Rozcięgnem podeszwowym nazywamy niezwykle silne pasmo tkanki łącznej o charakterze zbitym, odpowiedzialne głównie za utrzymanie prawidłowego, optymalnego do funkcjonowania i przyjmowania obciążeń kształtu stopy.
Anatomicznie rozpina się między guzem piętowym, a pochewkami ścięgien i torebkami stawów śródstopno-palcowych, do których biegnie wachlarzowato, dzieląc się na pięć pasm.
Nie należy zapominać, że nasze ciało jest składową wielu elementów, niekiedy bardzo od siebie odległych. Idąc tym tropem musimy mieć świadomość, że bohater naszego artykułu może być przyczyną między innymi bólu barków podczas biegu, porannej sztywności okolicy lędźwiowej, czy nawet bólu głowy po całym dniu pracy.
Nasze mięśnie nigdy nie pracują samodzielnie, a ruchy, które wykonujemy często są złożone i zachodzą na różnych płaszczyznach. Możemy wówczas zauważyć aktywność grup mięśniowych układających się w łańcuchy mięśniowo-powięziowe, nazywane również meridianami.
Rozcięgno podeszwowe należy przede wszystkim do taśmy powierzchownej tylnej, łącząc się z mięśniem trójgłowym łydki, grupą kulszowo-goleniową, więzadłem krzyżowo-guzowym, mięśniami z grupy prostownika grzbietu, mięśniami podpotylicznymi i czepcem ścięgnistym, kończącym się w okolicy czoła.
Nadmierne eksploatowanie organizmu, niekiedy przekraczające nasz potencjał wysiłkowy, łączące się z codziennością, w której cierpimy na brak czasu i bagatelizujemy aspekt wypoczynku może doprowadzać do powstawania przeciążeń, a w konsekwencji mikrouszkodzeń wspomnianych struktur. Te z kolei, nie w sposób spektakularny, lecz przeciwnie, dokładając konsekwentnie ziarnko do ziarnka, doprowadzą do sytuacji, w której organizm odmówi posłuszeństwa, a przed kolejnymi uszkodzeniami bronił się będzie bólem.
Takiej sytuacji można zapobiegać, lecz wymaga to zaangażowania i regularności. Pamiętajmy, że organizm mamy tylko jeden, a problemom łatwiej zapobiegać, niż z nimi walczyć. Z tego tytułu serdecznie zapraszam do zapoznania się z filmem i sposobami profilaktyki w nim zawartymi.