Nauczyciele dla Wolności, CitizenGO, Traktat Pandemiczny, Stop WHO
Gdy panika pandemiczna przestała być siłą napędową ludzkich zachowań i co za tym idzie ciągotek szczepiennych oraz chęci korzystania z „dobrodziejstw” lockdownów. Światowa Organizacja Zdrowia WHO, podjęła na początku 2022 r. próbę wykorzystania resztek paniki pandemicznej do sięgnięcia po władzę nad światem.
Dr Hans Kluge, regionalny dyrektor Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) na Europę podczas wirtualnej konferencji stwierdził: „Państwa w Europie mają wyjątkową okazję, by przejąć kontrolę nad koronawirusem (czytaj: światem) i nie można tej okazji zaprzepaścić”.
WHO podjęła działania zmierzające do narzucenia światu Traktatu Pandemicznego, który czyniłby z WHO globalnego imperatora zdrowotnego.
Pomysłodawcy Traktatu Pandemicznego jako jeden z głównych celów wymieniają:
- silniejsze międzynarodowe ramy zdrowotne, w których WHO działałaby jako organ koordynujący globalne kwestie zdrowotne.
Trzeba wiedzieć, że kryteria pandemii została zmodyfikowane przez WHO na początku 2009 roku. Zrezygnowano z kryterium liczby przypadków ciężkich i śmiertelności, natomiast wprowadzono kryterium terytorialne, czyli pandemia to „rozprzestrzenianie się nowej choroby na całym świecie”.
Brawo! Takie kryterium pandemii pozwoli każdej sezonowej infekcji nadać rangę budzącej panikę pandemii.
W czasie, gdy cała uwaga światowej opinii publicznej w kwestiach zdrowia została skierowana na zapowiadane dwuletnie przygotowania WHO do wprowadzenia Międzynarodowego Traktatu Pandemicznego w 2024 roku, prowadzone były utajnione działania zmierzające do zmian w obecnie obowiązujących Międzynarodowych Przepisach Zdrowotnych (IHR), torujących drogę WHO do bezwzględnego przejęcia władzy, obecnie jeszcze przypisanej instytucjom krajowym, w zakresie zarządzania zdrowiem.
Na czym polegają kosmetyczne z pozoru „poprawki” IHR? W art. 9 poprawka polega na ingerencji w zapisie „WHO może…” przekształconym na „WHO będzie…” co oznacza, że w przypadku odmowy przyjęcia przez kraj oferty współpracy, w ciągu 48 godzin WHO będzie mogło narzucić swoje decyzje niesfornym władzom krajowym.
Jakie mogą być zastosowane działania wobec niechętnych poddania się narzuconemu przez WHO obowiązkowi szczepień, z chwilą osiągnięcia przez tą organizację dyktatorskiej pozycji, wyjaśniają obowiązujące w Polsce przepisy zawarte w Dz.U. 20.10.2020 poz. 1845.
Art. 36 Przesłanki zastosowania środka przymusu bezpośredniego
1.Wobec osoby, która nie poddaje się obowiązkowi szczepienia, […] może być zastosowany środek przymusu bezpośredniego polegający na przytrzymywaniu, unieruchomieniu lub przymusowym podaniu leków.
Na szczęście rządy wielu państw nie mają chęci zrzekać się swoich kompetencji w obszarze zdrowia na rzecz WHO. Podejrzewam, że bezpośrednie kontakty krajowych zarządzających zdrowiem z Wielką Farmacją są zbyt atrakcyjne, żeby się ich dobrowolnie zrzekać. Tak więc jest nadzieja, że nie ziszczą się dystopijne plany WHO zmierzające do zatwierdzenie Traktatu Pandemicznego, obecnie dla niepoznaki nazywanym Porozumieniem Zdrowotnym, i usankcjonowania poprawek IHR, w trakcie Światowego Zgromadzenia Zdrowia mającego obradować w Genewie w dniach 27.05-1.06.br.
Bądźmy pilnymi obserwatorami efektów obrad 77 ŚZZ. Stowarzyszenie „Nauczyciele dla Wolności” i CitizenGO będą z nami.