Пікірлер

• 
  @Luna_glmn2 күн бұрын

  Beni sadece senin hikayelerin alatabiliyor ( uzun zaman sonra ağlamak çok iyi geldi )

• 
  @dreamwithbts791Күн бұрын

  @@Luna_glmn neresi ağlatıyor bende anlamadım...

• 
  @Luna_glmnКүн бұрын

  @@dreamwithbts791 ben 3 abimi trafik kazasında kaybettim.

• 
  @dreamwithbts791Күн бұрын

  @@Luna_glmn ahh... Çok özür dilerim... Benim bile kalbim acıyor... Sızladığını bile fark ediyorum şu an... Allah rahmet eylesin... Onlara cuma günü Fatiha/Yasin okurum olur mu?(Ve bütün ölülerin rahmetine tabii ki) ...

• 
  @Luna_glmnКүн бұрын

  @@dreamwithbts791 teşekkür ederim ve özür dilemene gerek yok

• 
  @Wiw8iaheu3 күн бұрын

  Acaba aynı videonun pt 2 si gelirse seviniriz

• 
  @Wiw8iaheu3 күн бұрын

  Uzun vid ne zaman gelir

• 
  @Beomgyu_txt517 күн бұрын

  İstek aliyorsan bir şey onerebilir miyim? Skz ile hayal et abilerim taciz edildigini öğrenir yapabilir misin? Hee yerde aradim hic bulamadim da❤❤❤

• 
  @ibrahimfirwati4131Ай бұрын

  Jk:✨pikachu beni duyuyorusun✨anirdimmm

• 
  @dreamwithbts791Ай бұрын

  Gerçekten de eski hikâyeler iğrenç olmuş sksksk

• 
  @MariaMaria-yt7nmАй бұрын

  🥰Maria Jimni 💋💋

• 
  @SugawqpАй бұрын

  Suga:Kavga var karisalim Jin:Sacmalams ayiralim

• 
  @armyimmmmАй бұрын

  Ha bu arada yeni abonenimm

• 
  @armyimmmmАй бұрын

  Kardes sen bu hikayeye kotu mu diyon tıch tıch assiri guzel olmus eline saglik bebegim😚

• 
  @melomuymusssАй бұрын

  Kim Seokjin ile hayal et Askere giden sevgilin askerden gelince sana sürpriz yapar (istek)❤

• 
  @ghostinthemoonlightАй бұрын

  Bu kötü müydü? Çok nahif bir hikaye olmuş oysaki

• 
  @ghostinthemoonlightАй бұрын

  _şans ve umut_ 🤍

• 
  @dreamwithbts791Ай бұрын

  Dream with BTS #사랑해요 J-hope ile hayal et °Çocukluk aşkını yıllar sonra bulursun° 🍂Hikaye🍂 Merhaba ben Mina 22 yaşındayım. Annemle birlikte yaşıyorum çünkü o hasta ve evde kalması gerekiyor. Anlayacağınız benim ona bakmam gerekiyor. Hem maddi hem de manevi olarak... Annemin bakıcısı var evet ama evin ihtiyaçları karşılamam için benim hem çalışıp hem de okulumu tamamlayıp lisans yapmam gerekiyordu. Yine ve yine bugün uyandık ikimiz de. Annemin tekerlekli sandalyeye oturmasına yardım ederek yüzünü yıkattırdım. Sonra onun giysilerini giydirdim ardından salona getirerek bize kahvaltı hazırlayacağımı söyledim. Bakıcı 5 dakikadan kısa bir sürede gelirdi buraya şimdi Bir süre sonra hepimiz toplandık ve kahvaltı ettik. Ben ise hazırlanıp çıktım evden. Pastaneye işletiyordum ben. Babam vefat edince bu dükkan bana kalmıştı. Annem ise babamın ölümünden sonra hasta olmuştu ayakları onun yürütmemişti maalesef... Çocukluğum normal geçti. Aslında o zamanlar arkadaş edinemiyorum utanırdım. Bana bir şey demelerinden korkardım. Ama onu için unutmazdım. O bizim mahalleye gelince işler daha da değişmiş, sanki yeni bir defter açılmıştı. O eve taşınır taşınmaz evden kaçar gibi dışarı koşturmuş annesi de arkasından çağırmıştı: Geçmiş; -"Hoseok! Akşam yemeği vakti evde oluyorsun!" dedi o ise şöyle cevap vermişti: -"Tamam anne!" demiş ve koşmaya devam etmişti orada kötü çocuklar vardı. Yuvarlak bir şekilde oturmuş oyun oynuyorlardı o da gidince çocuklar onu istememiş, itmiş ve yere düşürmüşlerdi. O da ağlayacak şekilde üzülerek eve dönmek istemişti. Ben de onun yanına gitmiş, kolunu tutmuştum: -"Hey onlar sana ne yaptı?" dedim. O da neler olduğunu söylemişti. Ben ise ona benimle oynamasını teklif etmiştim korkarak. Üzüntülü yüzden güzel bir tebessüm vermişti bana karşı. İnanamıyordum benim galiba bir arkadaşım olmuştu! -"Olur..." dedi tekrar içten içe gülümseyerek. O zaman aşırı derece beraber gülüp onunla oyun oynamaya başlamıştım. Kısa bir süreliğine oynadık ama bize çok uzun bir zamanmış gibi gelmişti. En sonunda hatırladığım soruyu ona sormaya vaktim kalmıştı: -"Hey senin adın neydi?" -"Hoseok... Jung Hoseok... Peki sen?" dedi tebessümle. "Adım Mina..." Dedim ve onun ismini çok güzel olduğunu söyleyince o da bana kendince 'şans' anlamı taşıdığımı söyledi. Bir Umut ve bir şans Ay ışığı kadar parlak ve iç açıcı olabilir miydik? -"Tanıştığıma memnun oldum Mina. Annem beni çağıracak. Ha bu arada evin nerede?" -"Bak hemen burada" diyerek parmağımla evimi işaret ettim. -"Birbirimize yakınız. Yarın da oynayalım mı?" deyince ben de bunu onayladım. Ve o bana sıkıca sarıldı. İlk defa o anda arkadaş sevgisi denen bu güzel eylemi fark etmiştim. Küçük de olsam büyük de... Şimdiki zaman ; "Mina hoş geldin! Kahvaltı yaptın mı?" demişti. çalışanım. "Evet bugün seri çalışıyoruz durmak yok okay?" dedim bugün bir çalışma gününü de bitirmeye çalışacaktım Yine durmak bilmeyen fırınımda bugün de işe başladım ❄️Hoseok'dan❄️ Bugün yine hazır olmuş. Arabama binmiş ve şirketin yoluna göz gezdiriyordum. Bu sefer kahvaltı yapmamıştım ama şirketime geç kalabilirim. O yüzden gaza yüklendim şirkete gelince menajerim benim karşıladı. Kahvemi getirip ofisime kadar eşlik etti. Son konuşmayı ve bilgileri vererek ofisten çıktı. 2-3 saatin sonunda sıkılmaya başladım. Aslında pek sıkılan bir kişi değilim. Sanırım açlığımdan olabilirdi bu. Ofisimden çıkıp yürümeye başladım. Beni görenler sürekli selam veriyor, hafif eğiliyor, bir ihtiyacım olup olmadığımı soruyorlardı. "Çok teşekkürler" deyip geçiştiriyordum. Şirketten çıktığımda korumalar bana seslendi: "Efendim? Nereye gidiyorsunuz?" Tekrar geleceğimi söyleyerek yürümeye başladım. Çok acıkmıştım ve ne yiyeceğimi bile bilmiyordum. Biraz yürüdüm, ileride bir fırın gördüm. Ne koşuyordum ne de yürüyor, belli bir tempoda gidiyordum. Sonunda ulaşmıştım, gülümseyerek girmiştim mekana. -"Merhaba" dedim beni genç bir kız karşılamıştı. O çok güzeldi tanıdık geliyordu bana nedense aynı arkadaşımmış gibi... -"Hoş geldiniz... buyurun?" 🌼Mina'dan🌼 İçeri takım elbiseli bir adam gelmişti. Onu tanımıyorum dersem yalan olur. Onu tanıyorum fakat tanımıyorum... of Mina! Tanıdık geliyor hepsi bu. Benim ona baktığım gibi o da bana bakıyordu gözlerim biraz büyümüş, ağzım açık kalmış fakat belli etmemeye çalışırken de gülümsüyordum o da bana işte aynı tepkiyi veriyordu. Bu bakışmadan sonra şöyle dedim: -"Ne almak istersiniz? Yardımcı olabilir miyim?" dedim O da sadece: -"Bilmiyorum" -"Sadece açım" deyince ikimiz de güldük. -"O halde size önerdiğimiz sandviçleri göstereyim" "Aa! Çok iyi olur!" Ben de gösterdim en sonunda seçti galiba ne yiyip ne yememesi fark etmezdi onun için. "Tadımlık ister misiniz?" "Tabii ki" Verdiğim tadımlıktan bir lokma aldı -"Wow! Bunlar gerçekten çok lezzetli yapanın alnından öpeceğim. Buranın sahibi kim?" "Benim" dedim ardından ikimizde güldük -"Haha Neyse şirketimin bana ihtiyacı var. Ne kadar tuttu?" -"Bu size hediyem olsun, günümü canlandırdınız" -"Hayır cidden ödeyeceğim" -"Ben de diyorum ya, ikramım olsun ısrar etmeyin" -"Çok naziksiniz bu iyiliğinizi unutmayacağım" -"Ne demek! Sizin gibi müşteriler için ben teşekkür ederim" -"Rica ederim, öyleyse hoşça kalın" -"Size de" O gülümseyerek gitti ben de o gidene kadar onu izledim. Ardından geçmiş yine gözümde canlandı Flashback; O gün ikimizin de annesi işe gitmişti. Ne tesadüf ki ikisi de aynı iş yerinde çalışıyorlardı. Bu da aynı saatlerde eve gelmeleri demekti. Biz de hobi ile okuldan dönüyorduk eve gelmiştim. Ben üstümü çıkardıktan sonra ödevimi masaya koydum tam başlayacakken kapı çalması ile gelen Hobi idi: -"Hobi? Ne oldu?" -"Ne yapıyorsun Mina?" -"Ödev yapacaktım" -"Gelebilir miyim?" -"Tabii ki!" İçeri gelmişti çantası sırtındaydı o gün kendi evinin anahtarını unutmuştu Ödev yapmayı teklif edecekken aç olduğunu söylemişti. İkimiz de mutfağa gittik. Yemek yapmayı bilmiyorduk ama benim aklıma bir fikir gelmişti: -"Hobi? Sandviç yapmaya ne dersin?" -"Biliyor musun ki?" -"Evet, annem hep bana yapardı..." -"Çok güzel olur!" İkimiz de hazırladıktan sonra salona geçip televizyon açtık. -"Aa! Mina bak Doremon! En sevdiğim! -"Ben de seviyorum Hobi" Sandviçlerimizi yemeye başlamıştık -"Wow! Çok lezzetli bu Mina! Gel anından öpeceğim" "Ya! Hayır hobi!" Güldük beraber Flasback end; Devamı yanıt 2 de

• 
  @dreamwithbts791Ай бұрын

  Devamı 2 Flasback end; Hobi den Şirkete de gittiğinde direkt ofisime çekilmiştim bu sandviçin tadını hayatım boyunca aradım ve hatırladım şimdi. Küçükken yeni bir sokağa taşınmıştık. Orada yeni bir kızla tanışmıştım ve arkadaş olmuştum. Bir gün onun evinde sandviç yemiştik ve bu da aynı eskisi gibi aynı lezzetindeydi. Bunu hiç unutamazdım Ama arkadaşımı da hiç unutamazdım. Fakat bir sorun vardı. O kızın adı neydi??? 'M' ile başlıyordu öyle hatırlıyorum. Fırındaki kız ona benziyordu ve en kısa zamanda onunla tanışmak istiyorum... (...) Yorucu bir günün sonunda artık kafamı kurcalayan sorunun yanıtını almak için kızla tanışmaya gidiyordum. Havanın yavaştan karardığını fark ederek fırından birkaç metre uzakta park ettiğim aracımdan koşarak ayrıldım. Umut ile kapıyı hızla yönelince kapıdaki 'kapalı' yazısını görmem bir oldu. Ağzım açık kalmış bir şekilde ümitsizliğe düşerek ellerini ceplerime soktum. Aracıma doğru ilerlerken ayakkabılarıma bakıyordum, gerçekten onun zamanında yakalamadığım için üzgündüm. Bir anda omzuma sert bir şey çarptı. Ben sendeleyerek gerilerken çarptığım kız yere düştü. Kaldırmak üzere koluna girdiğimde kafasını kaldırıp bana baktı. O.... "Siz..." dedi tanıştığım kız... Bir süre sonra hiçbir şey diyemez oldum... Benim gözlerim ona... Onu gözleri de bana... Bakıyordu... Boğazımda bir düğüm vardı. Sanki sandviç hala ağzımın içinde ve boğazımda kalmış gibiydi. Yutkunup: -"Affedersiniz... Önüme bakmıyordum..." Gülümsediğine gerçekten huzur veriyordu o... Onun kolundan tutup kaldırınca: "Benim de önüme baktığım pek söylenemez" -"Lütfen beni affedin" dedi "Hayır ben özür dilerim! Asıl siz iyi misiniz?" diye sordum ve onun omzunu sıvazladım rahatsız etmeyecek şekilde. "Evet iyiyim, teşekkür ederim" dedi. Nereye gittiğini sorunca fırında telefonunu unuttuğunu söyledi. Ben de ona eşlik edip etmeyeceğimi söyledim. Ah! Kendine gel Hobi O seni tanımıyor ve sende onu tanımıyorsun! Ve bu kız sana güvenmemekle haklı. Lütfen zamanı iyi kullan be oğlum! "Ee~ evet aslında olur. Bugün yalnız kalmak istemiyorum" Tamam diyerek onunla fırına kadar eşlik ettim. Bu süre zarfında tabii ki konuşma fırsatımız oldu. Sonunda onun ismini de öğrendim: Mina... Ne güzel bir ismi vardı. Adı sanki benim için 'şans' anlamı taşıyordu "Peki senin adın ne?" Diye sordu. "Ha? Ben mi? Ben..." "Evet sen. Burada başka kim var?" "Senle ben varız" "Haha! Ee o zaman?" "Üzgünüm ne sorduğunu hatırlamıyorum" Patlamıştı kahkahayı. "Sana ismini sordum şapşal" "Ben... Hoseok! Evet ben Hoseok! Jung Hoseok!" "Hoseok... Hmm... Adın çok güzel... Bu arada sana şapşal dediğim için alınmıyorsun di mi?" "Yooo annem de derdi" Güldük beraber. Sonra ise fırından çıktık ve yürüyorduk: "Biliyor musun Hobi- ay Hoseok! İsmin Umut taşıyor benim için..." "Teşekkür ederim... Bu arada bana Hobi diyebilirsin bunda bir sorun yok" "Hayır özür dilerim. Saygısızlık etmek istemezdim. Sanki yakın arkadaş-" "Dedim ya sorun yok" gülümsedim. Düşünmeye başladı ve ardından şöyle dedi: "O halde ben sana Hobi diyorsam sende bana...." "Minnie nasıl?" dedim O da bana kaşlarını komik bir şekilde çatarak: "Hey! Ben o kadar kısa değilim bay Hobi!" Dedi ve omzuma hafif vurdu "Ama birazcık kısasın" "Değilim" "Kısasın!" "De-ği-lim!" Diye ilk atışmamızı yapmıştık. Bir süre daha konuşmuş ve ayrılmıştık. Sanki o günün yorgunluğunu sadece Mina ile yürüyerek atmıştım. Mina'dan Bugün kafamı yastığa gülümseyerek koymuştum onun gibi biri ancak beni gülümsetirdi o Umut ve ben de bir şans Ay ışığı kadar parlak O sırada hobi; Üstümü çıkarıp gülümseyerek yatağa uzanmış, battaniyemi çekmiş ve gözlerimi kapatmıştım. O şans ve ben de bir umut Ay Işığı kadar ufukluyduk. Yazar: Olmadı ya Jh:Olmadı mı? Yazar:Yok ya Jh:Sana bir şey soracağım? Yazar:Evet? Jh:Onunla ne zaman buluşacağım? Yazar:Spoiler veremem ama hemen yarın! Jh:Zaten yarın buluşacaktım! Yazar:Ben gidiyorum Jh:Dur gitme! Yazar:Noldu? Jh:Onunla- Yazar:Başka soru almıyorum! Jh: Tüh lan! (...) Yazar'dan O gece Hobi Mina'yı düşünürken adeta ona aşık olmuştu. Mina da biraz öyle. Hobiyi her düşündüğünde aklına çocukluk arkadaşı gelmişti. Onu çok sevmişti. Çünkü ilk arkadaşlık sevgisini ondan almıştı. Yaşamıştı... Bu onun aklında yer etmişti. Ne olursa olsun onu unutamazdı. Ama o zamanlar bir sorun vardı. Evet onunla arkadaş olmuştu fakat 5 yıl kadar... 5 yaşlarındayken tanışmış 10 yaşlarındayken de ayrılmışlardı. Çünkü Hobi'nin babası öğretmendi. Maalesef ki ataması başka bir şehire çıkmıştı. O yüzden bu arkadaşlık yolu ayrılacaktı. Kalpleri çok acıyordu. Büyük de olsalar küçük de... -"Anne! Ben Hobi'ye gidiyorum!" -"Tamam kızım! Sonra belki bahçede piknik yaparsınız oldu mu?" -"Anlaştık anne! Görüşürüz!" -"Güle güle!" Mina koşa koşa Hobi'nin evine doğru gitmiş. Sonrasında eşyaların dışarıya indirildiğini görünce şaşırmıştı: -"Ha? Yoksa? Hayır! Bay ** Hoseok nerede? "Kızım Mina... Niye nefes nefese kaldın? Bak Hoseok burada" "Mina!!" Mina koşarak Hobi'ye sarıldı "Hobi? Noluyor? Niye eşyalarınızı götürüyorlar?" "..." "Mina..." "Biz..." -"Evet siz... Ne oluyor size?" -"Biz taşınıyoruz Minnie" -"Ne?! Nereye Hobi?" -"Babam başka bir şehre... Busan'a atandı" "Onunla gitmemiz gerekiyor..." -"Hobi..." dedi ağlamaya başladı -"Beni bırakamazsın" -"Çok üzgünüm Minnie. Lütfen ağlama..." diyerek tekrar Mina'ya sarıldı -"Sen benim her zaman en iyi arkadaşım olacaksın... Her zaman kalbim seninle olacak... Şu an nasılsak büyüyünce de böyle olacağız. Ben Hobi ve sende Minnie olacaksın. Tamam mı?" -"Anlaştık Hobi" -"Şimdi..." dedi Mina'ya bakarak. -"Hala bir saatimiz var. Birlikte zaman geçirelim" -"Olur Hobi.. Annem bizim bahçede piknik yapabileceğimizi söyledi. Gidelim mi?" -"Olur" dedi gülümseyerek. Ve birlikte piknik yapıp ayrılmışlardı -"Seni seviyorum Minnie..." -"Bende seni seviyorum Hobi..." ❄️Hoseok'dan❄️ (...) Uyandığımda yine her zamanki gibi sirkeye gitmek için hazırlandım ki telefon çaldı: -"Bu? Babam? N'oldu acaba?" diyerek telefonu açtım. Nasılsın iyi misin? gibi sorulardan sonra babam hemen konuya girdi: -"Bugün şirketine gelip seninle konuşabilir miyim ki oğlum?" -"Tabii babacığım, istersen şoförlere söyleyeyim seni gelip alsınlar olur mu?" "Yok oğlum, ben kendim gelirim. Yük olmasın" Görüşürüz falan dedikten sonra da ikimiz de telefonu kapattık. Kahvaltımı yapıp yola çıktım. 🌼Mina'dan🌼 Bu sabah üstümü giyinirken annem seslendi ve yanına gittim. Bugün benimle birlikte fırına gelmeyi teklif etti. Bende kesin özlemiştir düşüncesiyle onu hazırladım. Taksi çağırdım ve annemi de alarak fırına geldik. Annemin özlediği daha gözlerinden belli oluyordu. Zaten de bunu o da söyledi. "Burayı çok özledim de babanın duvarlara astığı fotoğrafları hala bırakmışsın Mina" "O benim, bizim emanetimiz anne. Hem bu fırın hemde bu fotoğraflar çok önemli ve değerli." diye bunu belirtmek istedim "Öyle öyle. Babanın ilk bu fırını açtığı günü hatırlıyor musun? Bak şu fotoğrafta..." "Aa evet!" Böyle konuşmalardan sonra içeri müşteriler geldi. O... Bay Hobi! Pardon! Bay Hoseok! "Müşterilere bak hadi." Dedi annem Anneme bir masaya götürdüm. Ve bu müşterilere baktım. -"Baba bu fırın gerçekten çok güzel. Geçen günlerde keşfettim. Seninde çok beğeneceğine eminim." -"Sen dediğine göre öyledir oğlum" "Hoşgeldiniz,buyrun" dedim bir tebessümle. "Merhaba Mina tanıştırayım bu babam. Baba bu da Mina dün tanıştık" "Merhaba" dedi babası Merhabadan sonra hemkonuşuyor,siparişlerini hazırlıyordum. Demek ki ondan sonra Hobi cüzdanından parayı çıkarmak için arkasını döndüğünde annemin gözlerinin açıldığını gördüm. Yine kalp krizi geçirdiğini sandım. Yanına gittiğimde "İyi misin?" diye sorduğumda bana aynen şöyle cevap verdi: "Gız bu kendini çamura atan Hatçe'nin oğlu Hobi değil mi?" "Ne??" dedim Of tamam bu şakaydı. Annem böyle demedi, şöyle dedi: "Mina bir aralar sen küçükken bir arkadaşın vardı hatta onun annesiyle bir arkadaştık. Bir de onun kocası öğretmendi bizim şehre atanmışlardı" "Evet anne hatırlıyorum da ne demek istiyorsun?" "Kızım... Aynı kadının oğlu... Aynı o... Sen hatırlamıyor musun güzel kızım?" "Evet hatırlıyorum anne" "Şey... Annen iyi mi? Bir problem yok değil mi?" diye yanımıza geldi hobi "Evet annem-" "Sen kimin oğlusun bakayım??" sözümü kesmişti annem "Ben kimin mi oğluyum? Mina annenle tanışıyor muyuz?" Dedi hobi "Ee... şey..." Devamı 3 de

• 
  @dreamwithbts791Ай бұрын

  Devamı 3 "Ee... şey..." Böyle bir karmaşa yaşadık "Yok tanıdık geldi" gibi sözlerden sonra hepimiz masaya oturmuş, konuşmuştuk. Biraz geçmişten falan bahsedince işte böyle nerede yaşadığımız, kimlerle komşu olduğunuzu falan filan derken... Ah... Sanırım o çocukluk arkadaşım... O idi O hobi, ben minnie Bir umut ve bir şans Ay Işığı kadar... ~Parlak...~ Hobi, şirkette acil toplantısı çıktığını söyleyerek babasını, Ben de bir gün baya pasta siparişi aldığımı söyleyerek annemi; Eve yolladım... Yani yolladık Çünkü ikimiz birbirimize şaşkın gözlerle bakıyorduk. Konuşmamız gerektiğini ikimiz de anladık. O yüzden ebeveynlerimizi gönderdik "Hoseok..." "Mina..." "Seninle konuşmamız gereken önemli bir konu var Mina. Benimle gelir misin?" Bunu kabul ettikten sonra fırını çalışanıma emanet ettim. Hobi de başka bir çalışanına şirkete o gelene kadar emanet etti. Arabaya atlayıp bir mekanda durduk açık bir hava ve modern bir restaurant gibi bir yere geldik -"Ah Mina konuşmaya nereden başlasak diyorum?" "İnan ben de bunu bilmiyorum Hoseok" -"Geçmişe gitmeye ne dersin hatırladığın yerler ve zamanlar var mı?" "Tabii ki de var. O günleri dün gibi hatırlarım. Özellikle 5-6 yaşında olanları" -"İşte ben de o zamanları merak ediyorum Mina" -"Lütfen anlat bana" diyerek ellerini birbirine kilitledi "Peki başlıyorum" dedim içeceklerimiz ile birlikte o zamanları anlattım. Gülümseyerek dinliyordu beni bir huzurla... Kalbimi dolduruyordu o sevgisi... O umudu... Ardından o da anlattı aynı şeyleri. Hiç kimse onu istemezken o beni buldu. Ben de onu... Arkadaş olmuştuk. Birlikte büyüdük, birlikte o koca 5 yılı beraber yaşadık. Birlikte yedik, içtik oturduk ve gece yıldızlara baktık kaç yaşında olursak olalım... Akşama doğru birlikte vakit geçirdik yıldızlara baktık küçüklükteki gibi: -"Yıldızları bak..." "Ve biz küçüktük..." "Küçüklüğümüzde bana söylediği son ayrılık cümlesini yine onu hatırlatmak istemiştim: "Hobi" -"Evet Mina" "Son ayrılık cümlendeki gibi: "Vedalar sonsuza kadar değildir." demiştin. Gerçekten öyleymiş" -"Bunu da bana babam söylemişti. Bir kitapta okumuş, bizim sayemizde bunun gerçek olduğunu öğrendim Mina." dedi ve ekledi : "Mina sen gerçek misin şu an?" "Canlı kanlı insanım Hobi aaaaa" İkimiz de kahkahayı patlatmıştık Göz göze geldik ve bir süre bakıştık Yürümek için elimi tuttu ve hem konuşuyor hem de gülüyorduk gülmek derken öyle böyle değil herkes bize bakıyordu: "Sonra nasıl çamura düştük amaaa" Diye diye eğlendik saat baya geç olmuştu O benim aşkımdı Çocukluk aşkım -"Bir umut ve bir şans..." dedi Hobi "Ay Işığı kadar parlak..." diye devam ettim ben de Cebinden bir kutu çıkardı. Ama yüzük kutusundan biraz daha büyük dikdörtgen bir kutu çıkardı -"Bunu hatırladın mı?" Dedi gülümseyerek Bunu deyince ben de tabii geçmişe döndüm gözlerimi kapattım ve o geçmiş anlarını izledim: Flashback; Ayrıldığımız günden 1-2 hafta sonra kapı çalmıştı Ben okuldan gelmiştim ve kapıya bakmak için koridora yöneldim Evde kimse yoktu Ne annem ne de babam evde değildi ,onlar çalışıyordu. "Kim o?" diye seslendiğimde bir adam "Kargo!" diye cevap verdi Aslında annem tanımadığım kişilerle konuşmaya da onları kapıyı açma derdi ama kargo olduğu için hemen kapıyı açtım. Kargomu aldım ismimi verdim ve kapıyı kapattım Üstünde 'Mina'ya' yazıyordu. O yüzden hemen odama koşup paketi açmaya çalıştım Bu nereden gelmişti veya bunu bana asıl kim göndermişti bunu anlamak için tekrar kargonun üstündeki kağıda baktım Üstünde Hobi'nin annesinin ismi yazıyordu. Bu demek oluyor ki bana bunu hobi göndermişti Heyecanla kargoyu yine yırtmaya başladım kutuyu açtığımda beni bir bileklik karşıladı Ve bir mektup... "Her şey için üzgünüm Mina aslında taşınacağımızı ben de çok bilmiyordum. O yüzden sana bir hediye verme fırsatımda olmadı o zamanlar. Bu bilekliği ya da kutuyu, eğer ileride karşılaşırsak benim için saklar mısın bu bilekliği de her zaman saklamanı ve takmanı isterim. Çünkü bu çok özel bir hediye. Aynısı bende de var kutuya fotoğraf bıraktım. Mina, sen her zaman benim arkadaşım kalacaksın ve ileride karşılaşırsak birbirimizi bileklikten tanıyabiliriz öyle değil mi? Seni seviyorum. Sen benim en iyi arkadaşımsın Mina bunu unutma sevgilerimle~" Bu mektubu okumuş ardından kutunun içindeki fotoğrafa bakmıştım. Fotoğrafta Hobinin eli vardı ve bir bilekliği... Aynısı bendeydi bunu hep saklayacağıma yemin ettim... Bu bilekliği hep saklayacağım Hobi... Flashback end; Gözlerimi geçmişten bugüne açtığımda; -"Hatırladın değil mi?" dedi gülümseyerek. "Evet tabii ki hatırladım!" Sonra çantamdan bilekliği çıkardım O da kutuyu açtığında bilekliği vardı -"Öyleyse..." -"Sen benim ay ışığım olur musun?" -"Jung Mina?" "Evet umudum" sarıldım. _Her zaman umudun olacağım Mina_ _Her zaman umudum kalacaksın_ _~Love you~_ Kötü olduğu için üzgünüm 😢

• 
  @haticeocalan3787Ай бұрын

  Yine ve yine ve yine harika

• 
  @ghostinthemoonlightАй бұрын

  İlk olamadık bekleniyor

• 
  @Nightmare-be3hjАй бұрын

  İlkim🎉

• 
  @RemziYlmaz-kj5lwАй бұрын

  Bidaha yaparmısın çok güzel

• 
  @haticeocalan3787Ай бұрын

  Sonda patladım

• 
  @haticeocalan3787Ай бұрын

  Yoongi ya tamam jimin senin

• 
  @haticeocalan3787Ай бұрын

  Skzskzskz yoongi ya

• 
  @haticeocalan3787Ай бұрын

  Skzskzskz jungkookun tipi peki

• 
  @haticeocalan3787Ай бұрын

  Muq yanlız

• 
  @haticeocalan3787Ай бұрын

  Yaaafaw shipim

• 
  @haticeocalan3787Ай бұрын

  Owwww büyük aşk başladın o zaman

• 
  @haticeocalan3787Ай бұрын

  Yaaa of duygulandım

• 
  @haticeocalan3787Ай бұрын

  Ah jungkookum ah nasılda havalı benim biasım

• 
  @haticeocalan3787Ай бұрын

  Yoonmin taekook fav ship

• 
  @haticeocalan3787Ай бұрын

  Yoongi kardeşim sen üşenmeden ne zamandır evli olduğunuzumu saydın

• 
  @S.e.u.n.g.m.i.n.1432 ай бұрын

  Bence iftira gibi birşey

• 
  @user-em3zd2dv9v2 ай бұрын

  Suga kiza mala benziyor dediginde koptum

• 
  @Korelim02992 ай бұрын

  Muqqqqq

• 
  @user-wq8bk6sx7z3 ай бұрын

  Tek hata var RM menajerine hepimize kahve getire bilirmisiniz dedi.Tae kahve sevmiyo.Onun dışında hikaye müqqq

• 
  @dreamwithbts7913 ай бұрын

  Tae de kahveyi bı zahmet içsin skzkkzkz

• 
  @AdileZenger3 ай бұрын

  Çok güzel olmuş❤

• 
  @jungkook_kookie5963 ай бұрын

  Mükkk istek alırsan şunu yaparmısın Bts bizim arkadaşlarımız olsun çok yakın olalım ama çocukluk arkadaşı diyelim ve kardeş gibiyiz onlar mafyalar biz ise normal insan bir gün şirkete onların yanına giderkene saldırıya uğruyoruz ve o saldırıda ölüyoruz bts ise bunu öğrenene kadar biz hastaneye morga gitmiş oluyoruz Lütfen yappp

• 
  @lavniaxbts3 ай бұрын

  İlkkk ❤

• 
  @dreamwithbts7913 ай бұрын

  Dream with BTS #사랑해요 Abilerim °Senden nefret ederler° Merhaba ben Mina! Yeni bir bölüm ile karşınızdayım. Lafı hiç uzatmadan hadi başlayalım (...) İşte... ☘️Hikaye🌿 _Onlar benden nefret ederlerdi. Neden mi?_ _Çünkü küçükken annem beni doğururken ölmüş.__Babam ise bu haberi aldığında gözleri kararmış ve trafik kazası geçirmişti. _ _Ardından da ölüm haberi gelmişti.__Yani benim doğmamı şanssızlık olarak görmüşler.__Onlar annemin öldüğünü benim üzerime suç olarak atıyorlar._ _Evet onlar benden nefret ediyorlar_ _Onlar kim mi?_ _Onlar..._ _Abilerim..._ Jin:Mina! Gel yemeğini ye! _Aşağıya indim ve mutfağa gittim_ Mina:Siz yediniz mi? Ayrıca diğerleri nerede? Jin:Evet yedik diğerleri otoparkta bekliyor Saatine bakarak; Jin:Ah! Geç kaldım,sen bulaşıkları yıkarsın! _Koşa koşa çıktı_ _Ne olur ne olmaz "hoşça kal" diyecektim ama buna fırsat vermeden abim denen şahıs çıkmıştı_ _Abimler şirkette çalışıyorlar ve ben de öğrenciydim öğrenci olmasam hala burada kalır mıydım._ Bilmiyorum_ _Bugün dersim yoktu ama üzerine çalıştığım bir proje ödevim vardı o yüzden hem bilgi toplamak hem de çalışmam ile ilgili bir maket yapmam gerekiyordu._ _Fakat malzemem yoktu işte bugün gidip alacaktım._ _Kahvaltımdan sadece meyve suyumu yudumladım bulaşıkları makineye yerleştirip hazırlanarak çıktım evden._ (...) _Arkadaşım Seungmin ile proje ödevimiz vardı._ _Onu bekledim ve alışverişe çıktık_ Seung:Ee~ nasılsın Mina? Mina:Her zamanki gibi işte. Peki sen? Seung:İyi işte. Üç günlük dünya Mina: Skzksk gerçekten öyle. Ee~ Metin falan yazdın mı? Seung:Yazdım yazdım Mina:Öğretmenin beğeneceğine eminim Seung:Ben de öyle düşünüyorum _Alışveriş yaptıktan sonra bir şeyler içmeye karar verdik_ Seung:Hasta görünüyorsun Mina. Bugün bir şeyler yedin mi? Mina:Aslında hayır sadece meyve suyu içip çıktım evden Seung:Abi biraz rengini atmış iyi misin sjsjsjsj Mina:O hani cenaze videosu skzkskzkkz Seung:Haha evet o. Garson bi' bakar mısın? Garson:Buyrun efendim? Seung:Önerdiğiniz tatlı varsa herhangi birini getirebilir misiniz? Garson:Tabii efendim hemen getiriyorum Mina:Seungmin gerek yoktu. Seung:Sorun yok, senin iyiliğini istiyorum... *Yanaklarım kızarmıştı* Seung:Lütfen sağlığına dikkat et ve kahvaltını her zaman yap Mina:Dikkat ederim Seungmin... _Bu konuşmayı yaptıktan sonra ödev hakkında küçük bir şeyler daha konuştuk_ _Aslında bizim biraz eğlenceye ihtiyacımız ve hayatımıza kısa bir süreliğine de olsa unutmaya ihtiyacımız lazım_ _O yüzden Seung benimle vakit geçirmeyi teklif etmiş ve ben de kabul etmiştim ardından son sözü şöyle demişti;_ Seung:Seninle vakit geçirmek ve hayatımı seninle bir süreliğine de olsa unutmak istiyorum Mina... Mina:Benim de buna ihtiyacım var Seung *Seung tebessüm etti* Seung:Hadi o zaman _Ve elimi tuttu şaşırmıştım Yoksa benden..._ _Hayır Mina. Abartma! Yok öyle bir şey!_ *3 saat sonra;* 🌙Abilerim'den✨ _Şirketteydik ve çok özel bir toplantının içinde sıkıla sıkıla her saniyeyi sayarak bu toplantının bitmesini bekliyorduk hele ki bize Jimin ve Suga'nın halini sormayın Jimin'i anlarsınız..._ _Göz kapaklarını yavaşça açıp kapatıyor_ _Suga ise... Oww..._ _Uyumuş derseniz yeridir o ise oturduğu koltuğa yaslanmış kollarını bağlamış birbirine ve gözleri kapandı kapanacak_ _Namjoon da sunumu yaparken kimse anlamayacak şekilde Tae'ye göz kırptı isterseniz bunun anlamını şöyle söyleyeyim_ "Ulan uyandır şunları yoksa elimde kalacaklar" _Tae,Jimin'e hemen küçük bir cimcik attı ve kulağına yaslanarak;_ Tae:Kalk Namjoon hyung kızıyor,Yoongi'yi de uyandır Jm:Ah üzgünüm... Yoongi... Yoongi... Yg:Ne var! A-*** *Jimin Yoongi'nin elini tutup sıktı* Jm:Sus manyak toplantıdayız... Jm:Al şu suyu iç,kendine gel. Hyung kızıyor *Suga sakince su içtikten sonra toplantı bitmişti* Nam: Güle güle. Yine bekleriz. Teşekkür ederiz *Jin de Namjoon'un yanındaydı* Jin:Ortaklığı en kısa zamanda halledeceğiz. Görüşmek üzere (...) *Herkes gitti ve Namjoon menajerine;* Nam:Kahve getirebilir misin lütfen hepimize? Mnj:Evet efendim *menajer gitti* Nam:Ohh... Tamam.... Herkes gittiğine göre... Yoongi! Jk: İşte şimdi s.... Nam:Rezil olduk! Ne bağırıyorsun?! Yg:Ne bileyim! Uyku sersemiydim! Nam:Uyku sersemi mi? Bir de uyku sersemi mi oldun? Uyuklamak bile yok. Kaç defa dedim! Jh:Hyung tamam. Sakin ol. Bu aralar zaten fazla meşguluz. Bunu hepimiz de biliyoruz. Yani anlayacağız olarak da yoruluyoruz. Bir bardak kahve ile de bunun düzeleceğini sanmıyorum. En iyisi tabii şirket olarak bir sakıncası yoksa bırakalım. Biraz evde dinlenme kararı verelim. Siz ne dersiniz? Nam:Ama Hobi daha az önce yeni bir ortaklık sözleşmesi imzalattık. İşimiz bir tane daha çıktı. Çalışmamız lazım. Jh:Enerji olmadan nasıl çalışalım ki? Jk:Hobi hyung haklı Tae:Evet gerçekten öyle. Erteleme fırsatımız yok mu? Jm:Bir dilekçe yazarak halledebiliriz aslında Nam:Jimin seninle ayrı görüşeceğim. Haberin olsun. Jin:Namjoon~ ister Jimin ister başka birimiz olsun. Biz gerçekten yorulduk. Sen yorulmadın mı? Nam:Biraz... Yg:Biraz? Ulan ben bile uyumazken sen evde koltukta yığılıp kalmamış mıydın? Nam:Ee... Tamam.Hadi bir dilekçe yazayım. Kabul edilirse bakarız Yg:Sen hiç uğraşma, ben yazarım *Namjoon sessizce:* "Nasıl da işine geliyor kurban olduğum..." Mnj:Efendim, kahveleriniz... Nam:Yoongi,kahveni iç yoksa kağıtta kafanın izi çıkar Yg:Kahve için teşekkürler... Mnj:Rica ederim. (...) 🌙Mina'dan✨ _Seung ile dolaşırken yağmur çiselemeye başlamıştı_ Seung: Yağmur yağıyor... Mina: Seung~ Seung:Efendim Mina? Mina:Saat kaç? Seung:16:04 Mina:Ne?! _3 veya 4 saat geçmişti belki abilerim çoğunlukla bu aralar mesaisi vardı ama ne olur ne olmaz diye de gitmem lazımdı_ Seung:Ne oldu Mina? Mina:Gitmem lazım Seungmin... Seung:Neden? Mina:Abilerim gelebilir. Her şey için teşekkürler Seung:Seni bırakayım Mina Mina:Yok, çok teşekkürler. Ben gideceğim Seung:Hadi ama Mina,bin arabaya. Hasta olma bu yağmurda _Her ne kadar ısrar etsemde beni eve kadar bırakmıştı_ Mina:Görüşürüz... Seung: Hoşçakal Mina *Arabadan iner inmez Seung gidiyordu ve hemen gelen siyah arabanın onlar olduğunu anladım_ *Kapı açıldı* _Yoongi abim bir hışımla çıktı arabadan_ Yg:Mina! _Yanıma geldi_ Yg:O kimdi?! Mina:(...) _Ne gibi bir açıklama yapacağımı bilmiyordum "Abi proje ödevim için sınıftaki erkek arkadaşımla biraz malzeme aldık" mı diyecektim._ Yg: Cevap ver Mina! O kim? Mina:Benim proje ödevim için malzeme almam gerekti Yg:Ee~? *Arabadan abilerim çıktı* Tae:Hyung evde konuşalım lütfen. Dışarıda olmaz. Yg: Düş önüme! Evde; Nam:O kimdi? Mina:Ya benim proje için bir şeyler eksikti. Aldım,geldim bu kadar. Jin:Seni biri bıraktı di mi? Mina: Arkadaşım da mı olmasın? Jm:Olmayacak! Mina:Bu bizim ödevimizdi! Yapmakta zorunluyuz! Sanki gidip gezmiş miyim onunla? Zaten sadece ya evdeyim ya okulda! Dışarı bile düzgün çıkamıyorum Jk:O bir kız mıydı? Mina:Ha kız ha erkek sizi ne ilgilendiriyor?! Zaten benden bir gram sevgi dahi almıyorsunuz. Ama bana olan kininiz,nefretiniz hepsi bana! Ve şimdi izin verin bırakın beni de bu -lanet- ödevimi bitireyim! Yg: Ödevim var diyerek arkadaşının arabasına mı biniyorsun yani? Biz sana böyle mi öğrettik?! Mina:Ne öğrettiniz affedersin?? *Herkes susmuştu* Mina:Evet,bakın! Siz KIM Mina'ya hiç bir şey öğretmediniz! Ben kendimi büyüttüm! Annem ve babam.... Öldü! *Gözyaşlarım aktı ve devam ettim konuşmaya* "Kimden umut bekleyecektim?! Sizden tabii ki. Ama o umut da yalanmış! Bunu anladım! Sizden hiç bir şey beklemediğimi yine bana bunu bugün hatırlattığınız için teşekkür ederim!" "Keşke o zaman doğmasaydım da siz de anneniz ve babanız ile daha mutlu yaşasaydınız! Evet,benim doğmam şanssızlık! Sizin sadece burada sorumluluğunuz onlar yokken beni... Küçük kardeşinizi korumak ve iyi şeyler öğretmekti. Sizi örnek almayarak başkalarını örnek aldım! Kötü veya iyi olduğunu nereden anlayabilirdim! Söyleyin bana! Mina:Buradan gideceğim... Ya yeni bir hayat yada bir hiç olmak! Jh:Mina! Dur! *Hızla dışarı çıktım* Devamı yanıt 2 de

• 
  @dreamwithbts7913 ай бұрын

  Yanıt 2 *Hızla dışarı çıktım* Jk:Mina dur orada! _Koşuyordum. Sonradan abilerim beni arabayla takip ediyordu_ _Korna çala çala arabayı makas atarak sürüyorlardı. Kimin sürdüğünü tahmin edebiliyorum:Yoongi abim tabii ki! Yazar:Yoongi abinin Türk çıkmasından korkuyorum Mina:Bende öyle ama neden Türkçe konuşuyoruz Parıltılar:Seneryo gereği! Mina: Doğru... _Koşmaya devam ediyordum. Tam karşıdan geçiyordum ki ışıkları görmedim..._ _Sadece bana çarparak savrulduğumu ve yavaşça gözlerimin karardığını hatırlıyorum_ 🌙Abilerim'den✨ _Tam köşeden dönerek gidiyorduk ki korna sesleri ve ani fren sesleri kulaklarımızı çınlattı_ _Sadece onun arabaya çarpmasıyla savrulduğunu gördük_ _Yoongi frene basınca hepimiz koltuğumuza geriledik ve şaşkınlıkla büyümüş gözlerle birbirimize baktık_ _Kapının kenarında oturan Jin ve Jungkook hızla indikten sonra geri kalanımızı da inerek olay yerine doğru koştuk. Yoongi'nin sırtından bir şey göremiyorduk_ Yg:Mina! Uyan abicim aç gözlerini! Dediğinde eliyle Mina'nın kafasını kendi göğsüne bastırdı Tae:O iyi mi? Nabzı nasıl? _Yoongi hızla nabzına baktı sonra çok düşük olduğunu söyleyince kalp masajı yapmaya başladı ve kendi kendine söylendi;_ Yg:Uyanmalısın... Seni koruyamadım.... Hadi Mina! _Namjoon telefonda ambulans ile konuşurken J-hope bizi suçlamaya başladı_ Jh:Bunlar hep onu suçlamamız yüzünden oldu! Jk:Sakin ol Hobi! Jh:Ne sakini! Ne sakini Jk?! (...) _J-hope gözleri kıpkırmızı olan üyelere göz gezdirdi ve dudaklarını ıslattı_ Jh:Neden ağlıyorsunuz?! Ağlamayın! _Gözlerin hepsi ona çevrildi_ *Ambulans sesi yaklaşıyor* Jh:Sonu böyle olacaktı! Ne bekliyordunuz?! Tae:Bizi şu an böyle bir durumda suçlayamazsın! Jh: Nasıl suçlayamam?! Yıllardır çekmediği acı kalmadı! Hatta bize ne dediğini hatırlıyor musun? Kız apaçık bana bir şey öğretmediniz dedi! *Ambulans geldi* (...) Hastane'de; _Mina'yı hastaneye getirir getirmez yoğun bakıma alındı. Durumunu hala bize söylemediler. Kapının önünde bekliyorduk_ _Pişman olmaktan mahvolmuştuk adeta_ Jh: Doğduğundan beri ondan nefret ettiniz... Tae:Annem ve babam onun yüzünden öldü! Neyden bahsediyorsun? Jm:O doğduktan sonra hayatımız mahvoldu... Yg:Ama annem buna dayanamazdı! Şimdi bizi böyle görse ne yapardı! Jk:Hyung Yeter! Jin:Hepiniz sakin olun! Jh:Ne demek sakin olun?! Ya onun başına kötü bir şey gelirse? Ya ölürse?! *Yoongi hobiye vurdu ve;* Yg: Öyle bir şey olmayacak! *Namjoon Yoongi'yi engelledi* Nam:Sakin ol Yoongi! Yg:Neden öyle laflar söylüyor hyung?! Nam:Tamam sakin ol,o iyi olacaktır mutlaka. Güzel haberini alalım *Doktor geldi* Dr:KIM Mina'nın yakınları? Nam:Biz abileriyiz. Durum nedir? Dr:Kız sakat kaldı, şaş bakıyor *imalı imalı bakıyor* İyi oldu mu ha? Hadi eyvallah ben işimi yaptım *Yoongi yakasına yapıştı* Yg:Ne diyon olm?! Dr: Şakaydı yaw Tae:Sen nerelisin abe? Dr: Diyarbakır abe Jm:Bende Busanlıyım abe Dr: Eyvallah! Jk: Eyvallah bizden! Jin:Lan yeter! - Düzgün söyle! Dr:Efendim durumu iyi,fakat iç kanama risk olasılığı var. 1-2 hafta yoğun bakımda kalması gerekiyor tahminlerimize göre. Jk: Sonrasında iyi olacak mı? Dr: İşte bu Mina hanıma bağlı (...) Nam:Onu görebilir miyiz peki? Dr: Enfeksiyona karşı sadece iki kişi girebilir. Yg:Benimle kim gelecek? *Üyeler birbirine bakarlar* Jh:Ben gelirim Yoongi... Jin:Madem öyle,gidin Dr: Hemşireler sizi kıyafet verecekler onların gözetiminde gidin Jk:Teşekkür ederiz Dr:Görevimiz. (...) _Hobi ve Yoongi kapının önüne kadar geldiler_ Jh: Açmayacak mısın? Yg:Sadece düşünüyorum Jh:Neyi?? Yg:Bizim yüzümüzden gerçekten ona bir şey olsaydı... Jh:Annemiz ve babamız bizi affetmezdi. _Yoongi dayanamayıp kapıyı açtığında kolu sargıda, kaşı açılmış ve oksijen maskesine bağlı bir kız ile karşılaşınca duraksadı. Arkadasından Hobi ittirince sendeleyerek Mina'ya yaklaştı. Ardından da J-hope karşısına geçti. Yutkundular_ _Yoongi yanaklarına dokunmuştu Mina'nın. Gerçekten bu kadar büyümüş müydü bu kız? Daha dün gibi hatırlıyordu. Ailesini kaybettiği gün ağlayarak Mina'yı kucağına aldığına. Daha dün gibi..._ Yg:Elimizin altında... Elimizin altında büyüdü o. O büyürken biz onun umrunda olmadık. Ondan niye bu kadar nefret ettik ki? Jh:Annem dayanamazdı buna zaten. Babamın psikolojisi de iyi değildi. Onun ne suçu vardı ki? Küçücük bir bebeği... Kardeşimizi korumaktı bize düşen... Yg:Bize emanetti... *Hobi saçlarını okşadı* Jh: Umarım iyi olacaktır... 1 gün sonra... _Kardeşimiz uyanmalıydı_ Tae:Size kahve getirdim Jk:Bi' bitmiyor bu hikayedeki kahveler Jin:Ramenlerde öyle... Bitmiyor... Jm:İnsan başka bir şeyler daha getirir Tae:Merak etmeyin. Çikolata da getirdim. Biraz da- Jh:Ben yemeyeceğim... Nam:Gidip onun durumunu soracağım Jk:Seninle geliyorum *Birden hemşireler koşmaya başladı* -"İç kanama mı?!" -"Adı ne?!" -"KIM Mina!" -"Hangi odada?!" Jm:Ne oluyor?! Jin: İç kanama mı?! Tae hemşirelere sordu bir sinirle; Tae:KIM Mina'ya ne oldu? Söyle! -"İç kanaması var efendim... Acil müdahale gerekli" *Hemşire hızla koştu* 🌙Mina'dan☘️ *1 gün önce;* *_FLASHBACK_* _En son araba çarpmıştı ve savrulmuştum_ _Ne oldu bana sonra?_ _Bir seruma bağlı,kolu sarılı ve kalp cihazına bağlıyım_ _Oksijen maskesi vardı yüzümde yavaşça çıkartmak istedim ama olmadı_ _Göğsüm... daha doğrusu her yerim ağrı içindeydi_ _"... İyi olacaktır..." Bu sözün ardından kapı kapanma sesi..._ _Bilmiyorum... Artık ne kadar süre geçti ise kendime gelmiştim evet._ _Ardından kapıdan biri geldi_ _Bulanık görüyordum biraz sanırım bu doktordu_ Mina:... Doktor?... Diyip yutkundum. Dr:Mina hanım? Mina hanım... Beni duyuyor musunuz? Mina:E... Evet... Bana... *Öksürdü* ne oldu? Dr:Merak etmeyin,hastanedesiniz. Bir araba size çarptı. Bunları boş verin. Abilerinize iyi haberinizi hemen vereyim. Mina:Durun... Dr:Bir sorun mu var?? Mina:..Abilerim... *Yutkundum* Dr:Evet?? Mina:Onlara... Yarın sabah öldüğümü söyleyeceksin... Dr:Ne? Ne diyorsunuz siz? Mina hanım ben asla hastam ile ilgili yalan söylemem! Mina:Size bunun için gerektiğinden fazla miktarda para ödeyeceğim. Bunu yapmalısınız... Lütfen... _Doktor ile anlaştıktan sonra kontrolleri yapıp çıkmıştı odadan_ Dr:İyi geceler Mina hanım... Geçmiş olsun... Mina:Görüşmek üzere... *_FLASHBACK END_* 1 Gün sonra; Dr:Mina hanım, iş tamam Mina:Harika... Belki vicdan azabı çektiler -Size bir şey soracağım? Dr:Nedir? Mina: Buradan ne zaman çıkacağım hakkında bir şey biliyor musunuz? Dr:Hala gözetim altında yani toplamda 6 gün daha kalmak zorundasınız. Mina:Anladım... Dr:Geçmiş olsun, hemşireler birazdan sizi alırlar... Mina: Görüşmek üzere *Gitti* 🖤Yazardan✨ _Doktor çıkar çıkmaz Mina'nın abilerinin yanına gitti_ Jm:Durumu ne? İyi olacak mı? Dr: Öncelikle sakin olun. İç kanamayı durdurduk ama bir türlü kan kaybı hızı normale dönmedi bir şekilde durdurmayı başardık ama kalbi buna dayanamadı... Onu bir türlü geri döndüremedik... Üzgünüm... (...) Dr:Elimizden gelenin fazlasını yaptığımıza emin olun _Hepimizin gözleri açılmıştı doktor bunu dediğinde_ Yg: Hayır! Jh:Bu olmuş olamaz! Nam: Doktor bey lütfen bize gerçeği söyleyin! *Hemşireler üzeri örtülü Mina'yı getiriyorlardı* Tae:Mina... Mina!! *Jk hemşireleri durdurdu* *Doktor biraz tedirgindi* Dr:Morga götürmemiz gerekiyor ama size biraz zaman vereceğim... *Jin ve Namjoon şüpheli bakıyorlardı* *Hobi örtüyü kaldırdı* _Mina'nın yanaklarına dokundu.Buz gibiydi sanki kanı donmuş gibi..._ Jh:Buz gibisin Mina! Uyan abicim! Seni ısıtmamız lazım! Jk:Mina.... Kardeşim... Nolur uyan... İnan her şeyi daha iyiye getireceğiz... Jm:Hadi Mina... Seninle geçireceğimiz daha çok vakit vardı... Neden uyanmıyorsun? Jin:Mina'm... Balım... Eğer uyanırsan bizim her zaman burada olacağımızı bil... Yg:Mina... Mina'm... Kalbim.... Dr:Bu kadar yeter! Morga götürün! Nam:Hayır! Götürmeyin! Dr: Üzgünüm beyefendi ama götürmemiz gerekiyor... *Doktor gitti* *Mina ise morg tarafına götürüldü* Tae:Mina... Gitme... 🌙Mina'dan☘️ (...) _Hemşire tekrar beni odama getirdi_ Devamı yanıt 3 de

• 
  @dreamwithbts7913 ай бұрын

  Yanıt 3 _Hemşire tekrar beni odama getirdi_ Hmş:İyi hissediyor musun? Mina:Bilmiyorum... Bilmiyorum... Demiştim gözyaşlarım akarak Hmş:Lütfen iyi olmaya çalış... Durumu biliyoruz... Bu senin için zor bir süreç olabilir. Elinden gelen en iyisini yap bu hayatında. Böylelikle daha mutlu olursun Mina:Tek başıma... Mesleğimle... Ve tek bir evde... Her gün aynı şeylerin olması canımı sıkmaz mı? Hmş:Hemen her gün bazen evet aynı. Bazen de farklı olur. Bunu sende biliyorsun. Çünkü bak dün kaza geçirdin ve bugün daha farklı bir şey... Umarım beni anlarsın... Mina:(...) Hmş:Şimdi dinlenmeni istiyorum. 2-3 saat sonra seni kontrol edeceğim Mina:Peki. 🌙Abilerim'den✨ *Cenaze töreni;* _Herkes gitmişti ve biz tek kalmıştık_ _Gitmişti,hayatımızdan kaybolmuştu_ _Onu tekrar görme şansımız olsaydı_ _Daha iyi yaşayabilir miydik?_ _Daha mutlu olur muyduk?_ _Sadece şu an gözyaşlarımız yanaklarımızdan süzülüyor..._ _Ama içimizdeki ateşi hiçbir su söndüremiyordu_ _Bu... Ona olan sevgimiz miydi??_ _Doğduğundan beri nefret ettiğimiz kıza şu an sevgi mi barındırıyorduk?_ _Sanki ilk defa aile sevgisini hissediyorduk_ _Bu acımızı dindirebilecek biri... Biri var mıydı bu dünyada_ _Mina gibi biri var mıydı bu hayatta?_ _Onun gibi bir kardeşimiz tekrar olamazdı_ _Çünkü o..._ _Gitti..._ Yg:Mina... Jh:Niye gittin kardeşim... Nam:Sana şu an ihtiyacımız var... Jin:Hemde çok... Jm:Sen bunu haketmiyordun... Tae:Hemde hiç... Jk:Ama seni sevdik... _Hep birlikte sevdik hemde..._ Nam:Hadi gidelim. Burada uyuyan daha nice insanlar var. Onlarıda rahatsız etmezsek iyi olacak. _Bunu demesinin ardından Yoongi tek kalacağını söylemiş,üyeler de onu anlayıp eve dönmüşlerdi_ Yg:Sen benim kardeşimdin... Seni koruyamadım... Lanet olsun! Benim gibi bir abiye lanet olsun! diye isyan etmişti Yoongi. _O gece üyeler uyumayı başaramadı_ _Uyusalar bile ya yataklarında dönüyor ya terliyor yada kabus görüp yataklarından fırlıyorlardı_ _O gece... Hatta o gün onların acısı..._ _Boğazda düğümlenen bir topaçtan fazlası sanki bir zehir varmışcasına vücutlarında dolanıyordu lanet duygu..._ 🌙Mina'dan☘️ {6 gün...} _Yalnızdım..._ _Hastane odasından çıkmayı 6 gündür bekliyordum_ _Yalan söyleyerek hata mı ettim?_ _Boşver Mina..._ _Çünkü artık eski günler mazide kaldı_ _Hatırlamak bile istemiyorum_ _Hiçbir şeyi..._ _Hiç kimseyi..._ _Bugün hastaneden çıkma günümdü, eşyalarım yada neyim varsa alıp taburcu oldum bugün hastaneden_ _Şimdi nereye gidecektim?_ _Kimlerim vardı benim_ _Sürekli biriktirdiğim param vardı. Bu yüksek bir miktardaydı_ _Önce kimseye görünmeden bir taksiye atlayıp bir otelde kalsam iyi olacak_ _Ondan sonrası ise hem çalışıp hemde okumam gerekecek_ _Böylece her şeyi düzene koyabilirdim_ _Yavaş da olsa bile..._ _Otele gider gitmez duş aldım ve kendimi yatağa attım_ _O kadar uykum geldi ki anlatamam_ 🌙Abilerim'den✨ _{6 gün...}_ _6 gün geçmişti onun gidişinden..._ _Durgun durgun kahvaltımızı yapıyorduk_ _Jin hyung bir şey diyecekti ama nedense konuşmak gelmiyordu içinden. Yada aklı karışmıştı şöyle demişti bize:_ Jin:Biriniz Mina'yı kahvaltıya çağırın Jm: Hyung iyi değilsin,elini yüzünü yıkayalım mı? Jin:Haa... Diyerek onun gidişini hatırladı. _Kahvaltıya devam etmiştik. Ondan sonra ise şirketteki sözleşmemizin bugün toplantısı vardı. O yüzden acil gitmemiz lazımdı_ _Ama Mina kardeşimiz..._ _Aklımızdan çıkmıyordu_ _Bu acı geçebilecek miydi vicdanımızda?_ 🌙Mina'dan☘️ _Bugün çok işim vardı. Kimliğimi değiştirecek,pasaport çıkartacak ve banka hesaplarımdan parayı çekip kapattıracaktım. En önemli şey ise son işim olan tarzımı ve yüzümü değiştirmekti_ _Okuldan kaydımı almam ve yeni bir iş de bulmam gerekiyordu_ _Oh! Bugün işim çok!_ _Önce kahvaltımı yapıp otelden çıktım. Nüfus Müdürlüğünde pasaport başvurusu yapıp,kimliğimi değiştirdim bir avukat sayesinde._ _Beni anlasalardı, olaylar karışabilirdi. Ama burada başarıyla yaptım ve bunun öncesinde banka hesaplarımdaki parayı çekmiştim. Şimdi ise okuldan kaydımı aldırmam gerekiyordu Ama bunu yapamazdım beni görebilirdi. Ne yapacaktım? Seungmin mi arayacaktım?_ _Dur bir dakika...._ _Kimliğimi değiştirdiğime göre kaydı silmeme gerek kalmıyor. Zaten ölü gözüktüğüm için kayıt otomatik olarak siliniyor_ _Tamam Mina... Sakin ol... Her şey güzel ilerliyor_ _Bunu anlamak güzel_ _Şimdi ise birkaç parça kıyafet alıp bu şehirden belki de bu ülkeden terk etme zamanım gelmişti_ _Bir mağazaya uğradım tamamen siyah giyinmeliydim siyah şapka olmazsa olmazımdı_ _Burada da işin bitince otele dönüp hazırlandım. Karar vermek için uçak biletlerine baktım._ _Amerika olmazdı. Peki Almanya? Yok,olmaz Hmm.. Fransa? Sanırım olur fakat oraya gitmek çok zahmetli olmaz mıydı? Evdeki hesabı çarşıya uydurmam lazımdı_ Mina:Bulamıyorum... bulamıyorum... Aha buldum! Yes! KIM Mina yapar işte! _Ama artık adım KIM Mina değildi ki KİM YENA olmuştu benim ismim_ _Pasaportum bir hafta sonra gelecekti yeterli param var mıydı ya da varsa bile ne kadar süre kullanabilirdim._ _Eve gidip kasadan biraz para alsam iyi olacak abilerim görür müydü?_ _Sanmıyorum bu saatte çoktan şirkete gitmiş hatta bilmem kaçıncı toplantıdalar._ _Anahtar çantamdaydı saat şu an öğlen __15:16__ idi. Gelemezlerdi, maske takıp çantamı aldıktan sonra çıktım yine_ _Yolda eldiven ve şapkamı almıştım bile. Kasanın şifresini bildiğime göre her şeyi yine iyi bitecekti_ _Evin içine süzüldüm her yeri göz gezdirdim o kadar merak ettim ki gidip odama bile baktım. Bir şey değişmemişti her şey olduğu yerde eşyalarım duruyordu neyse vakit kaybetmek yok_ _Namjoon abimin odasına gittim kasanın şifresini girdim ve açılmadı. Ne?? Ama hatırlıyorum neden olmadı bekle bulacağım_ Mina:1.. 2.. 3.. 4.. Lan? Açıldı! _1 2 3 4 diye şifremi olur ulan?!_ _Hırsız bile ağlardı bunların haline paraların hepsini almadım bir kısmı sadece_ Yazar'1000 won'da alsan yine fark ederdi Mina:Sus! Bücür! Yazar:Aa! terbiyesiz sen şimdi gördün! *Alarm çalıyor* Mina:Ne oluyor?! Yazar: Ananın a ** oluyor. Para çalıyorsun geri zekalı o yüzden alarm çalıyor Mina:Ya tamam özür dilerim! Yazar:Benden günah gitti bile _Hemen evden çıkmıştım ve taksiye binip tekrar otele gittim son anda kurtulmuştum_ Abilerimden _Namjoon ofiste çalışırken Bir anda telefona hiç durmayan bir bildirim geldi. Baktığında ise korktuğu başına gelmişti._ _Kasanın ziliydi bu. Hemen tek başına eve gitti_ Kasanın içine baktı. Paranın bir bölümü gitmişti adeta._ _Üyeler ise Namjoon'un şirkette olmadığı anlayınca telefon ettiler:_ Tae:Hyung... Neredesin bu son dosyaya- Nam:Boş ver dosyayı! Para yok! Tae:Ne?! Hangi para? Nam:Evdeki kasada biriktirdiğimiz para yok çalınmış! Tae:Nasıl?! Nam:Eve hırsız gelmiş sanırım geldiğimde kasanın ağzı açıktı Tae:Bekle! Geliyoruz hyung! *Telefonu kapattı* _Ve polis geldi üyeler de öyle. İfade aldılar _Ama hiçbir bulgu,kanıt bulunamadı_ _Zaten 1234 diye şifre, kim olsa çalardı o paraları bunu yazarınız söylüyor evet._ Yazar:Namjoon gözünü seveyim daha güzel bir şifre koy tamam mı abicim? Nam:Tamam ablam sen çok iyi bilirsin Yazar:Tabeee😏 (...) _O güne bir türlü anlam veremediler fakat bu para onları etkilemezdi. Yine her zamanki gibi şirkette çalışıyor, böylece işlerine daha iyi odaklanıyordular._ _Tek önemli işleri buydu evet. Günleri böyle geçerdi. Hatta bazen tatillerini hiçe sayıp yine çalışırlardı masa başında._ _Çünkü en iyisi olmak onlar için her şeydi..._ 🌙Mina'dan✨ (...) _Günler çabuk geçmişti, pasaportum gelmiş ve valizimi hazırlamıştım. Biletim de hazırdı._ _Paris'te okuyacak ve geleceğim için iyi işlere imza atan bir KADIN olacaktım._ _Evet,bu sözleri diyeli tam 6 yıl geçmişti. 24 yaşına basmıştım. Üniversitede lisansımı bitirmiş... Hatta onlar gibi-_ _Aslında onlar gibi demeli miyim bilmiyorum ama kendi şirketimi kurmuş ve bu son 1 yıl içinde en iyisi olmuş, çok iyi sözleşmeler imzalamıştım._ _Abilerim hakkında ne düşündüğümü merak ediyorsanız size şöyle belirteyim: Onları görmemekten ve duymamaya zaten alışktım. Onlar da kesin beni ne hatırlıyor ne de umursuyorlardı. O yüzden diyeceklerim bu kadar._ _Belki kendi ülkemde iken onları özlerdim ama şimdi asla!_ Yazar: Gün gelir devran döner... Mina:Bir şey mi dedin yazarım? Yazar: Hayır ya devam et sen Mina:Peki... Devamı yanıt 4 de

• 
  @dreamwithbts7913 ай бұрын

  Devamı 4 Mina:Peki... _Bugün haftasonuna bir gün kala Cuma gününde şirkete gidecek ve eve gelince dinlenecektim._ _Şirkete gelince menajerim beni karşılamaya gelmişti. Bugün bir şirketin bugün toplantıya,bizim şirkete geleceğini söyledi._ _Bu şirket patronu Kore'den o güzel yaşadığım şehir Seul'den gelmekte._ _Ofisime gidip son dosyalarıma göz attım. Farkettim ki bunları sisteme geçirmedim. O yüzden kahvem ile bu kağıtları sisteme geçirmeye başladım._ 🌙Abilerim'den✨ _Bu sabah şirkette son işlerimizi tamamlayıp arabalara bindik. Valizlerimiz hazır. Ülke dışına global bir mekanda iş birliği yapmaya...._ _Paris'e gidiyoruz!_ _Bu şirket çok ünlüydü. En üstün başarılara imza atan KIM Yuna, onun şirketine gidiyorduk. Aşırı mı aşırı abartılacak bir şekilde güzel mimari tasarımları vardı. Ve mantıklıydı da. Onun yüzünü hiç görmedik. Yani gerçek hayatta görenler var ama basın onu hiç göstermiyor._ _Sadece onun ismini yaşını ve özelliklerini biliyoruz hepsi bu._ _Sadece o kadar._ ... _Havalimanında çok beklemeye gerek kalmadan uçağımıza atladık ve uçuşa geçtik._ _Şimdi bizi hem kısa denecek kadar hemde uzun denilecek kadar da bir yol bekliyordu._ (...) 🌙Mina'dan✨ _Saat __15:35__ idi. Daha gelmedi mi? Menajerimi aradım ve 5 dakika içinde geleceğini söyledi. Toplantı salonunu hazır etmelerini istedim._ 🖤Yazar'dan✨ _Mina biraz kendi ofisinden oyalandı ve o an şirkete 7 adam giriş yaptı. Mina'nın menajeri toplantı odasına misafir ettikten sonra Mina bekleniyordu. Ardından ise toplantı salonuna geldi._ 🌙Mina'dan✨ Mina:Siz... Bütün üyeler: "Merhaba!" Diyerek eğilerek selam verdiler Mina: *O da eğilerek selam verdi* Nam:Nice to meet u. We hope you fine (Tanıştığımıza memnun olduk. Umarım iyisinizdir) Mina:Ee~ Millet dilinizi biliyorum. İngilizce konuşmaya gerek yok bence. Jin:Ne iyi! O halde toplantımız güzel geçsin dileklerimizi sunmak isteriz. Mina:Teşekkür ederiz. _Onlar abilerimdi. 6 yıl geçmesine rağmen hala onları tanıyordum. Ama onlar beni değil.₺ _Değişikleri vardı ama tanıyacaklarını sanmıyorum._ Mina: Şimdi dilerseniz projemi sizlere paylaşacağım. Jm:Tabii. Gerçekten merak ediyoruz. Tae: Böyle başarılar elde etmeniz gerçekten etkileyici ve hoş. Mina:Haha teşekkür ederim başlıyorum.... _Projemi hem biraz korkuyla hem de özgüvenli olduğumu onlara belli etmeye çalışarak sundum_ _Toplantı sonu onlar teker teker kalkıyordu._ _Bende rahatlıyordum tabii gittikleri için ancak nedense aralarında bir şeyler konuşuyorlar._ Abilerim'den✨ _Toplantı boyunca ben Yuna hanıma hem de sunumuna bakıyorduk...._ _Ama ilgimize pek çekmiyordu._ _Ama-_ _Yuna hanm..._ _O ölen kardeşimiz Mina'ya benziyor... Sadece ona bakıyorduk..._ _Sadece ona..._ _Toplantı sonuna geldiğimize aramada fısıldaşarak konuşuyorduk._ Yg:Ya! Cidden benziyor! Jm:O öldü Yoongi, aramızdan yok oldu gitti Tae:Ama ya yaşıyorsa? Nam:Kendinize gelin yok öyle bir şey _Jin, Yuna hanımın yanına doğru gitti_ Jin:Yuna hanım konuşabilir miyiz? Mnj:Efendim, arabalar hazır Jin:Bekleyebilirler Mina:Liya bizi yanlız bırakabilir misin? Mnj:Tabii efendim... Jin: Namjoon menajlerimizi gönderin *Yanlız kaldıktan sonra;* Mina:Konuşacağımız konu nedir? Jk:Konu bizim kız kardeşimiz... Mina: Kız kardeşiniz mi? Ee~ yoksa hasta mı? Yardım edebileceğim bir şey var mı? Nam:Biz onu kaybettik de... Mina:Ah... Çok çok özür dilerim... Acınızı tekrar sizin yaranıza tekrar tuz döktüm Yg:Sorun değil ama siz... Mina:Ben... Jh:Siz ona benziyorsunuz... Mina:Ne diyeceğimi bilmiyorum Jm:Beyler... Sanırım o değil... Tae:Gidelim... _dedi pişman olmuş şekilde_ _Tam kapıdan çıkıcaktık ki..._ _Yuna hanımın ağladığını gördük_ Nam:Yuna hanım? İyi misiniz? *Hayır şeklinde başını salladı* Yg:Ya o Mina ise... Mina:Bende abilerim kaybettim... _Dedi ağlaması şiddetlenerek.... Yere çöktü_ Mina:Namjoon,Seokjin, Yoongi, Hoseok,Jimin,Taehyung,Jungkook diye 7 abim vardı _Dedi acı ile gülümseyerek._ Üyeler:Mina! *Gözyaşları* Mina:Abilerim! _Sıkıca sarıldılar_ _Küçük çocuklar gibi "Abi..." diye sayıklıyordu. Hepimiz bir süre sonra sakinleştik._ _Kardeşimizin ofisine gittik. Orada her şeyi açıkladı. Sonrasında ise şirketini gezdik. Şirketi kuralı 2 yıl olmuştu. Başarısı ona rağmen çok yüksekti. Her şeyi! Her şeyi bir kenara bırakalım._ _"Sevgi" dene eylemi hayatı boyunca görmedi büyük olasılıkla._ _Onun tekrar Kore'ye dönmesini istedik._ _Ama o şöyle cevap verdi:_ Mina:Ama burayı bırakamam. Paris çok güzel. Burayı bırakmak istemiyorum. Jin:Kore'de şirket aç o halde Mina:Bilmiyorum. Şirketimin toplam bütçesi için- Jh:Sana yardım edeceğiz hemde çok! Mina:Peki burayı kim yönetecek. Bütün Avrupa ülkeleri benden- Jm:Sen hiç merak etme! Senin sistemin ile eşit olan bir yönetici buluruz buraya! Mina:Teşekkür ederim Yg: Teşekkür etmene gerek yok ,abi dediğin yardım eder her zamanda Jk:Evet,haklı. Her anda yardımına koşar. *Mina durgunlaştı ve bizi dinlemeye devam edemedi sanki* Nam:Mina kardeşim. Özür dileriz bizi affeder misin bilmiyorum ama seninle birlikte yeni sayfa açmak istiyoruz. Birlikte dünyanın her zaman başarılı olduğu ünlü bir şirket açabiliriz. Hem altını çiziyorum. Senin ve bizim şirketler emin olun ki kısa sürede en iyisi olacaktır. Biz inanıyoruz di mi? Tae:Evet, doğru. Hem inanarak başarının yarısıdır. Mina:Peki, öyleyse. _2 hafta sürmüştü bütün hazırlıkları ev, şirket, patron derken baya bir süre geçmişti. Ama her şeyi düzene koymuş gibiydik. Tek yapmamız gereken kemerlerimizi bağlayıp uçuşa geçmekti. 6 yıldır göremediğim evime, şehrime doğru uçuyordum. Uzun bir uçuş olduğu için uykum geliyordu. Yoongi abimin omzuna yaslanmış ikimizde aynı sözü söylemiştik:_ _Yg:Saranghae..._ _Mina:Saranghae..._ _END_ I love you so much ARMY Take care of yourselves <3 (Kendinize iyi bakın)

• 
  @user-gb3rr5ek1n3 ай бұрын

  Hikaye eğer benim istegimse çok güzel olmuş ellerine sağlık melegimmm ❤😂

• 
  @RB_Senbo3 ай бұрын

  bu iğrenç kızlar ne?

• 
  @Casual_Emre_Turev3 ай бұрын

  Bune

• 
  @Yaralasarrr4 ай бұрын

  Part 2 yok

• 
  @dreamwithbts7914 ай бұрын

  Yanıtlarda "devamı 2" yazdığım yerde

• 
  @the-cookie14 ай бұрын

  ✨KaVgA vAR haDi iÇiNe gİreLim✨ Hikaye çok güzel olmuş ❤

• 
  @Ceydaymisss4 ай бұрын

  İstek aliyorsan lutfen "Abilerin sana kizdiklari icin seni ormana birakirlar" lutfeeen🫶🏼🫶🏼

• 
  @dreamwithbts7914 ай бұрын

  Gız abileri Y/n'yi yediler bitirler yaw skzkkzkz Ormanda bile evleri olsa her yer onun için ev oluyor kskzkks

• 
  @btshikayeleri5 ай бұрын

  Çok güzel olmuş aşkom lütfen abilerim serisine devam eder misin çok güzel oluyor da

• 
  @ShadyWorldd5 ай бұрын

  Helooo

• 
  @dreamwithbts7915 ай бұрын

  Dream with BTS #사랑해요 Abilerim (texting) °Abilerini barıştırmak istersin° Yeni bir abilerim bölümüne hazır mısın? İlk defa yazarınız abilerim konulu bir texting hikayesi hazırladı. Umarım beğenirsiniz <3 Kanalıma abone ol ve yeni hikayeler ile- Jin:Esprilerime sende gül ARMY Yazar:Sende bizimle eğlen diyecektim ama espri de olur Jin:Tabeee 😏 Neyse. Hazırsanız... İşte... ☘️Hikaye☘️ 🌙Mina'dan💜 (...) _Her ne kadar büyük de olsam kendi kararlarım olsa dahi insan ailesi ile niye tartışmasın.Öyle değil mi?_ Mina:Sana açıklıyorum işte! Niye anlamıyorsun?! An:Bıktım senden! Senden kurtulacağım bir yol... Yok mu bu dünyada?! Mina:Benden gerçekten bıktın mı? Bu muydu yani evlatlık sevgisi? An:Mina çık! Mina hayatımdan defol git! *_SEN ARTIK BENİM EVLADIM FALAN DEĞİLSİN_* Anlıyor musun canım? Çık git! _Ne demekti bu şimdi? Bir anne nasıl çocuğunu hayatından men edebilirdi ki? Gerçi benim de suçum var. Hiçbir zaman anneme karşı iyi bir evlat olamadım._ _Gözyaşları süzülüyordu yanağından... Hep 'kararsızlık' içindeydi sanki. Ya da ben öyle düşünüyordum_ AnGit Mina... Eğer bir gün seni görürsem, değiştiğini görmek isterim Mina:...Anne... An:Çantanı hazırla... sonra çık (...) _Evden çıkmıştım. Gideceğim neresi vardı? _Bir kitapta okuduğum atasözü aklıma geldi:_ _"Su akar yolunu bulur" derler. Öyleyse bu yol beni nereye götürürse bende o kadar yürüyeceğim._ _Yürüyordum.Tabii bazen gözlerim doluyor ya da umursamaz biri olmaya çalışıyordum ve gerçekten değişebilir miydim?_ _Sahilde dinlenme kararı almıştım. 1 saat kalmıştı akşam olmasına._ _Aynı zamanda ne olursa olsun gün batımı sevmişimdir.İster mutlu bir an, ister dertli olsun, ben bu anı fotoğrafsız bırakmam._ _Hem kayda değer bir şey. Hem de insanı alıp uzaklara götürebilir ve yeni ilhamlara da şahit olabilirdi belki._ Jh:Mina? _Bu sesi tanıyordum ama kim olduğunu hatırlamıyordum arkamı döndüğümde umut yüzlü ve tebessüm eden genç adamı gördüm_ Jh:Burada ne işin var? Mina:J-hope abi... *Koşarak ona sarıldım* Mina:Seni özledim abi Jh:Ben de seni özledim de senin ateşin mi var? Mina:Bilmem var mı ki? Jh:Biraz evet ağlamış gibisin iyi olduğuna emin misin? Mina:Abi... Dışarıda işin kaldı mı? Jh:Hayır bitti. Bana anlatacağın bir şey mi var? *Kafamı "Evet" anlamında salladım* Jh:Bin arabaya hadi. *Sırtımı sıvazladı* Jh:Ah umudum *Arabada;* Jh:Su ister misin? Mina:Olur (...) _Eve gelmiştik.Abime olan durumdan bahsetmiştim._ _Bu arada size anlatmayı unuttum. Abim dediğim kişi aslında bizim hikaye oluşturduğumuz karakterler._ _8 kişiydik ve diğer abilerim birbirleriyle ayrıldılar, onlarla görüşebiliyorum ama ikiye ayrılmışlar diyebiliriz._ _Mesela: Namjoon,Suga ve Jungkook bir grup, Jin,Jimin ve Taehyung da bir grup olmuştu._ _J-hope abim de ortada kalmış benim gibi. Ama biz iki grupla da konuşuruz yani._ Jh:Sonra da evden çıktın değil mi? Mina:Evet ama sizi tahmin etmedim Jh:Burada kal. Yerim var, mis gibi bir de- Mina:Ama keşke eskisi gibi olabilseydik... Jh: Keşke... Mina: Şey nasıl olur? Yeniden bir grup daha kursak? Ama başka hesap açarız. Sonra onları dinleriz ve barıştırmaya çalışırız... Jh:O sırada Yoongi'nin grup kapısından çıkışı:... Dkksksjdhdjsksk Mina:Yeniden alırız gruba. Zorlarız ne olacak? Jh: Açıkçası hiç bir fikrim yok Mina... Mina:Bence bi' deneyelim Jh:Hadi o zaman. Devamı 2 de

• 
  @dreamwithbts7915 ай бұрын

  Devamı 2 J-hope abim ile birlikte önce hesap sonra grup kurduk. Diğerleri olacağı gibi şaşırmıştı. O yüzden bir açıklama yapmak istedik:_ (Texting başlıyorrrr 🎉) Jh: "Slm" Yg: "Slm" Tae: "Nbr" Jh: "İyi sne" Jk: "İyi bne" Mina: "Sew olak mı?" Yg: "Noluyor awk?" Mina: "Nys şaka yaptık" Jin: "Skzkksks" Nam: "Bu grubu niye kurdunuz?" Mina: "RP yapmak istiyoruz" Jm: "Ama konuşamayız" Jh: "Neden ki?" Yg: "Ne olacak? Bu Jimin denen şahsın boş konuşmaları işte" Jm: "Ben miyim boş konuşan?" -"Sen asla bana küfür etmedin yani" Jin: "Jimin haklı." -"Hala kanıtımız var" Jk: "Peki sizin kavga çıkartma çabasına ne demeli?" Nam: "Doğru" dedi. -"Bizden soğumaya mı çalıştınız?" Tae: "Kavga çıkartmadık" -"Sizin her şeye bahaneniz olmasa şaşarım zaten" _O sırada J-hope abime bakmıştım_ Mina: Çok zor olacak Jh:Elimizden geleni yapacağız ama. Mina:Ne olduğunu soralım. Sonra adaletli bir şekilde barıştırırız. Jh: Çok inatçılar. Keçiler bile barışmıştır ama bunlar varya... Mina: *tebessüm* Deneyelim abi,deneyelim. _Telefona döndük ve mesajlar üst üste yağıyordu adeta_ Yg: "Sen demedin mi? Jimin'i seviyorum diye?" Tae: "O benim eskiden okul arkadaşımdı." -"Arkadaşım hala" Jh: "Durun,sakin olun" Mina: "Evet doğru" -"Lütfen bize açıkça ve doğru olarak anlatabilir misiniz?" Nam: "Ben anlatayım" Jh: "Tamam dinliyoruz" _Namjoon'un açıkladığı olayın hemen herşeyi doğruydu. İlk önce Tae Jimin'i arkadaşça sevdiğini söylemişti_ _Hikâyeye göre tabii. Hikayemiz böyleydi:_ _Herkesin bir yakın arkadaşı var. Ship gibi düşünün. Ben Mina olarak ana karakterdim_ _Namjoon ve J-hope abim oluyordu Geri kalanlar ise birbirinin shiplendiği kişiler:_ -Suga Jimin'i... -Jin ise abim Namjoon'u... -Taehyung da Jungkook'u seviyordu... _İşte Taehyung Jimin'e böyle diyince ortada kargaşa gibi bir şey oldu_ _Hem Suga hem de Jungkook çıldırmıştı resmen ve tartışma çıkmıştı_ İşte böyleydi... Jm: "Bütün bu olanlar benim suçum" -"Gitsem iyi olur." Tae: "Hayır dur lütfen!" *Jimin gruptan ayrıldı* _Jk Taehyung'a cevap verdi:_ Jk: "Senin için o kadar değerli miydi o?" Tae: "Jk o benim arkadaşım eğer o giderse bende giderim" Yg: "Bırak gitsin Jk" Jin: "Seni ilgilendirmiyor Suga" Yg: "Ha seni çok ilgilendiriyor yani?" Jh: "Durun bi sakin kalın" *Jimin gruba geri alınır* Mina: "Jk neden Tae'ye inanmak istemiyorsun?" Yg: "O güvenilmez biri." Tae: "Üstüme bu kadar çok gelme Suga" Yg: "Jimin'e -yavsamadan- önce düşünecektin" Jk: "Ne?!" Jm: "O hep böyle yapar biliyorsunuz" Jh: "Durun bi' bizi dinler misiniz?" Mina: "Evet bu durumu çözmeye ne dersiniz?" _Grupta kimse cevap vermedi bizde biliyorduk her 2 tarafın da barışmak istediğini..._ _Ama karar ve barışma yerine işte şimdi susma hakkını kullanıyorlar. Sandığımızdan kolay mı yoksa zor mu olacağını bilmiyorduk_ Devamı 3 de

• 
  @dreamwithbts7915 ай бұрын

  Devamı 3 _Eğer bizi dinlerler ise bu iş kolay._ _Dinlemezler ise yine barıştırmaya çalışırız._ _Sorun yoktu bizim için._ _Sonuçta insanlar küs kalmamalı öyle değil mi?_ _Ama o insanlar doğru kişiler ise..._ _J-hope abime bakarak şöyle dedim:_ Mina:Sence barıştırabilir miyiz? Jh: Aslında evet umudum var Mina:Tamam- Jh:Ah Suga ah! Beni de bıraktınız ortada! Mina:Hahaha. Ah benim yalnız abim. Sana bir tane bulurum. Merak etme Jh:Abisi kurban olsun sana Mina:Hahaha *Mesaj sesi* Nam: "Ee kim başlayacak?" Jh: "Hazırsanız başlıyoruz" Jin: "Eh tm hadi dinliyoruz" (...) _Benle J-hope abim rahat rahat konuştuk onlarla. Bazı anlarda anlaşılmazlık çıkıyordu tabii ki. Ama sorunu yavaş yavaş çözmeye çalıştık. Sanki bunu yaparken başarıyoruz da. Yani biz öyle umut ediyorduk._ _O cümleden sonra beklemeye başladık:_ Tae: "Jimin özele gelsene bi' konuşmamız lazım" Jm: "Tm" _Sonra diğerleri de öyle oldu_ _Suga Jungkook ile..._ _Namjoon abim Jin ile..._ _Jimin zaten Taehyung ile konuşmaya gitmişti_ J-hope abim omzuma yaslanarak cümleleri uzatarak konuşuyordu; Jh:Bekle... Bekle... Nereye kadar... Mina: Sabırlı... Sabırlı... Sabırlı ol... Jh: Sabırsızım... Mina: Sabırlı ol... Jh: Acıktım... Mina:Yemek ye... Jh:Niye böyle konuşuyoruz? Mina:Yazar yüzünden Jh:Yazar kim? Mina: Boşver Yazar:Mina~ Mina:Ha söyle sevgili senaristim Yazar: Acıktım Mina:Yemek ye. Senle J-hope abim sürekli acıktım acıktım bilmem ne Yazar:Of... _Elimi göstererek;_ Mina:Yazarım~ bunu ister misin? Yazar:Yok bu tuzsuz,tadı yok Mina: Tuzlarız bebeğim, canını sıkma *Mesaj sesi* Jh:Aha! Mina:Hadi Tae,hadi abilerim... *Telefonu açtık* Tae: "Karar verdik. Jimin ile konuştum ve Jungkookla da..." Nam: "Bizde öyle." Jin: "👍🏻" Yg: "Sonunda eniştem ile" Jk: "Skkzksksksk" Jh: "Ee~ karar?" Nam: "İş tamam. Barıştık anlamına geliyor." *Herkes onayladı* Mina:"Tamam öyleyse." -"Ha bir de bir şey söyleyeceğim..." Jin: "Nedir?" Jh: "Buluşalım mı bir yerlerde?" Jm: "Neden ki?" Mina: "Bir sürprizimiz varda" Jin: "Sizi tanımıyoruz" Jh: "Ee tamam işte, buluşurken tanışırız" Yg: "Daha sizin isminiz yaşınızı" -"ulan cinsiyetinizi bile bilmiyoruz" Mina: "Kız" Jh: "Star boy✨" Jk: "Bir yastıkta kocayın!" Mina: "Ne?" -"Skzksksk" Jh: "Yok biz arkadaşız" (...) Jh: "Nerede buluşalım?" Jm: "Saat 19:13 oldu. Geç olmaz mı?" Mina: "Yok ya hatta bir restoranda falan gideriz" Yg: "Hesap kimden?" Nam: "Kendi yemeğinizi ödeyin işte." _Jk Namjoon'a şöyle dedi:_ Jk:Benim olan benimdir. -"Senin olan yine benimdir" *Herkes güldü* Devamı 4 de

• 
  @dreamwithbts7915 ай бұрын

  Devamı 4 _Bizde bir buluşma yeri seçtik. Oraya gelmelerini istedik. Geldiler ama biz arabada onları izliyorduk. İşe yaramıştı_ Jh: "İşe yaradı di mi Mina?" Mina:Hemde nasıl haha Jh:İnsan der: Hobiyi de çağıralım Mina:Evet de grupta bizden bile bahsetmediler *O an Suga aradı* Jh:Dinleniyor muyuz acaba? Mina:İyi insan lafın üstüne gelirmiş derler Jh:Öyledir *Telefonu açıp cevap verdi* Jh: "Alo?" (...) Jh: "İyi sen?" (...) Jh: "Hmm~ Ee? *Telefona işaret ederek göz kırptı* Jh: "Hayır maalesef gelemem bu aralar meşgulüm" (...) Jh: "Görüşürüz" Sonra arabadan ikimizde çıktık Bizi görünce herkes bir ağrıdan konuşmaya başladı Nam: Aa! Siz nereden çıktınız? Yoongi daha az önce gelmeyeceğinizi söylemişti. Jh:Peki siz nasıl barıştınız? Jin:Uzun hikaye... _biraz daha konuştuktan sonra;_ _ben ve J-hope abim gülmeye başlamıştık_ Jm:Sonra buluşalım dediler ama gözde görünmediler -Noldu? Niye gülüyorsunuz? Tae: İçimden bir ses... Mina:İtiraf ediyoruz o bizdik Jh:*gülerek* evet doğru Jk: Nasıl sizdiniz? Mina:Biziz işte o kız veee... Jh:Star boy✨! Yg:Hey ben star boy'un- Jk:Bir yastıkta kocayın dedim bir de Jh:Tıch tıch ayıp ayıp kardeşim o benim evlenemez! Nam:Kimse benim kardeşime dokunmasın! _hepimiz gülüyorduk ve böyle sohbet ediyorduk, gerçekten iyi bir vakit geçiriyorduk_ Yg:Bu arada annen izin veriyor mu sana? Şu an buradasın... Gerçi seni eve bırakabiliriz de merak eder diye soruyorum Mina:"Evden atmasına rağmen hiç bir şey olmamış gibi davranıyorum..." Dedim içimden. Mina:Boşverin... Dedim derin bir nefes vererek. Jin:Ne demek boşverin yine ya tartışır isen? Jh:Hyung bu konuyu rica etsem başka zaman konuşabilir miyiz? Jin:Ee... Tamam öyleyse _Vakit geçirdikten sonra Jungkook'un evine gittik. Çünkü bizi davet etmişti_ 🌙J-hope'dan✨ _Mina izin isteyip uyumaya gitmişti bizde konuşuyorduk tabii_ Nam:Mina'ya ne oldu? İyi görünmüyordu. Jh:Annesi onu evlatlıktan red etmiş. "Sen benim artık çocuğum değilsin" demiş. Çantasını hazırlatıp evden atmış. Tae:Ah bu... Nasıl? Jh:Bende onu sahilde ağlarken gördüm ve eve getirdim... Jm:İyi yaptın... Jin:Nerede kalacak? Yg:Öyle deme. Hepimizin evi var istediği zaman kapımız açık ona karşı. Jk:Bu doğru... *Ağzını açtı ama yine kapattı* Tae: Söyleyeceğin bir şey mi var Jk? Jk:Gelin benimle... _Mina'nın uyuduğu odaya gittik hepimiz Jk yatağa oturup sessizce konuşmaya başladı_ Jk:Sizce hikayedeki gibi.... Yg: Çıkacak mıyız? *Jimin ile Yoongi birbirine baktı* Jm:Gerizekalı... _Yoongi Jimin'in ensesine cimcik attı_ Jm:Lan Mina uyanacak dur acıyor Nam:Demek istediğin şey nedir Jk? _Jk Mina'ya baktı saçlarını hem okşadı hemde arkaya attı ve az da olsa kekeleyerek şöyle dedi;_ Jk:Sizce hikayedeki gibi hepimiz kardeş olabilir miydik? Bu hikaye gerçek olabilir miydi? Zaten o evden atıldı. Bırakalım. Hepimiz bir yerde birlikte yaşayalım. Bir küçük kız kardeşimiz ve- Jin:Yedi tane abisi olsun diyorsun... Jk:Hadi çıkalım rahatça uyusun... _Salona geçtik ve biraz daha konuştuk karar vermiş gibi olduk. Hesaplarımız uyuyordu 1-2 haftaya kadar her şeyi düzene koyardık tahminlerimize göre tabii_ _Ama gerçek mesele bir ev değilde bizim mutlu ve huzurlu bir şekilde yaşama biçimimiz olmasıydı_ Tae: Tüh lan keşke çıksaydık... Jk:Yoongi hyung'un cezasını sana da vereyim mi Tae? Tae:Yok yok istemez Jin:Ee ben nasıl yemek yapıcam? Hepinize... Nam: Yardım ederim sana korkma Jin: Korkuyorum evi yakarız diye Jm: Senin elin lezzetlidir Jin hyung Jin:Ben anca kendimi doyuruyorum her gün kazan kazan yemek mi yapacağım? Jk:Haha korkma hyung, abartma. Bir tane büyük tencere yeter hepimize _güldük_ Jh: Tatlılar Mina'dan olsun hadi. Onun eli de boş değildir ha! Kardeşimi de alın yanınıza... Nam:Tabii tabii yoksa big boy KIM Namjoon'un kaslarında boğulursunuz ona göre! Jin:Ay ay Aminnnnnn.... _Herkesin gözleri Jin hyung'a fal taşı gibi açılmıştı_ Tae:Hyung relax.... _tekrar gülmüştük_ Jk: Neyse hadi iyi geceler... Yg:Bende bunu bekliyordum ha Jm: Nasıl yani? Jk:Bu gece hyung'um ile uyuyacağım *Yoongi'nin elini tuttu* Yg:Yerin var di mi Kookie? Jk: Tabee olmaz mı? Yg:Hadi gidelim o zaman Jk:Hayde! Tae ve Jimin:ULAN JUNG-KOOOOOKKKKK!!!! _O günden sonra zaten birlikte yaşamaya karar vermiştik.2-3 hafta sonra yeni bir eve taşındık. Gerçekten de Jungkook'un dediği gibi hikayedeki gibi bir hayat yaşıyorduk_ Bu da böyle bir hikayemizdi Tae ve Jimin:O intikam alınacak bilesssinnn Yazar:Ay alemsiniz valla haha Umarım eğlendin ve beğendin ARMY DÜŞÜNCENİ YORUMDA PAYLAŞIRSAN MUTLU OLURUZ<3 KANALIMI ABONE OLURSANIZ DAHA DA MUTLU OLURUZ VE SİZDE EĞLENCELİ HİKAYELER OKUMUŞ OLURSUNUZ... SİZİ SEVİYORUZ I PURPLE U ✨🌙💜💜💜💜⭐☘️

• 
  @ShadyWorldd5 ай бұрын

  Oah oha az once ders calismak icin ciktim Simdi geldim Sempatuco nun Videosundan Koymusuunnn

• 
  @user-gb3rr5ek1n5 ай бұрын

  Hikaye çok güzel olmuş ellerine sağlık melegimmm

• 
  @user-fb2jt9vo6d5 ай бұрын

  Anırmam normal mi😂😂😂

• 
  @Sugawqp5 ай бұрын

  Gece gece anırdım tövbe tövbe bu yn neymiş yaaa

• 
  @BEST_JENSETER6 ай бұрын

  Karpuz kesmediler😂

• 
  @delidicle6 ай бұрын

  Çok güzelğ

• 
  @eeminmin6 ай бұрын

  Çok yakisiyorlar ama IU nun zaten sevgilisi var

• 
  @Neymar_x_Mbappe6 ай бұрын

  Bütün üyeler:🙂❤️🐥😍😗☺️ Suga:🫥☠️💩👽💨👁️‍🗨️💅🏻👄🦍⚡