Եղիշե Չարենց «երազ տեսա» Կարդում է՝ Նունե Ավետիսյանը
Комедия
Երազ տեսա. Սայաթ -Նովեն մոտս էկավ սազը ձեռին,
Հրի նման վառման գինու օսկեջրած թասը ձեռին,
Նստեց, անուշ երգեր ասավ՝ հին քամանչի մասը ձեռին,
Էնպես ասավ, ասես ուներ երկնքի ալմասը ձեռին:
Ու էն երգին օրոր-շորոր, ինչպես հուրի, ատլաս ու խաս,
Երազիս մեջ գոզալն էկավ՝ ինքն էլ վառման քաղցր երազ.
Նազանք արավ, Սայաթ -Նովի սիրտը լցրեց միրգ ու մուրազ,
Կանգնեց-մնաց՝ դեմքից քաշած օսկեկարած խասը ձեռին:
Նայե՜ց-նայեց Սայաթ -Նովեն, ամպի նման տխուր մնաց.
Ասավ՝ Չարե՛նց, էս գոզալից սրտիս մե հին մրմուռ մնաց.
Սիրտս վառվեց, մոխիր դարձավ՝ ինքը կրակ ու հուր մնաց,-
Դո՛ւ էլ նրա գովքը արա, որ գա՝ օսկե մազը ձեռին:
Էսպես ասավ Սայաթ -Նովեն ու վեր կացավ, որպես գիշեր,
նաց նորից տխուր ու լուռ՝ սիրտը հազար մուրազ ու սեր.
Երազն անցավ - դո՛ւ մնացիր, պատկերքը քո մնաց լուսե,
Մեկ էլ իմ խեղճ սիրտը մնաց՝ Սայաթ -Նովի սազը ձեռին:
Пікірлер: 12
Իմ անկրկնելի Նազենի անչափ շնորհակալ եմ այս լարված օրերին մարդկանց համար մեծ գործ եք կատարում ։Պատահաբար միացա ձեր և Զարաենց եթերին հավատացեք 1։30րոպե ուրախ ժամանակ անցկացրեցի ։Կեցցես մեր լավ հայուհի։
Ջան Չարենց Չնայած հայ ազգը քեզ չմեծարեց
Ջան Նունե ջան Երեվի երգը Թաթան որ երգում է իմ Նունեյին փախցրին տարան քո մասին է
Ախ, ինչքա՛ն քախցրաձեն ու հիասքանչ հանգով կկարդա:
Սքանչելի է,ափսոս երաժշտությունը մի փոքր բարձր էր։ Շնորհակալություն։
Նունե, դու անմրցելի ես...
Космос!!!
я вас люблю!!!
Ոնց կուզեմ ձեր կատարմամբ երեկոյի ներկա լինել։հուսով եմ կլինի։
Երազ տեսա. Սայաթ-Նովեն մոտս էկավ սազը ձեռին, Հրի նման վառման գինու օսկեջրած թասը ձեռին, Նստեց, անուշ երգեր ասավ՝ հին քամանչի մասը ձեռին, Էնպես ասավ, ասես ուներ երկնքի ալմասը ձեռին։ Ու էն երգին օրոր-շորոր, ինչպես հուրի, ատլաս ու խաս, Երազիս մեջ գոզալն էկավ՝ ինքն էլ վառման քաղցր երազ. Նազանք արավ, Սայաթ-Նովի սիրտը լցրեց միրգ ու մուրազ, Կանգնեց-մնաց՝ դեմքից քաշած օսկեկարած խասը ձեռին: Նայեց-նայեց Սայաթ-Նովեն, ամպի նման տխուր մնաց, Ասավ՝ Չարենց, էս գոզալից սրտիս մե հին մրմուռ մնաց. Սիրտս վառվեց, մոխիր դարձավ՝ ինքը կրակ ու հուր մնաց.- Դո՛ւ էլ նրա գովքը արա, որ գա՝ օսկե մազը ձեռին։ Էսպես ասավ Սայաթ-Նովեն ու վեր կացավ, որպես գիշեր, Գնաց նորից տխուր ու լուռ՝ սիրտը հազար մուրազ ու սեր, Երազն անցավ - դո՛ւ մնացիր, պատկերքը քո մնաց լուսե, Մեկ էլ իմ խեղճ սիրտը մնաց՝ Սայաթ-Նովի սազը ձեռին: