• Hoş geldiniz, iyi okumalar dilerim! "Aranan Suçlu Kayıp Kadınla Karşılaşır" ★★ Sabah olmadan buradan çıkmam gerekiyordu. Haksız yere burada tutulamazdım, suçlu değildim. Olması gerekeni işini yapması gerekenler yapmadığı takdirde, denk geldiğim hayatlara el uzatması gereken bendim. Böyleydim ben. Öldürdüğüm o kadar insan, insan bile değildi. Bir çocuğa el uzatanları, kolundaki değerli bir saat için kadının kolunu kesenleri ve daha fazlasının içeride yatmasına razı olmayandım. Oysa kendime karşı ne kadar inceysem bir o kadar da acımasızdım. Kendi hayatımı silip atmak için günün her saati yeni sayfa açmayı deneyendim. O kadar hayata denk geldim, ne kadar iyi insanlarda olsa güvenmedim. Çünkü bu duyguyu çok küçük yaşta kaybetmiştim. Şu an için ne yapsam canım yanmazdı. Etrafa baktığımda her yer karanlık ve rutubetliydi. Sırtımdaki yaralar her hareketimde kanamaya başlıyordu. Hücreye atılmıştım. Yine birinin kötü ruhunu dünyadan sildiğim için... Ben bunları yaparken insanlar için kötü biri olarak anılmıştım. Konuşmak her zaman kolaydır. Onların kulak tıkadığı yaşantılara ben dahil olmuştum. Kimse beni anlayamazdı. Belki de vicdan duygum bu sebeple iyi ya da kötü kimseye kalmamıştı. Gardiyana seslenecektim. Kendi içimde daha fazla kalamazdım. Ne olacaksa şu an olacaktı. "Gardiyan." Susuzluğumun sonucu sesim kötü çıkmıştı. Hem yemek hem de su günlerdir verilmiyordu. Gardiyan elindeki sopayla demir kapıya vururken birden bağırmaya başlamıştı. "Eh! Bir uyutmadın. Ne istiyorsun yine? Yemek? Su? Hiç uğraşma cezalısın." "İstediğim sizden gelecek yemek ya da su değil. Sırtımdaki yaralar kanamaya başladı, çok halsiz hissediyorum." Sırtımı ne kadar acı verse de germiştim. Ardından kapıya doğru sırtımı döndüm. Gerçekten yaralardan sızan kanın akışını fazlaca hissetmeye başlamıştım. "Kahretsin!" Dediği laf sonrası birkaç küfür daha ağzının içinden yuvarlarken koşmuştu. Bir süre sonra yanında doktorla gelmişti. Ben ise sırtımı duvara yaslamış, alnımdan dökülen teri kolumla silmeye başladım. Gardiyan kapıyı açmıştı. İşte o an bir kaçabilirdim. Fakat yaralarımı geçici olarak geçirmesi için doktorun işlemini bitirmesini bekleyecektim. "Gardiyan, yardım et. Aç suçlunun sırtını!" Doktor etajere benzeyen bir taburenin üstüne gerekli malzemeleri koymuş, hatırlıyordu. Gardiyan ise arkama geçmişti. Elleri titrer halde yaklaşmıştı. "Ters bir hareketinde haline acımam, öldürürüm seni." Gülmüştüm. Bu halde bile benden korkuyordu. Haklıydı, beni tıkadıkları bu yerde kaç gerçek suçluyu öldürdüm, bilmiyordum. "Eğer bu açtığınız yaralar durmazsa hepinizde kalıcı yaralar açacağım, Gardiyan. Merak etme." Yara olmayan tarafıma yumruğunu indirecekken arkamı dönmemle sopasına sarılmıştı. "Her neyse, canın biraz yanabilir. Elimden geldiğince hızlı bitireceğim." Birkaç sargıyla birlikte ilk önce batikonla temizlemişti. "Çok kötü. Hastaneye gitmen gerekiyor. Bu sefer fazla acıyacak, dayanman gerektiğini söyleyemem." Ne yaptığını bilmiyordum. Anlık olarak hissettiğim acıyla başta ne kadar dayanmaya çalışsam da, son hareketi bağırmama sebep olmuştu. Her ne yapıyorsa gittikçe daha da acıyordu. Elimi beton zemine vurmuştum. "Şu ana kadar çoktan bayılman gerekiyordu. Dikkat et! Bu seferde elinle uğraşmayalım." Bayılmak mı? Gidecektim. Ne olursa olsun, suçsuz yere buradaydım. Doktorun işi yarım saat sonra bitmiş, eşyaları topluyordu. Önümdeki kanlı sargı bezleri fazlacaydı. Biraz daha iyi hissediyordum. Yaptığı iğne sayesinde gücüm yerine gelmişti. Plana koyulma vakti gelmişti. "Hadi doktor, işin bittiğine göre çıkalım." Gardiyanın sesiyle birden bağırmıştım. "Ne oldu?" Doktorun sorusuyla kafamı tuttum. "Hareketlendiğim zaman başım çok dönüyor. Nefes alamıyorum." Gardiyan ve doktor yanıma geldiğinde kapı hâlâ açıktı. "Işığı takip et." Doktorun dediğini yapmıştım. Gözüme tuttuğu ışığı takip ediyordum. Şaşkınlıkla bana dönmüştü. "Ama durumun gayet iyiye ilerlemiş bulunuyor Kim Taehyung." İşte o an doktorun ilaç kutusundan aldığım uyku ilacı olan iğneyi boynuna sapladım. Doktora bunu yapmak istemezdim. Öldürmeyecektim. Gardiyan kapıya doğru koştuğunda sırtına geçirdiğim ayağımla öne düşmüştü. "Ben sizin gibi yapmayacağım. Gardiyan biliyor musun? Sizin bana işkence ettiğiniz her an, acısını misliyle çıkaracağım, dedim. Şimdiyse ne yapmalıyım sence?" Bağıracağı sırada iğneden kalan kısmı ona enjekte ettim. "Hiç doğru bir karar değildi." Gardiyanın kıyafetleriyle kendi kıyafetlerimi değiştirmiştim. Üzerindeki hücrenin anahtarını da alıp, kilitlemiştim. Oradan ayrıldığımda yedekte tuttuğum maskemi takmıştım. Diğer gardiyanları gördüğümde içlerinden biri yanıma gelmişti. "Mark neden maske takıyorsun?" "Suçlulardan biri fena hastalanmış, doktor maske takmamızı istedi. Buralarda oyalanmayın. İşinizin başına geçin." Gardiyan bir süre bakmış ve sonra omuz silkip geçmişti. Güneşi görmeme az kalmıştı. Çıkış kapısına geldiğimde dış kapıdaki iki görevli bana dönmüştü. Yaka kartımı okumuşlardı. "Gardiyan nereye?" "İzinli zamanım." "Bir dakika bekle." Ne yapacaklarını bilmiyordum. Görevli elinde izin listesi olan kağıda bakmıştı. Bu hafta içindeki isimleri arıyordu. Umarım izinli haftanın içindesindir Mark... "İki saatlik bir süren kalmış. Gitmeye değer mi?" İki saat ha? Bir daha buraya gelmeyecektim. "Değer. Gitmeme değecek bir yer."

@rainnls

3 ай бұрын

Görevli bir şey demeden kapıyı açtı. O an ne kadar düşüncelerim boyuttan boyuta geçse de, hızla ayrıldım. Ben gerçek bir suçlu değildim. Asıl suçlular dünyanın her yerinde; çocukları, kadınları, adamları, kalbi hâlâ atanları öldürmek oluyordu. Son haberlerde ne kadar da çok çocuğa eziyet edip öldürmüşlerdi. Onlar için hiçbir şey yapılmıyordu. Sessiz kalmak hiçbir zaman benim olayım olmadı. Hayatımı geri kazandım. [1 Ay Sonra] Yoongi sayesinde kimliğimi değiştirmiş ve başka bir ülkeye gitmiştim. Oradan ayrıldıktan sonra hakkımda arama emri çıkmıştı. Bırakıp geldiğim ülkemdeki olayları göz ardı etmemiş, sıkı takibe almıştım. Arkadaşlarım gereken bilgileri bana ulaştırıyordu. Şimdiyse haklı olduğumu kanıtlayacaktım. Delillerin çoğunu önceden toplamıştım. Oraya gitmeyecektim. Olacakları biliyordum, beni hücreye geri tıkacaklardı. Avukatım beni temsil edecek ve ben de buradan canlı görüşmeyle katılacaktım. Ormanlık alandaki evime doğru gidiyordum. Tüm ihtimallere karşı iki yerim vardı. Davadan önce beni bulmak isteyen savcılar elbette vardı. Oysa ben kendimi temize çekene dek herkes benden uzak olmalıydı. Son zamanlarda kitap okuyamıyordum. Bu yüzden birkaç kitap almıştım. Elimdeki kitap torbasından bir kitabı çıkarıp bakmıştım. Gayet güzellerdi. Çalan telefonumla dikkatim gelen aramaya kaymıştı. Fazla beklemeden açtım. "Taehyung geri dön!" "Sakin ol. Fazla mı yakınlar?" Alışmıştım ve tedbirliydim. O yüzden sakindim. "Yaklaşık yirmi yedi kilometre ilerindeler. Sistemden senin bulunduğun konumu Jimin 'e attım. Seni oradan alır, diğer yere geçersiniz." "Yoongi sağ ol. Eğer bir şey olursa ki, buna izin vermeyeceğim. Sistemi kapatın ve sesi duyulmayanların sesi olun." Yoongi 'nin sıkıntıyla verdiği nefesi duymuştum. "Sebebini bilmesem neden bu kahramanlık derdim." Hızlıca giderken bir yandan da gülmüştüm. "Kahramanlık olmadığını bil Yoongi." "Mesafeyi açtın Taehyung." Arkama baktığımda kimse yoktu. Biraz daha sakin adımlar atmaya başladım. Jimin 'in attığı konuma gelmiştim ve şimdi bekliyordum. Birkaç dakika sonra yakınlarda bir bağırış duymuştum. Ne olduğuna bakmak için gittiğimde kadının biri önündeki adamın kafasını tutmuş, kendisine bakmasını sağlıyordu. "Burası neresi? Söyle yoksa daha da beter öleceksin." Adamın ağızı yüzü kan içindeydi. Kadın güçlükle ayakta duruyordu. "Söylersem ikimiz birlikte ölemeyiz." Kadın, adamın yüzüne yumruk atmış, hiç beklemediğim anda ayağına ateş etmişti. "Hastalık hastasısın sen! Ben ölmeyeceğim tamam mı? O son şeyi yapmasaydın, sen de ölmeyecektin." Kadın titreyen elleriyle adamın kafasına silahı doğrultuğunda elimdeki silahı havaya doğrultup ateş etmiştim. "Bekle." Kadın ifadesizce bana bakmış, yine de silahı elinden atmıyordu. "Sorun nedir?" "Sorunu bırakın. Burası neresi? Havalimanına nasıl gidebilirim?" Bir an önce gitmek istiyordu. Onun sorunu anlatacak, benimde dinleyecek vaktim yoktu. "Kısaca anlatın ki, size yardım edebileyim." Adam bayılmıştı. Kadın silahı indirdiğinde, arkasını dönmüş ve eşyalarını toplamaya koyulmuştu. Saçları dağınık, kahverengi gözleri uykusuz duruyordu. Elbiseleri de bir o kadar hırpalanmış...

@rainnls

3 ай бұрын

"Dokuz gündür buradayım. Yıllardır peşimi bırakmayan bu herife acıyorsanız, hiç acımayın. Günlerdir beni burada tutup dokunmaya çalışmasının sonu böyle bitti. Bakın, beni bağladığı halat bu..." Halattaki kanlar gözüme çarpmıştı. Kadın bir yandan eşyalarını ve kendini toplamaya çalışıyordu. Bileklerine baktığımda kurumuş kanla birlikte, kesikleri de fark etmiştim. "Size dokundu mu?" Etrafa bakarken kafasını sağ sola sallamıştı. "İzin vermedim. Aylar öncesi gibi olmasına bir daha izin vermedim! Bileklerim kesildi, yine izin vermedim." Bir soluk alıp arayışa koyulmuştu. Aradığı şey telefonuymuş ki, hemen açık olup olmadığına baktı. "İyi değilsiniz, buyurun." Açılmamış suyumdan ona vermiştim. Başta alıp almama konusunda kararsız kalmıştı. Sonrasında birkaç yudum içip teşekkür ederek geri vermişti. "Sen ne yapıyorsun?" Jimin 'in gelişiyle kadın kendini geri çekmiş ve silahını tutmuştu. "Sakin olun, benim dostumdur o. Biz size zarar vermeyeceğiz." Jimin yanıma iyice yaklaşmıştı. "Taehyung delirdin mi sen? Yaklaşıyorlar gitmeliyiz, hemen!" Kendi durumumun farkına vardığımda kadının yanına gittim. "Bizimle gel. Şu an için düşünmeni bekleyemem, vaktim az. Buradan kurtul ve nereye gitmek istiyorsan git." Kadın baygın adama bakmıştı. "Bu ne olacak?" "O da bizimle gelecek ve cezası neyse çekecek." Jimin 'in kadına yardım etmesi için işaret verdiğimde, ben de adamın bileklerini bağlayıp araca geçmelerini sağlamıştık. Bir süre sonra yolu yarılamıştık. "Neden hâlâ ayılmadı?" Jimin 'in sorusuyla kadına döndüm. "Fazla sert vurdum, ondandır." "Pekala, adın nedir?" "Maria. Peki ya siz?" Gerçek adımı söylemeli miydim? Buna gerek var mıydı? Yoktu. Jimin 'e baktığımda söylememem gerektiğini anlamıştım. "Adımı söylemesem daha iyi." Maria sessiz kalmıştı. Telefonunu eline aldığında onu uyarmıştım. "Telefonunu açmasan iyi olur. Adamla birlikte kayıpsın sonuçta ve o bu halde biliyorum hak etti ama beni anlıyorsun değil mi?" "Evet." "Nasıl oldu?" Sorumun üstünden düşünmesini beklerdim fakat yanımdaki adama tiksinircesine bakıp konuşmaya başlamıştı. "Benim hayatıma istemim dışında bir el uzatılırsa o eli değil, sahibini perişan ederim. Oysa geçen aylarda bana yıllardır takıntılı olan bu pislik kuralımı çiğnemeye başladı. Sert bir uyarıyla durmasını ve hayatımdan defolup gitmesini istedim. Gitmedi. Dokuz gün önce iş yerinden çıktığımda evime girmek üzereyken zorla götürdü. Ondan sonra yine bana dokunmaya, iğrenç yakıştırmalar yapmaya başladı. Sonunda ben de bir daha bana dokunmasına izin vermemek için durdurduğunu sandığı o halatı bileklerim kesilse dahi çıkardım. İşte o zaman her bir söz ve dokunuş için öldüresiye dövdüm. Öldürecektim de, gelmeseydin." Yine birileri adına utandığımı hissettim. Düşüncelerim bile utanmıştı. Etimle kemiğimle soğumuştum artık. "Jimin." Aynadan bana bakmıştı. "Bu pisliği olması gereken yere gönder." Maria elleriyle 'hayır' işareti yapmıştı. "Eğer yıllardır çektiğim bu durumu kökten halletmeyecekse teslim etmeyin." "Merak etme orası değil zaten. Sen yeni hayatına odaklan. Nerelisin?" "Teşekkür ederim. Memleketim Rusya." "Ne güzel." Jimin arabayı durdurduğunda Maria 'yı güvenli bir şekilde ülkesine gitmesi için birini bulmuştu. "Ülkene git. Düzenine kaldığın yerden devam et. Bu pisliği bir daha görmeyeceksin." Maria anlık gelişmelerin şokundayken fazla vaktim olduğu söylenemezdi. "Teşekkür ederim. Bunun karşılığını bir gün vereceğimi bilmenizi ve herhangi bir durumda bana ulaşabileceğinizi unutmayın." "Unutmam Maria. Şimdi gitmeliyiz." Maria sade bir gülümsemeyle giderken ben Jimin 'e dönmüştüm. "Maria 'yı izlemeye devam edin." Sessizlik olmuştu. Jimin telefonundaki resimi gösterdiğinde ona baktım. "Taehyung, bu adam?" Uyanmayan bedene baktığımda Jimin 'i onayladım. "Evet Jimin, bu adam 𝒐." - Devam edecek :) • Yeni bölümü arayı fazla tutmadan atacağım. - Okuduğunuz ve desteklediğiniz için teşekkür ederim ♡ - Fikirlerinizi/düşüncelerinizi paylaşırsanız bu hikayede sizin de bir payınız olacağından emin olabilirsiniz. - Yeni bölümde ve yeni hikayelerde görüşmek üzere, sağlıcakla kalın~ ★- 𝑅𝑎𝑖𝑛𝑛𝑙𝑠

Gayet güzeldi, ellerine sağlık. Yeni bölümü heyecanla bekliyorum

@rainnls

4 ай бұрын

Teşekkür ederim güzelim ♡

Harikasin yine bir tanem 🤌🏻

@rainnls

4 ай бұрын

Teşekkür ederim bir tanemm 🤍

@km_gs_nd_th_mylf_7_8

4 ай бұрын

@@rainnls 🖤

Hello❤ Benbyeni abuşun kanalın çok güzel ve deneyimli gibisin umarım kanalın büyür ve bu yorumu görürsün

@rainnls

3 ай бұрын

Çokça hoş geldin güzelim ♡ Ve iyi dileklerin için de teşekkür ederim :)

MÜKEMMEL OLMUŞ ✊🏻

@rainnls

4 ай бұрын

Cidden mii

@km_gs_nd_th_mylf_7_8

4 ай бұрын

@@rainnls kendinin farkında değil misin gerçekten güzelim

@rainnls

3 ай бұрын

​@@km_gs_nd_th_mylf_7_8 çok teşekkür ederim bir tanemm🤍

Vakit bulup okuyabildim şükür.. Ama çok güzel olmuş gerçekten, ellerine sağlıkk 🌟

@rainnls

3 ай бұрын

Ay teşekkür ederim, son bölümü bu hafta içinde atacağım ✨️

@linows_0

3 ай бұрын

@@rainnls rica ederimm, tamamdır bekliyorummm☆

@rainnls

3 ай бұрын

​@@linows_0🤍

Ben geldimmm

@rainnls

4 ай бұрын

Hoş geldinn yavru oku bakalım nasıl olmuşş

@km_gs_nd_th_mylf_7_8

4 ай бұрын

@@rainnls şimdi okuyacağım güzelim

Benim yorumlarım niye gitmiyor şimdi

@km_gs_nd_th_mylf_7_8

3 ай бұрын

Ne güzel konuşuyorduk

@km_gs_nd_th_mylf_7_8

3 ай бұрын

Yok oldum birden

@rainnls

3 ай бұрын

Yt senin yapacağın ise edeyim ya..

@rainnls

3 ай бұрын

Bu güzelliğe yapılır mı len bu

@km_gs_nd_th_mylf_7_8

3 ай бұрын

​@@rainnlsbirlikte edelim ya

Devami yok muuuuuuuuu

@rainnls

3 ай бұрын

Bu Cuma günü gelecek güzelimm

Güzelim geceyi haram ettin teşekkür etseydim bari

@km_gs_nd_th_mylf_7_8

3 ай бұрын

İyi geceler bile dedirtmedin ya KZread

@km_gs_nd_th_mylf_7_8

3 ай бұрын

Gece gece farkında bile olmadan efkarımı almıştı yine Yağmur'um bir eyvallah deseydim be kör olası uygulama

@rainnls

3 ай бұрын

Yavrum buradayımmm

@km_gs_nd_th_mylf_7_8

3 ай бұрын

@@rainnls Allah'ıma şükür

@km_gs_nd_th_mylf_7_8

3 ай бұрын

@@rainnls ay yine geldim