Mi historia con el TCA: Las consecuencias de que menos sea mejor | @laauuraagp

Спорт

¡Bienvenidxs de nuevo a mi canal! Hoy no me paso por aquí para romantizar mi vida, pero sí para hablar de algo muy importante. Para mí es un tema muy personal y no me creo estar dando el paso de compartir algo tan íntimo para mí. Desde que pasé por un TCA, compartir mi historia con el fin de poder ayudar, aunque sea un poquito, a quien me escuche, era una de mis metas; y hoy estoy aquí para vencer mis miedos y hacerlo. Con todo, me gustaría recordar que cada persona es un mundo, lo que significa que cada unx tenemos nuestro propio proceso, todos diferentes y totalmente respetables 🫶. Esta es mi historia y cómo yo actúe al respecto, que no indica que fuese perfecta ni la más adecuada; pero sí tomé acción en base a lo que en aquel momento consideraba mejor. Gracias por tu comprensión y empatía sobretodo y, de nuevo, por ver este vídeo. Espero que te hayas sentido en un lugar seguro y de confianza al escucharme 🩷
Podéis conocer un poco más de mi día a día siguiéndome en mi instagram (laauuraagp 📷) en el que publico CONTENIDO DIARIO y con el que intento transmitir mi esencia 🌱🌸. También me encontraréis en mi cuenta secundaria (@arualfoodie) 🍳 por si queréis descubrir muchísimas más ideas específicamente de recetas y en TIKTOK 🎥 (@laauuraagp), por donde cada vez estoy más activa.
¡Espero que os GUSTE, MOTIVE e INSPIRE mucho y que os SUBSCRIBÁIS para estar al día de los próximos vídeos que publique y apoyar el contenido! ✨
REDES 👋:
📸 link a mi INSTAGRAM: laauuraagp?igsh...
🍳 link a mi cuenta de RECETAS: arualfoodie?igs...
🎥 link a mi TIKTOK: / laauuraagp

Пікірлер: 35

  • @blc2356
    @blc23563 ай бұрын

    Hola, de casualidad Yt me recomendó tu vídeo y me animé a comentarte. Yo tuve TCA hace unos 15 años, antes se llamaba anorexia. Empecé con esto tras un suceso dramático en mi familia, entonces para superarlo me volqué en el deporte. Al ver resultados físicos empecé a restringir comidas cada vez más hasta que al final casi no comía nada y llegué a un infrapeso preocupante. Al ser joven no le di importancia, incluso cuando se me retiró la menstruación. Yo tenía mal humor casi siempre, escapaba de las reuniones sociales, me llevaba mi tuper con ensalada, contaba cada caloría. Pasó el tiempo y vi las consecuencias que fueron entre otras: frío extremo incluso en verano, dolor físico, me cayeron un par de dientes sin más, piel muy seca como momificada, lividez, pesadillas con comida, angustia por pensar que podía engordar, etc. Conocí a una chica como yo y nos hicimos muy amigas, ella era todavía más extrema que yo. Un día tuve un efecto rebote por pasar tanta hambre, engordé como 15 kg o más en un año, me veía tan mal que no quise salir de casa, se me hinchó mucho la cara y tuve rosácea. Luego me enteré que fue un desbalance hormonal por haber privado a mi cuerpo de nutrientes. Estuve así dos años, y un día tiré la toalla y dejé de pelearme y sufrir por estas cuestiones. Dejé de pesarme y a comer normal, incluso dejé de entrenar para bailar alguna vez y caminar. Yo antes entrenaba mucho para mantenerme delgada. Bajé peso hasta llegar a un peso normal, delgada, con músculo, pero sana y funcional. Dejé de tener tanto frío y cansancio, y me volvió la menstruación. Mi humor mejoró, mi tristeza también. Me cambió tanto la vida, dejar de soñar con la comida, ver comida y sufrir porque no me la podía comer. Han pasado muchos años y sé que esto sigue ahí, está latente, pero lo controlo y no dejo que me venza, por eso te escribo todo esto. Ahora como sano, pero si quiero un dulce un día no me privo y no tengo remordimientos ni salgo a quemarlo inmediatamente a correr 10 Km como antes. Tengo una relación normal con la comida y con el deporte. Estoy muy contenta, vale la pena tener salud. Bien, esta historia no termina así. Mi amiga, la que conocí cuando yo era anoréxica, ella no quiso salir del pozo, yo le insistí para hacerlo juntas. Bueno, es más joven que yo, y hace años que vive postrada en una cama porque entró hace años en catabolismo muscular y no se tiene en pie. No es sólo que no pueda caminar, es que los músculos tb son el corazón y los que están en el sistema respiratorio, etc, por lo que ya no puede comer normal, sólo potitos porque no puede deglutir, y a veces tienen que ponerle respiradores. No voy a entrar en más detalles sobre mi amiga, pero bueno, es que quiero que se sepa que tu vida puede terminar de verdad, ella ya no tiene solución, y ahora está arrepentida, porque cuando eres muy joven no ves estas consecuencias, no las ves de verdad, piensas que no te va a pasar a ti, o no te llegan, pero luego cuando te pasan sí es duro. Ella tenía un buen trabajo, un futuro, una casa propia pagada, y por culpa de querer ser extremadamente delgada su vida trasncurre en una cama con medicación que además la ha engordado, que era lo que ella no quería, y es que tiene los huesos tan frágiles que tiene que tomar cortisona para que no se le rompan. Siento ser tan alarmista contando esto, pero es la realidad. He visto tu instagram ahora y veo que te gusta el porwerlifting, está genial y se te ve muy bien y muy madura pese a tu juventud. Felicidades por salir de ese pozo y enderezar tu vida.

  • @laauuraagp

    @laauuraagp

    3 ай бұрын

    Me has dejado sin palabras, de verdad. En primer lugar, te agradezco muchísimo que hayas compartido tu experiencia, ojalá todas las personas que le dediquen tiempo a ver este vídeo se encuentren tu comentario. En segundo lugar, enhorabuena a ti por tener tanta voluntad y valentía para querer salir de esa tortura y por poner tu energía y empeño en ello. Son pocos los que son capaces de actuar con tanta predisposición y consciencia de sus actos, confiando en el proceso y en el objetivo: ganar salud, en todos los sentidos 🙏🏼 . Me entristece muchísimo la situación de tu amiga y, desgraciadamente, eso le va a ocurrir a muchas más personas como empecemos a normalizar los trastornos de la conducta alimentaria. Están cada vez más a la orden del día y eso exige actuar urgentemente para que cada vez menos personas lo sufran y más personas salgan de ellos. Sí, es cierto; siempre va a estar ahí, siempre va a haber pensamientos intrusivos y miedos, pero qué libertad y felicidad se gana al ser capaz de vencerlos con tus actos. Un abrazo muy muy fuerte, enhorabuena de nuevo y te deseo lo mejor ❤️ Me alegro muchísimo de que te haya aparecido mi canal, un placer leerte y tenerte por aquí. Gracias otra vez, eres una campeona 🫶

  • @virginiasande2217
    @virginiasande22175 ай бұрын

    Ayy bonita, cada día estou máis orgullosa de ti ❤ todo polo que pasaches e todo o que eres agora… gracias por abrirte e contar a túa historia, eres mágica, quérote 😘😘☺️💖

  • @laauuraagp

    @laauuraagp

    5 ай бұрын

    Oh Vir 🥹 gracias a ti por todo, personas coma ti inspíranme a cada día ser e actuar mellor e coidarme máis a min mesma. Eu tamén te quero moitísimo 🌸🩷

  • @LOBASICO1
    @LOBASICO13 ай бұрын

    Todos pasamos por traumas, lo importante es saber como afrontarlos e intentar no aislarnos socialmente ni caer en vicios cada vez que pasamos por uno. Y poder comentarlos con gente que te quiere y en quien confías.

  • @laauuraagp

    @laauuraagp

    3 ай бұрын

    Coincido totalmente 🫶 Dejarlos ayudar es la parte más importante en cualquier proceso de recuperación y sanación, sea lo que sea; y contar con personas que te apoyen en el camino es una suerte que no todxs tienen ☺️

  • @aprendeingles2day
    @aprendeingles2day5 ай бұрын

    *_💥Wow, Laura, excelente video💥_*

  • @laauuraagp

    @laauuraagp

    5 ай бұрын

    Muchísimas gracias ❤️✨ ¡me alegra que te gustase!

  • @diegoalfayaverde343
    @diegoalfayaverde3435 ай бұрын

    Desde aquí te doy las gracias por todo, por hacerme crecer, cuidarme como haces a todos. Sigue así de bien Lau ❤️

  • @laauuraagp

    @laauuraagp

    5 ай бұрын

    Gracias por tus palabras y por apreciarlo tanto 😊🫶

  • @maximilianohernandez8462
    @maximilianohernandez84625 ай бұрын

    Estudiando fisiología me encontré con los roles combinados del hipotálamo, nervio vago, acetilcolina, sobreexitación del sistema simpático y lipidina, hay mas cosas estimulantes e inhibitorios del apetito, pero eso sería lo mas importante. Sin una búsqueda de una solución en la base biológica es muy difícil tratar un trastorno alimenticio, pero sobre todo hay que sacarse culpas.

  • @laauuraagp

    @laauuraagp

    5 ай бұрын

    Supongo que tratar todos los ámbitos de tu vida a nivel físico y mental es la clave. Gracias por el comentario y la información ❤️

  • @darkrosary1457
    @darkrosary14574 ай бұрын

    Hola, me gustó tu vídeo. Gracias por compartir tu experiencia 😅

  • @laauuraagp

    @laauuraagp

    4 ай бұрын

    Gracias a ti por verlo! Espero que te haya ayudado y gustado. Un abrazo 🙏🏼✨🫶

  • @LOBASICO1
    @LOBASICO13 ай бұрын

    Comemos en exceso por una razón. En la Prehistoria comías cada 2 o 3 semanas y necesitabas pegarte un atracón cada vez que cazabas un mamut. Ahora parece que está mejor visto tener enorexia que obesidad.

  • @laauuraagp

    @laauuraagp

    3 ай бұрын

    Vivimos en la sociedad de los extremos, y todo lo llevamos a límites insanos… y eso trae unas consecuencias 😓

  • @diegoalfayaverde343
    @diegoalfayaverde3435 ай бұрын

    Yo te vi algo dentro desde el 1º día que te conocí, fue lo mejor para los 2. Fue muy duro pero nos hizo mejores personas. Nunca olvidaré tu mirada de seguridad cuando te decía que lo tenías todo con la inseguridad que tenías en ese momento.

  • @jaydara555
    @jaydara5555 ай бұрын

    Muchas gracias por compartirlo💙💪 💙

  • @laauuraagp

    @laauuraagp

    5 ай бұрын

    Gracias a ti por verlo 🙏🏼🫶 espero que te haya gustado y te haya ayudado 🩷

  • @GonzaBL
    @GonzaBL5 ай бұрын

    Este é deses vídeos que che alegran o día😅, todo o que estás logrando e o que che falta por lograr e gracias á túa actitud con estos temas (entre outras cousas) e a túa naturalidad á hora de expresalo no vídeo pode axudarlle a moita xente… E ademais tamén nos estás axudando moito con este tema á xente que te rodea😊, eres increíble❤️🙏

  • @laauuraagp

    @laauuraagp

    5 ай бұрын

    Gracias de corazón Gon, tanto con este tema como con moitos outros, marca a diferencia rodearse de personas que che fagan mellor no camiño, en todos os sentidos. Da mesma maneira que intento axudar aos demais, ti e quen está ao meu lado con esto e co meu día a día axudádesme a aceptarme e a crecer e mellorar en todos os sentidos 🫶

  • @Anyi-pj1tx
    @Anyi-pj1tx5 ай бұрын

    En primeiro lugar, grazas por esas palabras e sinceridade. Eu tamén convivo cun tca e síntome moi identificada, en especial, con eses pensamentos que sempre aparecen nos momentos chave. Eres unha loitadora e un bo exemplo a seguir. Ánimo e forza💪

  • @laauuraagp

    @laauuraagp

    5 ай бұрын

    Ola bonita! ❤️ Antes de nada grazas a ti por escoitarme e por deixarme este comentario. Para min significa moito saber que a alguén lle axudou escoitar a miña historia, aínda que só sexa para non sentirse soa. Gustaríame mandarche moitos ánimos e forzas desde aquí e decirche que, se nalgún momento necesitas soltar todos eses pensamentos que che fan dano, que sepas que me encantará escoitarte e poder ofrecerche un lugar seguro no que sincerarte. A saída existe e merece a pena 🌸, por moito que o vexas todo negro no presente. Unha aperta enorme, grazas de novo e cóidate moito ❤️ sei que conseguirás saír de aí máis forte

  • @Popotitosbailarockandroll
    @Popotitosbailarockandroll4 ай бұрын

    que bueno que estés aquí para contarnos tu experiencia, lamento que hayas pasado por eso así como muchos de los que estamos escuchándote, pero tu fuerza es admirable, tus ganas de mejorar te salvaron :) se que no es un camino fácil, pero lo importante es que sanaste mucho y aprendiste en el proceso gracias por contarnos tu historia y por aportar tu granito de arena, eres una mujer muy fuerte

  • @laauuraagp

    @laauuraagp

    4 ай бұрын

    No hay mejor manera de acabar el día que recibiendo un comentario así. Gracias de corazón a ti por verlo y por dedicar tu tiempo escribiéndome esto. No te haces a la idea lo que me llena ver que puedo aportarle algo a alguien contando mi experiencia y exponiendo mi estilo de vida y mi proceso, aunque sea lo más mínimo. Un abrazo enorme y muchísimo ánimo a ti si estás pasando por un momento similar, créeme que hay luz al final del túnel ❤️

  • @Popotitosbailarockandroll

    @Popotitosbailarockandroll

    4 ай бұрын

    @@laauuraagp gracias a ti linda, sigue adelante que tienes mucho potencial y veo que eres una persona muy hermosa y decidida, no te rindas nunca que llegarás muy lejos, que tengas una linda noche y te mando un abrazo muy grande, de verdad gracias🫂❤️‍🩹❤️‍🩹

  • @laauuraagp

    @laauuraagp

    4 ай бұрын

    @@Popotitosbailarockandroll 😭 jo muchísimas gracias, me llena de motivación esto. Estoy segura de que tú igual, que tengas una buena semana y gracias por ver lo bueno de los demás ❤️

  • @zeusros
    @zeusros5 ай бұрын

    Me alegra que hayas hecho este video, es más, se sentía que hacia falta o que era necesario. Antes de todo, un fuerte abrazo, aunque si tienes agujetas después de hacer deporte, entonces un abrazo flojito. No voy a comentar mucho. 1. No soy experto en nada, pero siempre trato de pensar en las circunstancias de las personas cuando estamos pasando por etapas parecidas o porque hayamos coincidido en hacer lo mismo (me refiero a las cosas comunes: Estudios, trabajos... las cosas por las que pasamos todos), ya que nunca se es consciente de la dificultad que puede suponer para la otra persona cumplir con ello, incluso cuando parece que lo está llevando bien. Y toda etapa se vive mejor si la persona que te acompaña también se encuentra a gusto, de ahí que de tanta importancia al bienestar de los demás. 2. Haré una pausa para decir que quiero acariciar al perrito. 3.Y es curioso que en las peores etapas uno se dice o se considera que no se es fuerte, cuando en verdad estabas cargando más que cualquiera, mientras qué tratabas de aparentar que no pasaba nada. Si lo piensas, es como vivir dos vidas al mismo tiempo. Como yo suelo decir, estabas viviendo la vida en modo difícil. De ahí la importancia de pedir ayuda. 4. Hay una película llamada "las vidas de Grace", que creo que captura bien esa realidad de lo que se vive durante la adolescencia o que al menos se parece a la realidad que he conocido. Transmite bien esas dificultades que tenemos y que llevamos con nosotros. Ya que como dice Rilke: no pienses que quien encuentra las palabras para consolar no ha sufrido, es porque ha sufrido que ha encontrado esas palabras. Mucha fuerza 💪 y gracias por este video.

  • @laauuraagp

    @laauuraagp

    5 ай бұрын

    Te prometo que no sabes lo que me llenan tus comentarios y el mimo y atención que hay detrás de tus palabras. En este mundo superficial tenemos la mala costumbre de juzgar sin saber, criticar sin conocer y actuar sin justificación. Esto explica que, en muchas ocasiones, no pensemos en que lo que para una persona puede ser una carga llevadera, para otra puede ser un mundo. Sin embargo, de poco vale regocijarse en la pobreza a nivel moral de la sociedad de hoy en día. Como bien comentas, pedir ayuda y, sobretodo, dejarte ayudar, es lo más inteligente que puedes hacer en estas situaciones. De todas formas, lo primero y lo que más cuesta es reconocer que la necesitas: admitir que uno/a está mal y concienciarse de eso es lo más difícil, porque nadie le gusta verse vulnerable. Sin duda esto fue lo que más me costó: dejar de fingir que todo estaba bien. He buscado esa película por todas las plataformas y no está disponible en ninguna para mi mala suerte, pero no dudes que la intentaré conseguir en DVD si hace falta. Gracias de corazón, por la recomendación y por la frase, muestra exactamente lo que significa e implica la recuperación ❤️. Ya sabes que todo lo que me dices tiene un gran valor para mí y lo mucho que lo aprecio, pero gracias de nuevo. Leerte me motiva a seguir creando contenido y a seguir mejorando en todos los sentidos 🫶

  • @andresbasurto2111
    @andresbasurto211110 күн бұрын

    Yo de lo feliz porque me voy a graduar de mi carrera universitaria y conseguir mis sueños los pedos me los huelo pordevajo de mi pantaloneta y veo mis calzoncillos clasicos que huelen a pedo 😂😂

  • @LOBASICO1
    @LOBASICO13 ай бұрын

    Los malos pensamientos se pueden eliminar, pero se tarda un tiempo y no puede ser de la noche a la mañana. Todos buscamos respuestas rápidas pero sanar no es lineal.

  • @laauuraagp

    @laauuraagp

    3 ай бұрын

    Aprender a sobrellevar los altibajos, de hecho, también es parte del proceso. Con el tiempo, los malos pensamientos también pierden poder y control sobre ti a medida que los vas venciendo ❤️. Gracias por tus comentarios, ¡un abrazo!

  • @LOBASICO1

    @LOBASICO1

    3 ай бұрын

    Todos pasamos por traumas.La cuestión es saber cómo afrontarlos. Hay gente que por una ruptura amorosa se siente mal, pero intenta hacer vida normal a pesar de todo. Otros tienen insomnio, otros tienen pesadillas y otros se intentan suicidar. Está claro que todo lleva un proceso, pero hay que saber cómo afrontarlo. @@laauuraagp

  • @LOBASICO1

    @LOBASICO1

    3 ай бұрын

    @@laauuraagp A pesar de todo. Da mucha rabia cuando estás intentándolo pasar bien pero no puedes disfrutar al 100% por culpa de un mal pensamiento.

  • @laauuraagp

    @laauuraagp

    3 ай бұрын

    @@LOBASICO1 Muchísima, sobretodo cuando eres consciente y te gustaría que no apareciesen 💔

Келесі