خانۀ تاريک دل از می مــصفا کرده ايم
ظلمت از رخـسار ماه اش طور سينا کرده ايم
دل بـری مـا از صـبا افـگنده بـررويش نقاب
ٔ تا نـــــقاب از چــهرهزيـبايـش بالا کـرده ايم
روی ما وقف است او را نيست دگر برد بار
ٔ ما حـــيات زاد راه خــــــويش کوتا کرده ايم
جز حـيات عشق مارا نيست روح اندرممات
در عـــزل مـا تکيه با روح مسيحی کرده ايم
ما نمی خواهم پور جـــهل جامــعه ابريشمی
خرقــعه پشــمـيـنه را ما دســت بالا کرده ايم
من نخواهم رنگ جز رنگ که بخش دست عشق
ازشرارش قوطی خود زعکس ِسرانقا کرده ايم
مـی نـمايد خلق رايل صد هزاران سوز و آر
ما توکل نـقد و را با جــام صبا کرده ايم
قــبهٔ بــيض ما را نيست جز نقش و نگار
غايته الغايات را بر خود عويدا کرده ايم
کـی ز دّور حق جسمانی زبان آور شدن
نادرا تا جان اسير تير لــــــيلا کرده ايم