Зялёная вішня з-пад кораня выйшла Аддала мяне мама, дзе я непрывычна Дзе я непрывычна, дзе я не бывала - Ў чужую старонку мяне ты аддала Гаруй, залівай, мачы слязьмі рукавы І не зважай на гасцей, што ўздоўж глухіх сцен паселі Покуль чарку з гарэлкай жаніх цягнуў да гары Было самой маладой не весела на вяселлі Цяпер да тваіх малітваў сам бог будзе глухаваты Дом бацькоўскі - гняздо, а новы дом будзе клетка Калі ж вялі маладзіцу пад вішняй старой ад хаты З той вішні дзеўке ў падол упала белая кветка Ой мама-мама куды ж ты сваю дачку аддала Ніхто у новай сям′і нявестку не пашкадуе Не дачакаецца дзеўка ад свякрухі болей цяпла Чым маладая кабылка, што зрання ў полі працуе Штодзень дзеўка пры полі, абедам пры сенажаці А ўвечары для залвіцаў прадзе сукно пад лучыну І як зязюля па небу сумуе яна па хаце Ой мама-мамачка родная, ўспамінай пра дзяўчыну Успомні мяне, мама, хоць раз у аўторак А я цябе, мама, на дзень разоў сорак Успомні мяне, мама, хоць раз у сярэду А я к табе, мама, няскора прыеду Маўклівым крыкам не можа да родных сцен дагукацца Ўначы туга па дзяцінству рапухай цісне на грудзі Бажухна, дай жа ёй сілы цярпенне мець дачакацца Калі нарэшце сям'ёю стануць чужыя людзі Расце як тонкая яблыня пасярод гушчара І калі скажуць дзяўчыне: ідзі вады прынясі Яна дастане са студні вады ўсяго паўвядра А другую палову далівае слязьмі Скура з ветру чарствее, пальцам цяжка даць рады Матуля ж вельмі любіла дачковы белыя рукі А за вячэрай між іншым свякруха дае парады Каб муж ціхенькую жонку ўсё ж часам біў для навукі Не думай, мама, што дочку аддала жыць белай боннай Дзеўка, грэйся слязьмі пад ветрам ласкі сцюдзёнай І хай жа покуль не звяне будзе табе абаронай Ля роднай хаты сарваная кветка вішні зялёнай Ты думаеш, мама, што я тут не плачу За горкімі слязамі я свету не бачу Зялёная вішня назад не ўрасцецца Малада дзяўчына дамоў не вярнецца
@kotvargin4622Ай бұрын
Трэ акорды! Гэта ж вялікі скарб для дваравых песьняў!
@user-zj7jf5gz8wАй бұрын
Очень талантливо!!
@HG-ej1mi3 ай бұрын
гэта цуд!! Дзякуй!
@romanbuzhigaev15503 ай бұрын
🤍🤎🤍
@user-ng3vb3ko9j8 ай бұрын
Большое спасибо🙏💕 Песня моей мамы, в новой интерпретации. ❤
@hectortroyian55689 ай бұрын
Цікава чаму гэтае песьні няма ў споціфае? і Буйніцкага поля няма((
@hectortroyian55689 ай бұрын
Спасибо большое! Оригинальное исполнение! Очень понравилось.
@hectortroyian55689 ай бұрын
чаму я толькі 2 гады таму даведаўся пра Лейбонікаў? хаця Аліварыю раньш недзе чуў. ❄❤❄
@dzmitryjjankovic49269 ай бұрын
Вялікі дзякуй
@dev134310 ай бұрын
Сяргей, вялікі дзякуй, вельмі прыемна цябе слухаць. Ну і, далучай Аню часьцей, калі магчыма, яна проста зорка :) прывітанні ад мастоўскіх
@user-wf4gi7fb2e10 ай бұрын
Выдатна!
@tata-uv9bj11 ай бұрын
Intro Am G Am G Am G Am G Am G Am G Зялёная вішня з-пад кораня выйшла, Dm Am G Em Am Нядай мяне мама, дзе я непрывычна, Am G Am G Дзе я непрывычна, дзе я не бывала - Dm Am G Em Am Ў чужую старонку мяне ты аддала. Am G Гаруй, залівай, мачы слязьмі рукавы Dm І не зважай на гасцей, што ўздоўж глухіх сцен паселі. Am G Покуль чарку з гарэлкай жаніх цягнуў да гары, Dm Было самой маладой не весела на вяселлі. Am F Цяпер да тваіх малітваў сам бог будзе глухаваты, Dm G Дом бацькоўскі - гняздо, а новы дом будзе клетка, Am F Калі ж вялі маладзіцу пад вішняй старой ад хаты, Dm G З вішні дзеўке ў падол упала белая кветка. F Мама-мама куды ж ты сваю дачку аддала, Am G Ніхто у новай сям'і нявестку не пашкадуе, F Не дачакаецца дзеўка ад свякрухі болей цяпла, Am G Чым маладая кабылка, што зрання ў полі працуе. F Штодзень дзеўка пры полі, абедам пры сенажаці, Am G Ўвечары для залвіцаў прадзе сукно пад лучыну, F І як зязюля па небу сумуе яна па хаце, G Мама-мамачка родная, ўспамінай пра дзяўчыну Am G Am G Успомні мяне, мама, хоць раз у аўторак, Dm Am G Em Am А я цябе, мама, на дзень разоў сорак. Am G Am G Успомні мяне, мама, хоць раз у суботу, Dm Am G Em Am А я цябе, мама, ідучы на работу. Пройгрыш Am G Dm Am G Dm Am F Dm G Am F Dm G Am G Маўклівым крыкам не можа да родных сцен дагукацца, Dm Ўначы туга па дзяцінству рапухай цісне на грудзі, Am G Бажухна, дай жа ёй сілы цярпенне мець дачакацца, Dm Калі ж нарэшце сям'ёю стануць гэтыя людзі. Am F Расце як тонкая яблыня пасярод гушчара, Dm G І калі скажуць дзяўчыне: ідзі вады прынясі, Am F Яна дастане са студні вады ўсяго паўвядра, Dm G А другую палову далівае слязьмі. F Скура з ветру зчарствее, пальцам цяжка даць рады, Am G Матуля ж колісь любіла дачковы белыя рукі, F За вячэрай між іншым свякруха дае парады, Am G Муж ціхенькую жонку часам бі для навукі. F Не думай, мама, што дочку аддала жыць белай боннай. Am G Дзеўка, грэйся слязьмі пад ветрам ласкі сцюдзёнай, F Хай жа покуль не звяне будзе табе абаронай, G Ля роднай хаты сарваная кветка вішні зялёнай. Am G Am G Ты думаеш, мама, што я тут не плачу, Dm Am G Em Am За горкімі слязамі я свету не бачу. Am G Am G Зялёная вішня назад не ўрасцецца, Dm Am G Em Am Малада дзяўчына дамоў не вярнецца.
@vlade4eg Жыл бұрын
Самый улыбчивый чувак) но за кота я его достану)))
@hannaarmonik7843 Жыл бұрын
Дзякуй!
@valacuha25672 жыл бұрын
Флейта дужа чароўная!
@MdMa882 жыл бұрын
Дзякуй!
@michaellagutko56493 жыл бұрын
выдатна
@user-qq4ee3jf9y3 жыл бұрын
Шчырая душэўная песня. Да слёз. Дзякуй. Словы песні вашыя?
@bashlykevich3 жыл бұрын
так
@lizashumiakova31934 жыл бұрын
Дзякуй гурту Leibonik! Чуллівая песня! Магілёў ⚪❤️ ⚪
@irynalanko18134 жыл бұрын
дзякуй, Сяргей!
@joesss60255 жыл бұрын
Супер браво!
@joesss60255 жыл бұрын
Спасибо большое! Оригинальное исполнение! Очень понравилось.
@user-xk6tk1sy4z5 жыл бұрын
Парень не останавливайся , у цябе талент!!!
@user-xk6tk1sy4z5 жыл бұрын
Шедевр хлопцы!!!
@andykolos25677 жыл бұрын
Браво!
@user-ik9xq2el7h7 жыл бұрын
Как же круто!!! Все переслушиваю и востаргаюсь... Оба огромные молодцы!
@olega.minchenko85128 жыл бұрын
Zialionaja višnia Z-pad korania vyjšła. Nia daj mianie, mama, Dzie ja nie pryvyčna. Dzie ja nie pryvyčna, Dzie ja nie byvała. Ŭ čužuju staronku Mianie ty addała. Haruj, zalivaj, mačy śliaźmi rukavy i nie zvažaj na haściej, što ŭzdoŭž hłuchich ścien pasieli. Pokuĺ čarku z harełkaj žanich ciahnuŭ dahary było samoj maładoj nia viesieła na viasieĺli. Ciapier da tvajich malitvaŭ sam boh budzié hłuchavatym. Dom baćkoŭski - hniazdo, a novy dom budzie klietkaj. Kali-ž viali maładzicu pad višniaj staroj ad chaty, ź višni dzieŭke ŭ padoł upała biełaja kvietka. Oj mama, mama, kudy-ž ty svaju dačku addała?! Nichto ŭ novaj siaḿji niaviestku nie paškaduje. Nie dačakajecca dzieŭka śviakruchi boliej ciapła, čym maładaja kabyłka, što zrańnia ŭ poli pracuje. Štodzień dzieŭka pry poli, abiedam pry sienažaci, ŭviečary dlia załvicaŭ pradzie sukno pad łučynu. Jak ziaziulia pa niebu, sumuje jana pa chacie. Mama, mamačka rodnaja, ŭspaminaj pra dziaŭčynu! Uspomni mianie, mama, Choć raz u aŭtorak, A ja ciabie, mama, Na dzień razoŭ sorak. Uspomni mianie, mama, Choć raz u subotu, A ja ciabie, mama, Jduču na rabotu. Maŭklivym krykam nia moža da rodnych ścien dahukacca; ŭnačy tuha pa dziacinstvu rapuchaj ciśnie na hrudzi. Bažuchna, daj-ža joj siły ciarpieńnia mieć dačakacca, kali-ž narešcie siaḿjoj joj stanuć hetyja liudzi! Raście, jak tonkaja jabłynia pasiarod huščara. I kali skažuć dziaŭčynie: «Idzi vady pryniasi», jana dastania sa studni vady ŭsiaho paŭviadra, a druhuju pałovu daliavaje śliaźmi. Skura ź vietru sčarśćvieje, (i) paĺcam ciažka dać rady, matulia koliś liubiła dačkovy biełyja ruki. Za viačeraj miž jinšym śviakrucha daje parady, kab muž cichiéńkuju žonku časam biŭ dlia navuki. Nia dumaj, mama, što dočku addała žyć biełaj bonnaj; dzieŭka, hrejsia śliaźmi pad vietram łaski ściudzionaj! I chaj-ža pokuĺ nia źvianie budzié taki abaronak: lia rodnaj chaty sarvanaja kvietka višni zialionaj. Ty dumaješ, mama, Što ja tut nia płaču - Za horkimi śliazami Ja śvietu nia baču. Zialionaja višnia Nazad nie ŭraściecca, Małada dziaŭčyna Damoŭ nie viarniecca.
Пікірлер
А дзе дастаць тэкст?
Зялёная вішня з-пад кораня выйшла Аддала мяне мама, дзе я непрывычна Дзе я непрывычна, дзе я не бывала - Ў чужую старонку мяне ты аддала Гаруй, залівай, мачы слязьмі рукавы І не зважай на гасцей, што ўздоўж глухіх сцен паселі Покуль чарку з гарэлкай жаніх цягнуў да гары Было самой маладой не весела на вяселлі Цяпер да тваіх малітваў сам бог будзе глухаваты Дом бацькоўскі - гняздо, а новы дом будзе клетка Калі ж вялі маладзіцу пад вішняй старой ад хаты З той вішні дзеўке ў падол упала белая кветка Ой мама-мама куды ж ты сваю дачку аддала Ніхто у новай сям′і нявестку не пашкадуе Не дачакаецца дзеўка ад свякрухі болей цяпла Чым маладая кабылка, што зрання ў полі працуе Штодзень дзеўка пры полі, абедам пры сенажаці А ўвечары для залвіцаў прадзе сукно пад лучыну І як зязюля па небу сумуе яна па хаце Ой мама-мамачка родная, ўспамінай пра дзяўчыну Успомні мяне, мама, хоць раз у аўторак А я цябе, мама, на дзень разоў сорак Успомні мяне, мама, хоць раз у сярэду А я к табе, мама, няскора прыеду Маўклівым крыкам не можа да родных сцен дагукацца Ўначы туга па дзяцінству рапухай цісне на грудзі Бажухна, дай жа ёй сілы цярпенне мець дачакацца Калі нарэшце сям'ёю стануць чужыя людзі Расце як тонкая яблыня пасярод гушчара І калі скажуць дзяўчыне: ідзі вады прынясі Яна дастане са студні вады ўсяго паўвядра А другую палову далівае слязьмі Скура з ветру чарствее, пальцам цяжка даць рады Матуля ж вельмі любіла дачковы белыя рукі А за вячэрай між іншым свякруха дае парады Каб муж ціхенькую жонку ўсё ж часам біў для навукі Не думай, мама, што дочку аддала жыць белай боннай Дзеўка, грэйся слязьмі пад ветрам ласкі сцюдзёнай І хай жа покуль не звяне будзе табе абаронай Ля роднай хаты сарваная кветка вішні зялёнай Ты думаеш, мама, што я тут не плачу За горкімі слязамі я свету не бачу Зялёная вішня назад не ўрасцецца Малада дзяўчына дамоў не вярнецца
Трэ акорды! Гэта ж вялікі скарб для дваравых песьняў!
Очень талантливо!!
гэта цуд!! Дзякуй!
🤍🤎🤍
Большое спасибо🙏💕 Песня моей мамы, в новой интерпретации. ❤
Цікава чаму гэтае песьні няма ў споціфае? і Буйніцкага поля няма((
Спасибо большое! Оригинальное исполнение! Очень понравилось.
чаму я толькі 2 гады таму даведаўся пра Лейбонікаў? хаця Аліварыю раньш недзе чуў. ❄❤❄
Вялікі дзякуй
Сяргей, вялікі дзякуй, вельмі прыемна цябе слухаць. Ну і, далучай Аню часьцей, калі магчыма, яна проста зорка :) прывітанні ад мастоўскіх
Выдатна!
Intro Am G Am G Am G Am G Am G Am G Зялёная вішня з-пад кораня выйшла, Dm Am G Em Am Нядай мяне мама, дзе я непрывычна, Am G Am G Дзе я непрывычна, дзе я не бывала - Dm Am G Em Am Ў чужую старонку мяне ты аддала. Am G Гаруй, залівай, мачы слязьмі рукавы Dm І не зважай на гасцей, што ўздоўж глухіх сцен паселі. Am G Покуль чарку з гарэлкай жаніх цягнуў да гары, Dm Было самой маладой не весела на вяселлі. Am F Цяпер да тваіх малітваў сам бог будзе глухаваты, Dm G Дом бацькоўскі - гняздо, а новы дом будзе клетка, Am F Калі ж вялі маладзіцу пад вішняй старой ад хаты, Dm G З вішні дзеўке ў падол упала белая кветка. F Мама-мама куды ж ты сваю дачку аддала, Am G Ніхто у новай сям'і нявестку не пашкадуе, F Не дачакаецца дзеўка ад свякрухі болей цяпла, Am G Чым маладая кабылка, што зрання ў полі працуе. F Штодзень дзеўка пры полі, абедам пры сенажаці, Am G Ўвечары для залвіцаў прадзе сукно пад лучыну, F І як зязюля па небу сумуе яна па хаце, G Мама-мамачка родная, ўспамінай пра дзяўчыну Am G Am G Успомні мяне, мама, хоць раз у аўторак, Dm Am G Em Am А я цябе, мама, на дзень разоў сорак. Am G Am G Успомні мяне, мама, хоць раз у суботу, Dm Am G Em Am А я цябе, мама, ідучы на работу. Пройгрыш Am G Dm Am G Dm Am F Dm G Am F Dm G Am G Маўклівым крыкам не можа да родных сцен дагукацца, Dm Ўначы туга па дзяцінству рапухай цісне на грудзі, Am G Бажухна, дай жа ёй сілы цярпенне мець дачакацца, Dm Калі ж нарэшце сям'ёю стануць гэтыя людзі. Am F Расце як тонкая яблыня пасярод гушчара, Dm G І калі скажуць дзяўчыне: ідзі вады прынясі, Am F Яна дастане са студні вады ўсяго паўвядра, Dm G А другую палову далівае слязьмі. F Скура з ветру зчарствее, пальцам цяжка даць рады, Am G Матуля ж колісь любіла дачковы белыя рукі, F За вячэрай між іншым свякруха дае парады, Am G Муж ціхенькую жонку часам бі для навукі. F Не думай, мама, што дочку аддала жыць белай боннай. Am G Дзеўка, грэйся слязьмі пад ветрам ласкі сцюдзёнай, F Хай жа покуль не звяне будзе табе абаронай, G Ля роднай хаты сарваная кветка вішні зялёнай. Am G Am G Ты думаеш, мама, што я тут не плачу, Dm Am G Em Am За горкімі слязамі я свету не бачу. Am G Am G Зялёная вішня назад не ўрасцецца, Dm Am G Em Am Малада дзяўчына дамоў не вярнецца.
Самый улыбчивый чувак) но за кота я его достану)))
Дзякуй!
Флейта дужа чароўная!
Дзякуй!
выдатна
Шчырая душэўная песня. Да слёз. Дзякуй. Словы песні вашыя?
так
Дзякуй гурту Leibonik! Чуллівая песня! Магілёў ⚪❤️ ⚪
дзякуй, Сяргей!
Супер браво!
Спасибо большое! Оригинальное исполнение! Очень понравилось.
Парень не останавливайся , у цябе талент!!!
Шедевр хлопцы!!!
Браво!
Как же круто!!! Все переслушиваю и востаргаюсь... Оба огромные молодцы!
Zialionaja višnia Z-pad korania vyjšła. Nia daj mianie, mama, Dzie ja nie pryvyčna. Dzie ja nie pryvyčna, Dzie ja nie byvała. Ŭ čužuju staronku Mianie ty addała. Haruj, zalivaj, mačy śliaźmi rukavy i nie zvažaj na haściej, što ŭzdoŭž hłuchich ścien pasieli. Pokuĺ čarku z harełkaj žanich ciahnuŭ dahary było samoj maładoj nia viesieła na viasieĺli. Ciapier da tvajich malitvaŭ sam boh budzié hłuchavatym. Dom baćkoŭski - hniazdo, a novy dom budzie klietkaj. Kali-ž viali maładzicu pad višniaj staroj ad chaty, ź višni dzieŭke ŭ padoł upała biełaja kvietka. Oj mama, mama, kudy-ž ty svaju dačku addała?! Nichto ŭ novaj siaḿji niaviestku nie paškaduje. Nie dačakajecca dzieŭka śviakruchi boliej ciapła, čym maładaja kabyłka, što zrańnia ŭ poli pracuje. Štodzień dzieŭka pry poli, abiedam pry sienažaci, ŭviečary dlia załvicaŭ pradzie sukno pad łučynu. Jak ziaziulia pa niebu, sumuje jana pa chacie. Mama, mamačka rodnaja, ŭspaminaj pra dziaŭčynu! Uspomni mianie, mama, Choć raz u aŭtorak, A ja ciabie, mama, Na dzień razoŭ sorak. Uspomni mianie, mama, Choć raz u subotu, A ja ciabie, mama, Jduču na rabotu. Maŭklivym krykam nia moža da rodnych ścien dahukacca; ŭnačy tuha pa dziacinstvu rapuchaj ciśnie na hrudzi. Bažuchna, daj-ža joj siły ciarpieńnia mieć dačakacca, kali-ž narešcie siaḿjoj joj stanuć hetyja liudzi! Raście, jak tonkaja jabłynia pasiarod huščara. I kali skažuć dziaŭčynie: «Idzi vady pryniasi», jana dastania sa studni vady ŭsiaho paŭviadra, a druhuju pałovu daliavaje śliaźmi. Skura ź vietru sčarśćvieje, (i) paĺcam ciažka dać rady, matulia koliś liubiła dačkovy biełyja ruki. Za viačeraj miž jinšym śviakrucha daje parady, kab muž cichiéńkuju žonku časam biŭ dlia navuki. Nia dumaj, mama, što dočku addała žyć biełaj bonnaj; dzieŭka, hrejsia śliaźmi pad vietram łaski ściudzionaj! I chaj-ža pokuĺ nia źvianie budzié taki abaronak: lia rodnaj chaty sarvanaja kvietka višni zialionaj. Ty dumaješ, mama, Što ja tut nia płaču - Za horkimi śliazami Ja śvietu nia baču. Zialionaja višnia Nazad nie ŭraściecca, Małada dziaŭčyna Damoŭ nie viarniecca.