Poczucie krzywdy, nieufność i chowanie urazy | Anna Czarnecka | Sznurowadła myśli #81

Skąd bierze się w nas poczucie skrzywdzenia i nieufność wobec dobrych intencji innych ludzi? Dlaczego niektórzy chowają długo urazę, a inni szybko wybaczają i zapominają? Jakie doświadczenia budują w nas przekonanie, że nasze potrzeby nie są ważne, a bliscy i tak nas opuszczą? I jak za pomocą samowspółczucia i rozpoznania wspólnego człowieczeństwa możemy zaznać ulgi?
Po raz drugi zagościła u mnie Ania Czarnecka, psycholożka, psychoterapeutka integracyjna, terapeutka schematów i współzałożycielka Ośrodka Psychoterapii i Coachingu Inner Garden. Porozmawiałyśmy o schemacie Nieufności/Skrzywdzenia i towarzyszących mu schematach Deprywacji Emocjonalnej (najpopularniejszy wśród pacjentów/klientów) oraz Opuszczenia/Niestabilności Więzi. Tak samo jak przy naszej pierwszej rozmowie, tak i tu Ania podzieliła się ogromem wiedzy i doświadczenia gabinetowego. Opowiedziała o pracy z tego rodzaju schematami, odklejaniu się od poczucia skrzywdzenia i tożsamości ofiary, a także roli współczującego terapeuty, dzięki któremu można nabrać zaufania i przenieść je na bliskie relacje.
Jeżeli interesuje Was, jak przestać chować urazę i sklejać się z żalem, nauczyć się wybaczać (również naszym niedoskonałym rodzicom), jak i ufać innym w relacjach, to ta rozmowa przyniesie trochę odpowiedzi. Zapraszam do odsłuchu!
Strona Ani: www.inner-garden.pl/anna-czar...
Ania na IG: / annaczarnecka_psychote...
♫ Odcinek jest dostępny na:
Mojej stronie: bit.ly/SznurowadlaWWW
Spotify: bit.ly/SznurowadlaSpotify
KZread: bit.ly/SznurowadlaKZread
Apple Podcasts: bit.ly/SznurowadlaApple
Anchor: bit.ly/SznurowadlaAnchor
Google Podcasts: bit.ly/SznurowadlaGoogle
✐ Poczytaj mnie na Instagramie: / sznurowadla.mysli
💌 PATRONITE - Jeśli uważasz moje treści za wartościowe i pomocne, możesz wesprzeć dalszy rozwój Sznurowadeł, dołączając do grona Patronek i Patronów na Patronite. Zapraszam z całego serca. Szczegóły subskrypcji znajdziesz pod linkiem: patronite.pl/sznurowadla-mysli
#psychologia #podcast #zdrowiepsychiczne #emocje #relacje #terapia

Пікірлер: 12

  • @sylwiab5794
    @sylwiab57943 ай бұрын

  • @martakostrzewa6775
    @martakostrzewa67759 ай бұрын

    Baaardzo dobra rozmowa. Trafiła do mnie. Mam 45lat. Pracuje nad sobą od 4 lat. Puściłam bycie ofiarą. Ogromna ulga, ogromna. Ale nie było łatwo. Poczucie krzywdy mieliłam ponad dwa lata. Ulga - to za małe słowo na to co przyszło po odpuszczeniu. Lubię Twoje rozmowy ❤ Dziękuję ❤

  • @wiktorian.752
    @wiktorian.752 Жыл бұрын

    Tak dla wszystkich :-) Drogi Terapeuto, jestem zmuszona słuchać podcastów i naprawiać swoją głowę sama dlatego, że jesteś dla mnie absurdalnie drogi. Jako studentka i na początku drogi zawodowej najbardziej potrzebowałam wsparcia, ale jak każdemu w tym wieku, nie było mnie na Ciebie stać. Możecie nagrywać podcasty, wywiady i konferencje. Ale rzeczywistość jest trochę inna . Ludzie naprawdę chcą sobie pomóc, ale nie zawsze są w stanie to zrobić. Niemniej jednak, dziękuję za te filmiki i chęć pomocy ❤️

  • @sznurowadlamysli

    @sznurowadlamysli

    Жыл бұрын

    Hej, sprawdź sobie działanie pilotażowych Centrów Zdrowia Psychicznego. Nie wiem, jak to dokładnie wyglada w praktyce, ale na stronie mają napisane, że udzielają bezpłatnego wsparcia 24/7 bez zapisywania się na wizytę i działają zgodnie z założeniami psychiatrii środowiskowej, więc i opieka jest kompleksowa. Tu link: czp.org.pl/

  • @aleksandrakachelska4475
    @aleksandrakachelska4475 Жыл бұрын

    Bardzo wartościowa dla mnie rozmowa. Dziękuję❤ Nawet zrobiłam notatki😀 Wysłuchanie tego podcastu otworzyło mi przestrzeń do pracy na terapii indywidualnej w tym zakresie. Kama robisz świetną "robotę"👍 Dobór gości i tematów naprawdę inspirujący 👋 czekam na więcej.....

  • @sznurowadlamysli

    @sznurowadlamysli

    Жыл бұрын

    Dziękuję za wsparcie, przyjmuję i działam dalej x

  • @agnieszkak9531
    @agnieszkak95314 ай бұрын

    Na swoim przykładzie wiem że żadna krzywda by nie powstala gdyby 21:33 rodzice rozmawiali z dziećmi, tłumaczyli swój smutek ,niedostępność, zaniedbanie .Nie tłumaczyli siebie tylko sytuacje i wskazywali co i dlaczego .Dzieci są mądre i dużo rozumieją. Moja matka sama zmagała się z trauma ,byla niedostepna i porzucała mnie mimo obecności ale jednocześnie traktowała mnie autorytarnie .Na pytania nie było odpowiedzi ,było milczenie i nie bo nie lub atak i agresja Myślę że wiele bym zrozumiała a tak oprócz porzucenia I skrzywdzenia doszła autoagresja bo oprócz zalu czułam ogromną zlosc która musialam skierować do siebie.Efekt ,jestem dorosla i mam już trzy choroby autoimmunologiczne

  • @michaun8184
    @michaun81843 ай бұрын

    Przez puszczenie jakiegoś wspomnienia związanego poczuciem krzywdy, żalem itp chodziło tylko o zneutralizowanie uczuć związanych z tym? To jednocześnie może sie łączyć z takim pragmatycznym wyciągnięciem wniosków z jakiejś sytuacji? Np ktoś regularnie zawodzi twoje zaufanie, nie ma żadnych powodów do myślenia że kolejnym razem będzie inaczej, więc nie ufasz mu w jakimś obszarze, dopóki nie udowodni swoimi czynami że sie zmienił. I mając jednocześnie neutralny stosunek do tego. Czy raczej jedno z drugim jest nie do pogodzenia?

  • @magorzatal.3251
    @magorzatal.3251 Жыл бұрын

    W której minucie schemat opuszczenia?

  • @urszulasobkowiak8628
    @urszulasobkowiak86287 ай бұрын

    Dla mnie bardzo wyraźnie wybrzmiewa kult indywidualizmu, jaki mamy obecnie. Składamy szczęscie naszych dzieci na ołtarzu kapitalistycznej wizji świata. Decydujemy się na dzieci z góry wiedząc, że nie będziemy mieć dla nich tyle czasu, ile potrzebują, niekoniecznie dlatego, że inaczej nie będzie na chleb, ale dlatego, że nie chcemy im poświęcić kilku lat życia. Kobiety muszą zadbać o siebie, bo nie mogą zaufać swoim partnerom, że zadbają o nie w czasie i po czasie poświęconym na wychowanie dzieci. Może gdyby odważyć się i jednak jako priorytet ustawić więzi międzyludzkie, a nie realizację pełni jednostkowego potencjału, to wychowalibysmy pokolenie, które nie miałoby takich dylematów, bo więzi byłyby dla nich oczywistym priorytetem i nie akceptowalyby świata, w którym opuszczamy dzieci przedwcześnie, żeby załatwiać swoje sprawy?

  • @MsTakanka
    @MsTakankaАй бұрын

    Kurczę niby wszystko fajnie i dobrze brzmi - nie chować urazy, a jakoś nie ma we mnie zgody na to, że jeśli postawiona w przeszłości w sytuacji dla mnie bardzo negatywnej i niekomfortowej mam odpuścić tej osobie ot tak -że nigdy się to nie wydarzyło i nie wymagać i nie komunikować jej, że sobie nie życzę powtórki z rozrywki. Ja mówię o tym dopóki nie zobaczę, że ta osoba nie zrozumie co zrobiła.. uważam, ze można iść dalej dopiero jeśli druga osoba szczerze przenosi za stworzone krzywdy.

  • @MsTakanka

    @MsTakanka

    Ай бұрын

    przeprosi*

Келесі