Dit keer nog maar eens een trip naar landelijk Amsterdam-Noord. Durgerdam en Holysloot zijn aan de beurt. Durgerdam is natuurlijk weid en zijd bekend. Holysloot wellicht wat minder. Beide zijn dorpen in het Amsterdamse Waterland, met ieder een geheel eigen karakter. Durgerdam oogt nog net zo als het vissersdorpje dat het was aan de Zuiderzee. Alleen de horizon over het water en achter de weilanden laten zien hoe dichtbij de stad is gekomen met Zeeburgereiland, IJburg en vanaf een bepaald punt is zelfs Almere te zien. Holysloot daarentegen is nog steeds een charmant dorpje aan de Holysloter Die. Tevens een eindpunt van de weg, tenzij je met het Voet-en Fietsveer naar de overkant vaart om verder te gaan naar Zuiderwoude of Broek in Waterland. Dat houden we echter tegoed voor een volgende keer. Aan het eind van de film (laatste scene) in de verte een lepelaar in het weiland. Waar we kieviten en grutto’s verwachten in plaats daarvan deze lepelaar. De witte kerkjes van zowel Durgerdam als Holysloot zijn niet meer in gebruik als kerk, maar kunnen worden gehuurd voor evenementen.
Wij waren er op 29 april 2024.
This time another trip to rural Amsterdam North. Durgerdam and Holysloot are next. Durgerdam is of course known far and wide. Holysloot perhaps a little less. Both are villages in Amsterdam's Waterland, each with its own character. Durgerdam still looks just like the fishing village it was on the Zuiderzee. Only the horizon over the water and behind the meadows show how close the city has come with Zeeburgereiland, IJburg and from a certain point you can even see Almere. Holysloot, on the other hand, is still a charming village on the Holysloter Die. Also an end point of the road, unless you take the Voet-en Fietsveer to the other side to continue to Zuiderwoude or Broek in Waterland. However, we will save that for next time. At the end of the film (last scene) in the distance a spoonbill in the meadow. Where we expect lapwings and godwits, we see this spoonbill instead. We were there on April 29, 2024.