Anlamın Mantığı (1969) okuması zevkli, ama konumlandırması zor bir kitap. Deleuze’ün felsefe, edebiyat, psikanaliz metinleri arasında gezindiği, birbirlerinden görece bağımsız, dağınık bir denemeler toplamıyla mı karşı karşıyayız, yoksa Anlamın Mantığı’nın sürekli yan yollara sapsa da aslında hep aynı eksen üzerinde ilerleyen, bütüncül bir felsefi okumasını yapmak mümkün mü?
Hakan Yücefer'in bu sorudan yola çıkan konuşmasına ilişkin notu şöyle:
Bu konuşmada “olay nerede geçiyor?” sorusunun Anlamın Mantığı’na felsefi bir bütünlük kazandıran temel soru olduğunu göstermeye çalışacağım ve bu temel sorunun kitap boyunca dört farklı açıdan, dört farklı katmanda irdelendiğini öne süreceğim: olaylarla cisimler arasındaki ilişkileri tartışan ontolojik bir katman; olayların önermelerle, fiillerle, özellikle de mastarlarla ilişkisini tartışan dilsel bir katman; olayı olay olarak istemeye dayanan etik bir katman ve olayların bizim öznelliğimizle ilişkisini tartışan psikolojik bir katman.
Hakan Yücefer: 1980, İstanbul doğumlu. Galatasaray Üniversitesi felsefe bölümünü bitirdi, doktora tezini Paris 1 Üniversitesi'nde Aristoteles'in ruh anlayışı üzerine yazdı. Gilles Deleuze’ün Bergsonculuk (2006); Kıvrım, Leibniz ve Barok (2006); Issız Ada ve Diğer Metinler (Ferhat Taylan ile, 2009); ve Anlamın Mantığı (2015) kitaplarını çevirdi. Cogito dergisinin "Gilles Deleuze: Ortadan Başlamak" başlıklı Deleuze özel sayısının editörlüğünü yaptı (sayı 82, Kış 2016). MSGSÜ felsefe bölümünde öğretim üyesidir.