Sonunda üşengeç yazarınız final yapabildi zhzusjsjs
🤠İYİ OKUMALAR MELEKLERİMM🤠
♡HATIRLATMA♡
O an bedenimi acı ile birlikte korku da sarmıştı şimdi ne yapıcaktık...Korku tüm bedenimi ele geçirirken Jungkook'a baktım biz başarabilecek miydik anne ve baba olabilecek miydik bunu bize zaman gösterecekti...
Arabanın kenarına yaslanmış acıyla bağırıyordum.Bir yandan da karnımı tutup sakinleşmeye çalışıyordum ama bu durumda sakin olmak neredeyse imkansızdı...
Jungkook ise telaşla arabaların önüne atlayıp durdurmaya çalışıyordu ama nafileydi 1 tane bile araba bize yardım etmek için durmamıştı...
Jungkook hızla giden arabanın arkasından bağırdı
Jk:Dursana be!!
Acıyla bağırdım
Yn:Bir şey yapsana sokağa mı doğruyum
Jungkook arabaya bakıp tekrar bağırdı
Jk:Doğru söylüyor sokağa mı doğursun!!
Lanet okuyarak konuştum
Yn:Off Jungkook off burada gebermek üzereyim!!
Jungkook yanıma gelip ellerimden tuttu
Jk:Tamam sakin ol sokağa doğurmaycaksın
Ellerini sıkarak konuştum
Yn:Çok kötüyüm!!!
Jk:Tamam tamam bak ne demiştim huh huh!!
Yn:Huh huh, lanet olsun artık işe yaramıyor!!
Jk:Off napacağız!?
Yn:Yiaa araba bul!!
Jk:Kimse gelmiyor işte bizimkilerin gelmesi de en az yarım saat sürer!!!
Jungkook ellerini açıp gökyüzüne baktı
Jk:Lütfen lütfen bir mucize olsun!!
Tam o sırada bir tır bize doğru gelmeye başladı...
~
Tır ile hızla hastaneye doğru gidiyorduk hayalimdeki doğum böyle değildi...
Jk:Nolur biraz daha hızlanın
Jungkook'un bu sözüyle tır şoförü son hız sürmeye başladı
Yn:B-ben ben çok teşekkür ederim
Şoför başını sallayıp rica etti
O sırada Jungkook'un elini sıkı sıkı tutuyordum
Jk:Yn elim kopucak!!!
Bunu demesiyle daha da sıktım
Jk:T-tamam sustum
Şoför bize dönüp konuştu
"Biraz daha dayan kızım geldik"
Bu sözüyle camdan dışarı baktım cidden hastaneye sonunda gelebilmiştik...Tır dururdurmaz Jungkook inip bağırmaya başladı...
"Karım doğuruyor lütfen yardım edin!!!"
Bu söz ile tüm gözler üstümüzde toplandı...
~
Sedye ile doğumhaneye gidiyordum bir yandan sakinleşmeye çalışıyor bir yandan Jungkook'un elini tutuyordum...
Jk:Tamam sakin ol Yn her zaman yanındayım bunu unutma!!
Yn:Ölücem sanırım hakkını helal et
Jk:Helal olsun sende hakkını helal et
Yn:İnsan bir ölmeyeceksin filan der pis odun
Jk:Ay pardon ölmeyeceksin
Sedyeyi taşıyan doktorlar ve hemşireler bu konuşmamıza güldüler
"Evet Yn Hanımı doğumhaneye alıyoruz"
Jungkook'un elini bırakmak zorunda kaldım
En son duyduğum şey Jungkook'un sesi olmuştu
"Seni seviyorum Yn, sana söz veriyorum bebeğimiz ile bu hastaneden sağlıklı bir şekilde çıkacağız!!"
~
Neşeyle konuştum
Yn:Kızımızın gözleri aynı seninki gibi simsiyah
Jungkook gülümseyerek oğlumuzu gösterdi
Jk:Oğlumuzun gözleri de aynı seninki gibi masmavi
Evet tahmin ettiğiniz gibi 1 çocuk beklerken 2 çocuğumuz olmuştu bu durum bizi de çok şaşırtmıştı...
Bir anda o gerçek aklıma geldi
Yn:Bir dk ben bu iki afacana nasıl bakıcam!?
Jk:Ee ben varım ya hayatım!?
Yn:Sen onlardan daha da bebeksin Jungkook
Jk:Doğru unutmuşum
Ikimizde gülmeye başladık hayatımda hiç bu kadar mutlu olmamıştım
Sonra da kucağımda mışıl mışıl uyuyan minik meleklerime baktım
Onları ne olursa olsun koruyacaktım onların iyiliği için her şeyi yapabilirdim çünkü anne olmak bunu gerektirirdi...
İşte Jungkook ile benim yaşam sevinçlerimizle tanışma hikayemiz böyle olmuştu...
~MUTLU SON~