In het zachte morgenlicht, ontwaakt de dag,
Bloesems bloeien, een delicaat verhaal zo fragiel.
De lucht gevuld met zoete geur, een lentebrak,
Verhalen van nieuw leven, zo wonderbaar en stil.
De wind fluistert zachtjes door de bomenrij,
Een symfonie van bladeren die dansen in vreugd.
Kleine vogels zingen hun lied hoog in de lucht, vrij,
Hun melodieën dragen de lente met zich mee, zo verheugd.
Fragiele bloemen openen hun kelken wijduit,
Een tapijt van kleuren, een schilderij van het hart.
Elke bloesem een fragment, een herinnering die blijft,
Van een seizoen vol belofte, een schitterend start.
De zon kust de aarde, warmt het koude gras,
Een streling van hoop, een nieuwe dageraad.
De lente herinnert ons aan wat eens was,
En wat nog komen zal, in haar groene gloed.