Zrywanie izolatorów sieci wysokiego napięcia 110 kV
Kontakt w sprawie badań: konrad.kwiatkowski@zut.edu.pl
Жүктеу.....
Пікірлер: 3
@paweisyn74464 күн бұрын
Cześć Konradzie. Kiedyś znajomy dał mi kilka takich izolatorów. Oryginalnie do mocowania/łączenia tych izolatorów to jest coś podobnego kształtem ,jak kiedyś były takie drewniane szpulki do nici. - Może gdzieś jeszcze u mnie leżą. Gdybyś chciał - to chętnie za darmochę odstąpię do celów naukowych😊 - Pozdrawiam ,Paweł.
@rychurychu2459Ай бұрын
Na koncu tego okucia w izolatorze jest po prostu gwint?
@Konrad_Kwiatkowski
Ай бұрын
Nie i to jest największa trudność w przeniesieniu siły na kompozyt szklano-żywiczny. Taki kompozyt nie umacnia się odkształceniem jak stopy metali, czy polimery termoplastyczne. Szkło jest kruche i żywica jest krucha. Cały układ bardzo podatny na karby. Gwinty i jakieś podcięcia są wykluczone. Trzeba tylko bazować na tarciu, adhezji plus niewielkie zakotwiczenia mechaniczne w postaci chropowatości. Nie można tego zakuć za mocno, bo działająca siła wprowadzi dodatkowe naprężenia.
Пікірлер: 3
Cześć Konradzie. Kiedyś znajomy dał mi kilka takich izolatorów. Oryginalnie do mocowania/łączenia tych izolatorów to jest coś podobnego kształtem ,jak kiedyś były takie drewniane szpulki do nici. - Może gdzieś jeszcze u mnie leżą. Gdybyś chciał - to chętnie za darmochę odstąpię do celów naukowych😊 - Pozdrawiam ,Paweł.
Na koncu tego okucia w izolatorze jest po prostu gwint?
@Konrad_Kwiatkowski
Ай бұрын
Nie i to jest największa trudność w przeniesieniu siły na kompozyt szklano-żywiczny. Taki kompozyt nie umacnia się odkształceniem jak stopy metali, czy polimery termoplastyczne. Szkło jest kruche i żywica jest krucha. Cały układ bardzo podatny na karby. Gwinty i jakieś podcięcia są wykluczone. Trzeba tylko bazować na tarciu, adhezji plus niewielkie zakotwiczenia mechaniczne w postaci chropowatości. Nie można tego zakuć za mocno, bo działająca siła wprowadzi dodatkowe naprężenia.