Boże...jakie to wszystko prawdziwe, potrzebne... To życie... wszystko się da zrobić... wszystko jest możliwe...👍❤️

Mówienie o swoim psie zawsze jest bardzo emocjonalne, widzę jak cały czas nie uśmiechasz - widać, że jesteście super duetem ❤ Moją sunie dostałam w wieku 10-lat, niestety nie byłam zbyt odpowiedzialna. Niby chodziłam na spacery, niby się interesowałam, ale tak bardzo słabo, moi rodzice i dziadkowie wyznawali zasadę wychowawczą pt "daj psu spokój". Pies nigdy nie pracował za smaczki (też boi się miski!), na spacerach nauczyła się ignorować przewodnika, uzależniła sie bardzo od mojej mamy i to chyba główny z naszych problemów do dzisiaj. Dzisiaj ma 11 lat, sunia niedawno zaczęła pracować ze mną na smaczki na dworze, jest bardzo energiczna dzięki temu! Mam nadzieję, że uda mi się z nią wypracować wiele rzeczy. Chodzi na luźniej smyczy, słucha, ogląda się za mną na spacerze - zaczynamy mieć ze sobą kontakt. Pokonujemy razem lęki. Dużo mi pomogłeś swoimi radami, ufam Ci bo wiem, że sprawdzasz swoją wiedzę zanim nam ją przekażesz.

@MattiiBibi

3 жыл бұрын

Ale super, dziękuję ci za ten komentarz, z tego co piszesz wynika że buduje ie super relację 😍

Opiszcie mi swoje historie, jak poznaliście swojego psa, jak to sie stało że jesteście razem, napiszcie mi o tym czy wszystko od razu ułozyło sie pieknie, czy mieliście jakieś problemy, bardzo chcę poznać Wasze historie.

Bardzo się zgadzam się z tym, że nie ma psów straconych. Od 4 miesięcy opiekuję się suczką w typie JRT, która też wykazuje zachowania 'agresywne' (właściwie chyba powinno się po prostu mówić o zachowaniach lękowych). Na początku też bała się jeść z miski, nie chciała wychodzić na spacery, bała się dotyku, itd.Już widzę, że jeśli się z nią regularnie pracuje, naprawdę można sprawić, że będzie czuła się bezpieczniej :) Chętnie dowiem się więcej o tym, jak pomagałeś i pomagasz Bibi :)

@MattiiBibi

5 жыл бұрын

Dziękuję Ci bardzo za komentarz. Cieszę się robicie postępy. Z tym określaniem "pies agresywny" od razu zaczynamy o nim myśleć że to kawał chama i każdego chce pogryźć, a tak na prawdę, to każdy pies może ugryźć, jak nie ma innej możliwości, tak samo każdy człowiek może uderzyć czy okazywać agresję słowną, jeśli jest do tego zmuszony.

Cześć Matti! Rok temu również adoptowałam rocznego psa o podobnych zachowania do Bibi - odebrany interwencyjnie, pełen lęków, agresywny na spacerach wobec innych psów. Niestety, mimo szkoleń, wsparcia behawiorystów, terapii farmakologicznej, jego problemy tylko eskalują - obecnie rzuca się na spacerach już do wszystkich i wszystkiego, a w domu, ani na spacerze, ani u weterynarza nie może do niego zbliżyć się nikt, wszystkich atakuje (łącznie z osobami, które zna). Niestety mi chyba już zabrakło nadziei i doszłam do wniosku, że to ja mogę stanowić problem w jego terapii, a dokładnie moja wrażliwość i lękowość i podjęłam decyzję o szukaniu dla niego nowego, stabilniejszego domu. :( Także... szukamy!

@MattiiBibi

4 жыл бұрын

Bardzo mi przykro to słyszeć, ale nie oceniam wręcz rozumiem, to że możesz nie mieć już siły. jeśli chcesz jeszcze spróbować coś zrobić, napisz do mnie na Facebooku czy Instagramie, linki są w opisie filmu postaram się odpowiedzieć na Twoje wątpliwości i skontaktuję cię z dziewczynami od nas z klubu, nam bardzo pomogły i bez niech nie dalibyśmy rady. Najprawdopodobniej twój Pies jest cały czas przestraszony. napisz mi jak pracowaliście z Twoim pieskiem, co to za pies. Nie obwiniaj siebie, takie sytuacje są trudne i tylko specjalistyczna terapia może pomóc, niestety nie wszyscy specjaliści stosują odpowiednie metody.