Από την Συβαρίτισσα της Λιλής Ζωγράφου
ஜஜ۩۞۩ஜஜ۩۞۩ஜஜ۩۞۩ஜஜ۩۞۩ஜஜ
Έκλεισε το παράθυρο σιγανά, μην ταράξει την αρμονία της μαγιάτικης νύχτας και ξάπλωσε. Ένα μικρό λιβάδι με πεντακάθαρο ανεμπόδιστο φως να κατακλύζει την πλημμύρα των πολύχρωμων λουλουδιών του απλώθηκε πίσω από τα κλειστά της βλέφαρα. Στεκόταν όρθια ανάμεσα στις πιο αδιόρατες αποχρώσεις που κυμάτιζαν μόλις από ένα διακριτικό αεράκι.
Ξάπλωσε μαλακά, ανάσκελα, με τα χέρια ολάνοιχτα απλωμένα στα πλάγια και τον ουρανό ανύπαρχτο από γαλανή διαφάνεια. Ένα λουλούδι πήδησε απάνω της και τη γέμισε χαρά. ‘Ενα δεύτερο ακολούθησε, ύστερα άλλο κι άλλο, ώσπου αμέτρητα πολύχρωμα λουλούδια άρχισαν να φυτρώνουν στο χαλαρωμένο κορμί της. Ανυπόμονα, κοντόμισχα, χαμογελαστά, γέρνοντας τα πολύχρωμα κεφαλάκια τους από δω κι εκεί για να τη βλέπουν..
Μην ξυπνήσω, μην ξυπνήσω, έτσι που γέμισα λουλούδια. Δέντρα, φυτά, θάμνοι βγαίνουν τώρα από το κορμί μου, λικνίζονται, με θωπεύουν, αυξάνονται, και μια πάνθερμη ευφορία καλύπτει την ευδαιμονία του σώματός μου.. Τι ευτυχία, πως πλέω έτσι, πού πλέω, τώρα να, βουλιάζω ωραία στα βάθη της ζωής. Το σώμα μου βυθίζεται στο χώμα που μαλακώνει υποδεχτικό, χώρεσα ολόκληρη, δεν εξέχω πια από την ολάνθιστη επιφάνεια της γης.
Είμαι εκείνη με υπογειους κρουνούς να κυλούν στα γόνιμα έγκατά μου τραγουδώντας, γη και ύδωρ.
Ήμασταν εκείνη εγώ, η μάνα μου και η μάνα τής μάνας μου και η μάνα τής μάνας τής μάνας μου και η μάνα τής μάνας τής μάνας τής μάνας τής μάνας μου και η μάνα τής μάνας τής μάνας τής μάνας τής μάνας τής μάνας τής μάνας μου.
Θυγατέρα μανάδων και μάνα θυγατέρων με τις μυστικές ρίζες των δακτύλων μου να εισδύουν στην αφθονία που με γέννησε γδυμνή και γδυμνή μ’ απόθεσε στο λίκνο για να μην πληγώσει τ’ ολοκαίνουργιο σώμα μου, ευτυχισμένο κι ασημάδευτο σώμα.
Κι έκλαιγα απαρηγόρητη εγώ το νεογέννητο λίκνο των μανάδων που περίμεναν να τις γεννήσω σκλάβες τού πατέρα Του και τού πατέρα τού πατέρα του και τού πατέρα τού πατέρα τού πατέρα του και τού πατέρα τού πατέρα τού πατέρα τού πατέρα του και τού πατέρα τού πατέρα τού πατέρα τού πατέρα τού πατέρα του και τού πατέρα τού πατέρα τού πατέρα τού πατέρα τού πατέρα τού πατέρα τού Πατριάρχη.
Απαρηγόρητη για όλες τις σκλάβες που μού μέλλονταν να διασχίσω τις μήτρες τους ώσπου να ξαναγεννηθώ μεσ’ από στρώματα φλοιών αιώνων, επαναλαμβανόμενη κι ανεπανάληπτη, διαμαρτυρόμενη, τι να το κάνεις τ’ όνομά μου, αφού δεν έχεις άλλο δρόμο από μένα.
ஜ۩۞۩ஜஜ۩۞۩ஜஜ۩۞۩ஜஜ۩۞۩ஜஜ۩۞۩ஜஜ۩۞۩ஜஜ۩۞۩ஜஜ۩۞۩ஜஜ۩۞۩ஜஜ۩۞۩ஜஜ۩۞۩ஜஜ۩۞۩ஜஜ۩۞۩ஜ
Αποποίηση: Το παρόν βίντεο δεν δημιουργήθηκε με σκοπό το κέρδος. Το ακουστικό περιεχόμενο δεν ανήκει σε εμένα. Οι φωτογραφίες είναι από το διαδίκτυο και δεν επιθυμώ να επωφεληθώ από τα πνευματικά δικαιώματα των δημιουργών.