමෝ බුද්ධාය!!!
නව අරහාදී බුදු ගුණයෙන් යුත් මාගේ සම්මා සම්බුදු හිමියන් අනෙක විද බාධා මැද මේ සසර ජය ගත්තේ අසරණ වූ අපද මේ ඝෝර වූ සසරින් මුදවා ගැනීමේ අදිටනින් යුතුවයි.නමුත් සියළු සැපයන් අතහැර කල්ප ගණනක් පාරමිතාවන් පුරා සොයා ගත් මේ උත්තරීතර දහම කාමයන්ගෙන් සහ මිත්‍යාවන්ගෙන් වැසී සිටින අසරණ අප හට කෙසේ පහදම් ද යැයි’ සිතන කල්හි අපට අවබෝධ කළ හැකි අයුරින් ඒ උතුම් දහම ඒ උත්තරීතරයන් වහන්සේගේ නිය සිලට ගත් පස් ප්‍රමාණයක තරමින් අපහට දේසා වදාළේය.එයිනුත් දැන් ඉතිරිව ඇත්තේ සුළු ප්‍රමාණයකි.සතුටට කරුණනම් ඒ ප්‍රනීත වූත් අල්ප වූත් සිසිල් දිය දහර ගලා යන්නේ මාගේ මාතෘ භූමිය තුළ පමණක් වීමයි.
අවාසනාවන්ත කරුණ නම් තව නොබෝ කලකින් ඉතා ආසන්නයේම මේ උතුම් මාණික්‍ය ඇසිපිය හෙළන ක්ෂණකින් අපෙන් ගිළිහීමට නියමිත බවයි.
ඉදින් මාගේ මේ වෑයම සරළ ලෙසත් නිවැරදි ලෙසත් මේ උතුම් දහම් කරුණු අවබෝධයෙන් යුතුව එක මොහොතකට හෝ අවම වශයෙන් තිවිධ රත්නයේ සරණ යෑමටවත් හැකි වන ලෙස මේ දහම් කරුණු පැතිරවීමට දායක වීමයි.(ඒ අග්‍ර වූ පිං ඇති ධර්ම දානයට පිං ඇත්තෝ සහභාගී වෙත්වා)
මේ උතුම් පිං මහිමේ ආනූභාවයේ අප සියල්ලන්ටම නිවන් දක්නා ජාති දක්වා යළි කිසිදු කරුණක් මත කිසිවෙකුටවත් මේ ශ්‍රී සද්ධර්මය මග නොහැරෙත්වා ඒ සත්‍ය වටහා ගැනීමට ප්‍රඥාව ලැබෙත්වා!!!උතුම් වූ සත්පුරුෂ ඇසුරම ලැබෙත්වා!!!කල්‍යාණ මිත්‍ර සේවනයට මේ උතුම් පින හේතු වේවා වාසනා වේවා!!!
සියළු සත්වයෝ,
නිදුක් වෙත්වා - නීරෝගි වෙත්වා-සුවපත් වෙත්වා-දුකෙන් මිදෙත්වා!
සාදූ!සාදූ!!සාදූ!!!
ස්වාක්ඛාතො භගවතා ධම්මො, සන්දිට්ඨිකො, අකාලිකො, එහිපස්සිකො, ඔපනයිකො, පච්චත්තං වෙදිතබ්බො විඤ්ඤූහීති. මේ බොහෝ සූත්‍ර දේශනාවල දක්නට ලැබෙන ධර්මගුණ පාඨය ය. එයින් ධර්මයයේ ගුණ සයක් දැක්වේ. එහි තේරුම මෙසේ ය.
1. ස්වාක්ඛාතො භගවතා ධම්මො,
භාග්‍යවතුන් වහන්සේ විසින් ධර්මය මුල මැද අග යන තුන් තැන ම යහපත් වන පරිදි මනාකොට දේශනය කරන ලද්දේ ය.
2. සන්දිට්ඨිකො,
ඒ ධර්මය තෙමේ එය අනුව පිළිපදින්නා වූ සත්පුරුෂයනට වර්තමාන භවයේදීම ප්‍රත්‍යක්ෂ වන ගුණවලින් යුක්ත වන්නේ ය.
3. අකාලිකො,
ඒ ධර්මය තෙමේ එය අනුව පිළිපදින්නා වූ හෙවත් ඒ ධර්මය ක්‍රියාවෙහි යොදවන්නා වූ සත්පුරුෂයනට වර්ෂගණන් මාසගණන් ගත වීමෙන් නොව එදිනෙදා ම ලැබිය හැකි ගුණවලින් යුක්ත වන්නේ ය.
4. එහිපස්සිකො,
ධර්මය තෙමේ ඇවිත් මේ සසුනෙහි පිළිවෙත් පුරා බලන්නය යි අන්‍යයන්ට නිර්භීතව කිය හැකි අන්‍යයන් ඇද දැමීමට සුදුසු ගුණ ඇත්තේ ය.
5. ඕපනයිකො,
මේ ධර්මය තෙමේ, අන් හැම වැඩක් ම පසුව කරන්නට තබා සැම වැඩකට ම කලින් තමාගේ සිතෙහි පිහිටුවීමට සුදුසු වන්නේ ය.
6. පච්චත්තං වෙදිතබ්බො විඤ්ඤූහි,
ධර්මය තෙමේ එය අනුව පිළිපදින්නා වූ සත්පුරුෂයනට අන්තැනකින් නොව තමාගේම සිත් තුළින් ම අහෝ සැපය, අහෝ යහපත්ය කියා දැනෙන ගුණයෙන් යුක්ත වන්නේය.