Kendimizi sağlıklı hissetmenin, hasta hissetmemenin, nedenleri araştırılırken ruhsallık ve beden birbirinden pek ayrılmamıştır. Ruhsallıkla ilgili deneyimler ve bilgiler zaten bildiğimizi düşündüğümüz insan hallerinden oluşur. Ve üstelik bu insan halleri evrenseldir. Üzüntülerimiz, korkularımız, hayal kırıklıklarımız, ağrılarımız, sızılarımız yani acı bedensel olsun, ruhsal olsun evrenseldir. Ne kadar güçlü, ne kadar akıllı, ne kadar başarılı, ne kadar kutsal olursanız olun, acıdan nasibinizi alırsınız. Acı insan ayırt etmez.. Bedensel bir acı ya da ruhsal bir acı ve bizim bu acıyı deneyimleme biçimimizin oluşturduğu acı çekmenin ne kadarı bedenimizle ne kadarı ruhumuzla ilişkili, ayırt edebilir miyiz? Yani illaki psikosomatik mi dememiz gerekir bir bedensel belirtiye? Belki her şey zaten somatiktir. Tırnağımız, saçımız, bağırsaklarımız, beynimizin emrinde gibi gözükse de, yani bir koordinatör gibi gözükse de aslında beynimiz de onların emrinde. Tüm uyaranları onlardan topluyor. Tüm değerlendirmeleri onlardan gelen uyaranlara göre yapıyor ve yerleştiriyor bir yere.