Τέσσερα χρόνια μετά τις κοινές εμφανίσεις με τον Σωκράτη, ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου επανέρχεται στα καλοκαιρινά μουσικά δρώμενα με τη λαχτάρα, οι μουσικές και τα τραγούδια, να μας υψώσουν πάνω απ’ τις κακοτοπιές, το μούδιασμα να παραχωρήσει τη θέση του στην ευφροσύνη, η νύχτα να γίνει πιο εύκολη κι η μέρα πιο ευοίωνη.
• Δημήτρης Μυστακίδης: κιθάρα, λαούτο, τραγούδι
• Κωνσταντίνος Πιστιόλης: κλαρίνο, γκάϊντα, καβάλ, hang drum, τραγούδι
• Γιάννης Λίταινας: κιθάρα, λαούτο, τραγούδι
• Γιώργος Αγγελάκης: τρομπόνι, ακορντεόν
• Νίκος Δημηνάκης: σαξόφωνα, φλάουτο, didgeridoo, πλήκτρα, beatbox
• Απόστολος Γιάγκος: πλήκτρα
• Λεωνίδας Κυρίδης: ηλεκτρικό μπάσο
• Φοίβος Άνθης: τύμπανα
------------------------------------------------
• Κλήμης Πελοπίδας - Θεμιστοκλής Δημητρακόπουλος: ηχοληψία
• Χρήστος Λαζαρίδης: σχεδιασμός & χειρισμός φώτων
• Κωνσταντής Παπακωνσταντίνου: φροντιστής σκηνής
------------------------------------------------
Παραγωγή - Management
Novel Vox
------------------------------------------------
9o River Party Ελάτειας Φθιώτιδας
Παρασκευή 12 Αυγούστου 2022
------------------------------------------------
ΟΝΕΙΡΟ || Στίχοι & μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Τράβηξα δειλά-δειλά
της Κερκόπορτας το σύρτη
και πήραν φωτιά τα μάτια μου
μάγκα μου απ' όσα είδαν.
Πόλιτεία απέραντη
από γυαλί και κεχριμπάρι,
τα χρώματα της ίριδας
της έπλεκαν στεφάνι.
Στα στενά της σέρνονταν
άγιοι σκοτεινοί κι αγύρτες
και στο λιμάνι αθίγγανοι
μοιρίζανε παλάμες.
Ο Ανέστος τρυφερά
γέμιζε καρφιά τα χέρια
κι ο Μεβλανά Τζελαλεδίν
γυρνούσε και γυρνούσε.
Κι έτσι όπως χάζευα
δερβισάδες, μπεκτασίδες,
άλαλοι με κυκλώσανε
μα ακόμα τους ακούω.
Σεμ ολντού ασίκ λαρί
άνθρωπέ μου τί ξεφτίλα,
να σου χαλάνε το όνειρο
κι εσύ να τους αφήνεις.
Πίσω ξαναγύρισα
χίλια εννιακόσια ενενήντα,
με τα δίδυμα αγκαλιά
κοιμάται η κυρά μου.