Yazar: Elegant Fiction🦋
Kim Namjoon: 28
Kim Emma: 26
Hikaye çalinti değildir arkadaşlar ve izlemek istemeyen kanaldan hemen çika bilir. Oppacı seğilim. Hayal ürünüdür. Kurgudan ibaret..
Çalan kapıya bakmak için Gözlüğümü çıkararak Kitabın üzerine bırakmış Kapıya doğru yürümüştüm..Mental sağliğım konusundaysa hiç iyi değildim..Çökmüştüm..
Kapıyı açmamla Gözlerimi devirip konuşmaya girdim.
"Senin burada ne işin var Mina ?"
Mina: A-a Sanami sorucam Sevgilimin evine gel-
"eski sevgilinin"
Sırıtarak beni ittirip içeri geçmişti
Mina: Hayret kaç aylık Zorla evlendigin adamın senin hakkında konuştuklarını Duymak istemez misin ? Merak etmiyor musun ?
Seslice yutkunmamla Gülüp Koltuğa oturdu..
Mina: Ah Emma Çok safsin biliyorsun değilmi ?
"Ben Joona inanıyorum Mina Senin Konuşmana neden inanayım ?"
Mina: Ah Sana karşı evde nasıl İkimizde biliyoruz tatlım..En azindan sevgili olduğumuz zamanlar yine Evliydiniz değilmi ? Ha bak Altını Çizerim Evliydiniz yani Sahte evli Neyse uzatmayalım-
"Bencede."
Mina: Evet Namjoon senden Rahatsız oluyor hatta Senden nefret ediyor hatta-
Kalbim acımıştı Çenem kasılmıştı..Kendimi Güçle sıkıp saklarken Sözünü kestim
"Çik evden."..
Mina: a bir dinle-.
"ÇIK DEDİM!"
Kolundan tuttuğum gibi kapıya sürükledim
Mina: Noluyor be Birak-
Mina:Bıraksana!
"DEFOL GİT GÖZÜM GÖRMESİN SENİ"
Mina: Pişman olucaksin
"Ona ben karar veririm şimdi YaAllah"
Kapıyı çarparak içeri geçip Oturmuştum..
Flashback
"Kahve istermisin ?"
RM: Hayır!
"Peki..."
Flashback
"Joon Yemek hazır"
RM: Yemek istemiyorum.
"Neden ?"
RM: İSTEMİYORUM İŞTE AYRİCA BANA JOON DEMEYİ BİRAK.
"P-peki.."
Flashback end
Oflayarak başımı ellerimin arasına Alarak Okşamaya başlamiştim..
Ben tam olarak Bu kadar haksizliğa uğrayacak ne yapmiştim ?.. Neden Eziyet ediyordu bu dünya bana bu hayatı...
Garip bir duygu vardı içimde..Artık ondan uzak durmalıydım..Benden nefret eden bir insana karşı bende sevgi veremezdim..Bu ilişkiyi tek taraflı yürütemezdim..
Kapıdan gelen Anahtar sesiyle Göz yaşlarimi silerek..Kapıya baktım..Gelmişti Yanına yavaş adımlarla gittim. Görüş açima girince hafif tebessüm ettim..
"Hoşgeldin Namjoon"
Donuk bakişları Yüzümde gezinince Gülümsemem silindi.
"Anladım..Açm- yada boş ver-"
"hoşbuldum. Çok Açım. Yemek istiyorum."
Şaşkınlık geçirsemde Yüze vurmadım. Başımı "tamam" anlamında Sallayarak Mutfağa geçtim.
Salataliği Doğramaya başladım Sofrayı Hazirlayinca Joonu Çağırdım. evet disimdan ne kadar soğuk görünmek istesemde İçimde yine onu seven bendim..
"Namjoon kahvaltı hazir!"
Sandalyeyi Çekip oturunca bende yanında oturdum..
"Afiyet olsun.."
RM: Teşekkür ederim..
Boş boş yüzüne baktım. Bu adama Noluyor ?
"Kafana saskı Falanmı Düştü Namjoon ?"
RM: Benim değilde senin düşmüş Gibi hep JOON söyleyen Kız gitmiş yerine bambaşka biri gelmis..
"Sen istedin.."
Oda bakışlarını Bana çevirince Dolan gözlerimi gizletmek adına Yemeğe gömüldüm..
"Bana bakmayı kesip yesene Namjoon"
RM: Ne çok Namjoon dedin sen öyle..
"İsmin Namjoon değilmi ?"
RM: evet..Doğru..
"Sana afiyet olsun ben tokum"
Ayağa kalkarak Montumu Giyindim. Tam Dişarı çikacakken Kapıya engel olan Ellere baktım Kapıyla Namjoon arasında kalınca Yutkundum
RM: Nereye ?
"Dişari"
RM: Dışarı nereye ?
"Dışarı evin dışarısı Demek"
RM: Benimle Oynama Emma! Nereye !?
"Seni ilgilendirmez"
RM: Ne demek ilgilendirmez ?
"Bunu Benden Nefret eden adammı söylüyor!?"
RM: Ne!?
"Öyle..şimdi çekil.."
Kolunu kapıdan çekerek Dişari ciktim..Yağmur yağıyordu..Ne güzel
Kolumdan Tutulup çekilmemle yüzüne baktım
RM: bunu sana kim söyledi!?
"Kimmi söyledi? Tabiki Çok sevipte Ayrıldığın Mina!? Hani benim yüzümden Ayrıldığın Sevgilin!"
yanima yaklaşti. Tam dibimde durarak konuşmaya Başladı.
Yoruma ✨