Niesamowicie prawdziwe,bolesne,a zarazem potrzebne rozmowy.

Pani Paulino w kolorze orange dziękuję za piękny uśmiech, szczerość i wrażliwość. Szalenie pozytywna z Pani dusza i niech tak już zostanie :)

Fantastyczna rozmowa. Płakałam kilka razy. Kobieto, wykonałaś kawał dobrej roboty i ocalilas siebie. Rozumiem Cię doskonale, chociaż ja jestem nadal w "drodze". Żyj z całych sił, najlepiej jak potrafisz, po swojemu. Bardzo wartościowa rozmowa i osoba!

mądra, ciepła, piękna, empatyczna Kobieta...takich Gości powinno się zapraszać do szkół, do liceów i podstawówek. dziękuję Pani Paulino, dziękuję Panie Marku

@ewafigura1146

2 жыл бұрын

Raczej takiej opcji nie bedzie , przynajmniej popoki Czarnek bedzie Ministrem Edukacji w Polsce ,

Pani Paulino, wielkie gratulacje, że jest Pani w tym miejscu w którym Pani jest. Ma Pani w sobie takie ciepło i dobro. Proszę tego nie zmarnować. Teraz po wszystkim co Pani przeżyła, została tylko dobra droga. Proszę nie oglądać się za siebie,nie warto. Pozdrawiam i trzymam za Panią kciuki. Panie Marku-kolejna świetna rozmowa, czekam na więcej.

Kolejna bardzo ciekawa rozmowa , przesympatyczna , uśmiechnięta dziewczyna 😊 Bardzo przyjemnie się słuchało 😊 Wszystkiego dobrego Paulina 😊

Bardzo pozytywny odcinek ! Pani Paulina pięknie i świadomie podeszła do swojego życia , szybko poszukała pomocy i zatroszczyła się o siebie ! Gratulacje 🤗

Super rozmowa jeśli można to tak nazwać, a Pani to podobna do Ewy Farnej 😁 powodzenia w życiu ✌️

Dzielna dziewczyna! ❤️💗💗 Myślę, że 99% kobiet na Twoim miejscu pozostałoby w związku.

Bardzo ucieszył mnie koniec rozmowy, kiedy Pani Paulina mówi że związała się z kimś, że teraz w domu jest spokojnie, że czuje się tak dobrze ze może i wszystkim rozmawiać..wielce to pokrzepiające, także i to że Panu Markowi udalo się "ogarnąć" czasami odnoszę wrażenie że ludzie, którym udało się odbić od dna żyją mocniej, pełniej i bardziej świadomie niż niektórzy nie mający nigdy problemów z jakimkolwiek uzależnieniem.

@sylwuniap4951

2 жыл бұрын

Tak to znaczy, że terapia się udała. Bo często przecież takie osoby dalej szukają tego typu mężczyzn, nie potrafią w normalnym związku funkcjonować bo przyzwyczajone do wiecznej szarpaniny zaczynają "normalnego " faceta prowokować do zachowań które miały w poprzedniej relacji.

Paulino masz niesamowicie kojący i miły głos.

Dobrze się słucha tej rozmowy. Dziękuje

Dziękuję za wspaniały przekaz bardzo dobra decyzja życiowa Pani Paulino jest Pani wspaniałą Osobą .Dziękuję Panie Marku za to co Pan robi 👏👏👏💯

Fajna dziewczyna, kolorowa, wyrozumiała...dobra kobieta, za dobra.

Miła, sympatyczna dziewczyna. Pozdrawiam serdecznie i życzę wytrwałośći w terapii 💗

Dlaczego my kobiety nigdy nie wierzymy w to co słyszymy od byłej żony, teściowej (czasami zdarza sie taka, która odradza ślub ze swoim synem) i oczywiście w słowa przyszłego wybranka, który mówi wprost, że nie nadaje się do związku... Skąd ta pewność, że kogoś "naprawimy"?

@sylwuniap4951

2 жыл бұрын

Przede wszystkim powinno się zwracać uwagę na sygnały. Zawsze są, choć niektórzy się dobrze kamuflują.

@arnaVck

2 жыл бұрын

Być może to to wdrukowanie, że jak jakiś jest zły, niekompetentny itp. to trzeba i można go naprawić. Bo robiły tak matki, babki, znajome, koleżanki. Więc "tak trzeba".

Wspaniała dziewczyna.Świetna rozmowa,taka luźna, prawdziwa,przyjemnie się słucha.Dobrze, że w porę Pani oprzytomniała.Życzę Pani wielu wspaniałych chwil w życiu bo na to bardzo Pani zasługuje.Pozdrawiam cieplutko:)

Świetna dziewczyna. Też byłam osobą współuzależnioną, acz w związku z narkomanem. Stale nad tym pracuję, nad sobą, sama, w spokoju, bez niego. Dziękuję Wam za tę rozmowę.

Świetna rozmówczyni!!! Cudowna osoba ❤️

Bardzo dobra energia. Czuć i widać lata terapii ☺️ Gratulacje i powodzenia

Dziękuję! Suuuuuuuuuuper rozmowa!

Dziękuję za szczerość Pani Paulino.Ja też mam lęk przed odrzuceniem. Pozdrawiam

Dziękuję za materiał!

Paulina, jesteś super dziewczyną! ❤

Ciekawa rozmowa. Z innej perspektywy pokazuje, ze alkoholizm rodzica może zrujnować świat dziecka na długie lata.

Gratuluję odwagi dzielenia się, to inspiruje. Piękna kobieta.

I znowu bardzo ciekawa rozmowa.

Trzymam kciuki za ciebie, powodzenia!

Kazda kolejna osoba u Marka udowadnia, ze ten cykl powinien ( ulubione slowo Marka S. ) byc obowiazkowym przedmiotem juz od szkoly podstawowej. To nie jest wazelina, ja tak serio mysle. Mam ogromna nadzieje, ze pisowska zaraza szybko zniknie z naszego zycia i bedzie mozna rozpoczac uzdrawianie miedzy innymi edukacji. Pozdrawiam goraco Bohaterke dzisiejszego odcinka i zycze Jej wszystkiego co dobre i tylko dobre.

Kolejna fantastyczna rozmowa.

Panie Marku, sprawdzałem jakiś czas temu i w tej wyszukiwarce brak ośrodków ze Śląska. Pozdrawiam.

Współczuję ojca. Masz w sobie siłę dasz radę

Świetna dziewczyna.

Chciałbym tutaj opisać swój przypadek z terapią grupową dla DDA. Gdy poraz pierwszy tam poszedłem, byłem jedynym mężyczną. Zarówno Pani prowadząca jak i pozostałe osoby z tym problemem były kobietami. Wszystkie krzywdy tych Pań krążyły wokół skrzywdzenia przez ojca, chłopaka, męża - mężczyzny życia. Zdaje się, że chyba na 3 zajęciach nie było pani prowadzącej, chyba miała urlop, w grupie były osoby już na dojśc zaawansowanym poziomie terapi, także kontynuowano ją w ten sposób. Tutaj jest to na pewno moje subiektywne odczucie, ale gdy te poszkodowane Panie (wcale nie chcę bagatelizować ich cierpienia) opowiadały o krzywdach doznanych przez mężczyzn i dalej robiły ogólne negatywne stwierdzenia dot. mężczyzn (zdaje się, że już bez Pani terapeutki), to patrzyły się na mnie. Każde ich słowo brałem do siebie i czułem, że mówią o mnie. przypomnę, że też miałem i pewnie mam nadal DDA. Na kolejne spotkania już nie przyszedłem. Przy czym nie była to dokońca moja świadoma decyzja. Stresowałem się cały dzień przed kolejna terapią i nagle "zapominałem" jak by mój mózg się wyłączał w godzine, w której powinienm sie ubrac i wyjśc na ustatni autobus, aby dojechać na terapie. Było tak z 3 razy, potem zrezygnowałem, zresztą i tak chyba przekroczyłem dozwolona ilość nieobecności. Przez bardzo długi czas sobie to wypominałem, aż w końcu doszło do mnie, że to tak zadziałał mój podświadomy mechanizm obronny, a nie była to moja świadoma decyzja czy zwyczajne zapominalstwo. Nie chcę teraz pisać, że terapie DDA są złe. Pokazuje, tylko swój przypadek innym, tak aby wiedziały, że jeśli mają podobne spostrzeżenia to, że nie są same. I na pewno lepiej jest wtedy pogadać z osobą prowadzącą zajęcia, czy też z inna osobą z takiego ośrodka, niż zareagować tak jak ja wtedy zareagowałem. Dodam jeszcze swoje infromacje o terapi indywidualnej. Wiele lat póxniej w końcu zdobyłem się na odwagę i miałem odpowiednie fundusze, aby skorzystać z psychoterapi indywidualnej (dokładnie dynamicznej). Nie mówiliśmy o DDA, Pani terapeutka zresztą wyrażnie przez te lata terapi starała się nie rzucać terminami, syndromami czy innymi nazwami technicznymi. Nie skupialismy się co "mam" ale skąd to się wzieło. Uważam, że taka psychoterapia pomogła mi bardzo. Będąc DDA (używam tutaj teraz tego teminu umownie) zastanawiam się, czy terapia grupowa nie jest czymś w rodzaju SORu, natomiast psychoterapia indywidualna regularnym leczeniem. Za tym pojęciem mogą kryć się różne problemy - najczęściej powiązane ze soba - od depresji i niskiej samoooceny po narcyzm kończąć. Natomiast relacje z osobą uzależnioną nie są tylko relacjami między Tobą, a nim. Jest pozostały rodzic, rodzeństwo, jego rodzice itd. itp. Jest to siec powiązań, każdy w jakis sposób na siebie wpływa, naturalnie w centrum jest alkoholizm, ale czy jest on przyczyną, czy również tylko skutkiem czegoś głebszego. Na podstawie własnych problemów i różnych sposobów uleczenia samego siebie, stwierdzam, że jest to problem bardzo złożony. I wydaje mi się, że grupowa terapia DDA może dać podstawowe zrozumienie pewnych procesów, zrozumienie samego siebie i swojego problemu, narzędzia do radzenia sobie z nim - ale tylko na jakimś podstawowym poziomie, który oczywiście jest na początku bardzo ważny, tak jak zatamowanie krwotoku. Ale gdy tylko weźmie się pierwszy wdech, myślę, że warto pójść z tym dalej.

@Kerrea

2 жыл бұрын

Zgadzam się z tym co napisałeś. W szczególności z ostatnim akapitem.

@magorzataurbaniak-pabisiak8838

Жыл бұрын

Wstępna terapia grupowa trwa rok. A pogłębiona ok 3 lata.

@MaikM987

8 ай бұрын

Terapia terapi nie równa. W moim przypadku proces grupowy najbardziej mi pomógł. Dużo zależy od naszego stopnia gotowości - wszedłem w ten proces na 100%, byłem aktywny na zajęciach, dzieliłem się najintymniejszymi przeżyciami. Pozbywałem się wpajanego od dzieciństwa wstydu, dzięki akceptacji grupy uczyłem się akceptować siebie. Zyskiwałem też poczucie przynależności i wspólnoty, to było bardzo wspierające. Wcześniej chodziłem też przez rok na indywidualną jako przygotowanie do grupy - tutaj bardzo istotne jest na jakiego terapeutę trafimy i jaką relację z nim stworzymy.

Dziękuję

👏🏻👏🏻👏🏻

❤️❤️

👊👍

Śliczna i silna młoda Dama.

👍

znam z zycia temat...

Ciekawe.

Dobrze ciąg go ciągle łapał na poligonie .Dlaczego ,że będąc na służbie mu płacili czyli zawsze był zwrot kosztów po takim ciągu.Ocxywiscie im więcej poligonów tym więcej awansów aż w końcu pułkownikiem został.Ciag pozostał.a szeroko kroczące panie to jego wybranki.

Buty kupione z patronite czy z uczciwej pracy?

U mnie też był alkohol piła mama i tata było ciężko ale ja nie piję wogule alkoholu.Chodz za młodych lat piłam dużo przeszłam terapię chodzę do psychiatry leczę się.

Czy zaczynajac terapie od uzaleznien zawsze zaczyna sie od grupowej?

@edytaj1940

2 жыл бұрын

Uważaj na grupy,,ja nie polecam

@magorzataurbaniak-pabisiak8838

Жыл бұрын

Można chyba też indywidualnie. Grupowa pozwala.sie skonfrontować ze swoimi przeżyciami słuchając co inni przeżyli oraz dostając wsparcie i rozmowę. Też się tego bardzo bałam ale teraz nie mogę się doczekać kolejnego spotkania.

😊😮

Smutne.

😊

Ah …

Jakbym słuchała siebie...

:)

😥😥😥👍💞💞💞

Ladnie sie slucha,a jak poszlam do poradni DDA-ojciec i brat.Psycholog jakos tak dziwnie sluchala.Moze chcialam pow wszystko .Nie bylam tam juz.

@bogumianiebo2751

2 жыл бұрын

@@edytaj1940 Wszystko ok ,ale samo minie na jakis czas,a potem wraca mocniej.Pozdrawiam

Dbaj o siebie!

Może to nietypowe odczucie, ale to jest kolejny materiał, po którym czuje się skonfundowany. Z jednej strony kolejny raz współczuję bohaterce i doceniam jej walkę o lepsze jutro, ale z drugiej nie czuję w tym pewnej prawdy i przesłania, takiej życiowej mądrości. Wręcz chwilami wygląda tak jak chęć autoterapii opartej na przerzuceniu winy, zamiast głębokiej chęci zrozumienia siebie i innych osób, które były w tę sytuację zamieszane.

@maxiamberville

2 жыл бұрын

Dziękuję za ten wpis. I będę serio-serio. Uświadomił mi, że nie mam już oczekiwań, żeby ktoś był jakiś, np. coś przekazywał (poza wypowiedziami ekspertów), nawet tak pożądaną zawsze życiową prawdę i mądrość. Ciągle chciałam, żeby spłynęła z czyiś ust jakaś treść, która coś mi będzie robić, np.: podtrzymywać na duchu. Do tego dochodziło jeszcze przekonanie, że już ktoś "powinien" być na jakiś etapie, że już "powinien" coś rozumieć, a jeszcze nie rozumie. Uważałam, że nie oceniam, ale jednak w głowie robiłam sobie analizkę na jakim polu planszy jest, gdzie jest meta i ile ma jeszcze do niej. Wg mnie rzecz jasna :) Akurat ja zupełnie, ale to zupełnie nie widzę tu przerzucania na kogoś odpowiedzialności. Poza tym, że już zmieniałam podejście i to nowe jest o tym, że prawda wcale zawsze nie leży po dwóch stronach, a leży tam, gdzie leży :) I nie współczuję gościni. Nic a nic. Raczej zazdroszczę, że postanowiła zejść z planszy i pokłusować w stronę słońca, tudzież podzielić się swoim doświadczeniem. Sekcja komentarzy również może wiele wnieść poza materiałem wyjściowym. Czyli jednak może sobie dalej coś robię ;) Tak czy siak kłaniam się nisko!

@arla8849

2 жыл бұрын

Przerzucanie winy? Nic podobnego... Myślę, że życie z alkoholikiem to życie z oszustem, jakiej tu winy I winnego jeszcze szukać??? To nie jest oczywiste? Druga osoba kocha, chroni, dba, ratuje, walczy o osobę uzależniona zapominając o sobie, swoich uczuciach, potrzebach... Nadal nie rozumiem jakie przerzucanie winy.... Takiego cyklu jak ten nie znalazlam nigdzie I nigdy dotąd. Przesłanie? Mądrość... Hm... Wyciągnęłam z tej rozmowy samą prawdę, dotknęła moich najczulszych strun a że nie była wypowiedziana wprost, na samym wstępie albo może na końcu. Ta surowość tych rozmów bez moralizatorstwa to największa siła tego cyklu! To co przemilczane, między wierszami jest najpiękniejsze, "najbardziej dosłowne". Autoterapia jest raczej obecną w każdej rozmowie, nie wiem czy nie takie jest główne zamierzenie autora tego cyklu. Właśnie dlatego tak lubię te wywiady. Świadectwo pracy nad sobą, rozwoju, szczere opowiadanie na forum o tak trudnych przeżyciach... przekraczanie granic, mówienie o rzeczach osnutych wcześniej silnym lękiem. Autoterapia mówiącego i być może początek "terapii" słuchającego.

@arla8849

2 жыл бұрын

I jescze jedno w kwestii rozumienia, zrozumienia. Siadając na fotelu w tym studio to chyba taki moment, że właśnie rozumie się wszystko, wreszcie wszystko. Fakt mówienia o swoich przeżyciach, błędach, złych decyzjach na forum to właśnie zrozumienie siebie, swoich potrzeb jako człowieka, kobiety, drugiej strony tez, mechanizmu uzależnienia, który wchłania aż dwie osoby. Przepracowanie problemu to zrozumienie. Rozmowa bez łez, lęku to ulga zrozumienia.

@sylwuniap4951

2 жыл бұрын

Bo pewnie ciężko ci zrozumieć ten mechanizm współzależnienia. Ja to rozumiem bo miałam taką koleżankę jak Paulina. Niestety takim osobom bardzo ciężko wyjść z przemocowego , alkoholowego związku. W normalnej relacji brakuje im tej adrenaliny. Podświadomie szukają tego typu facetów, bijących pijących bo taki był jej ojciec. Jest coś takiego jak wzorce rodzinne, one mają ogromny wpływ na nasze decyzje w życiu dorosłym.

@tomaszpiatkowski6723

2 жыл бұрын

@@sylwuniap4951 nie, właśnie wcale nie jest ciężko. Wiem też czym są wzorce rodzinne i atakujące nas z wielu stron automatyzmy. Miałem na myśli coś zupełnie innego :)

ALKOHOLIZM nie jest chorobą , to jest stan UMUSŁU !!! DDA nie ma nic wspólnego , mój brat nie pije mimo alkoholizmu naszego OJCA . Siekilscy ! Zapraszajcie ciekawych LIDZI 😀

@magorzataurbaniak-pabisiak8838

Жыл бұрын

Alkoholizm jest jednostką chorobową z odpowiednim oznaczeniem nadaną przez WHO. Chyba 10.2. ona wpływa na umysł zniekształcając postrzeganie. Ale każde uzależnienie to choroba

@aniamazur8193

4 ай бұрын

Widać nie masz pojęcia co to DDA. Radzę zapoznać się z tematem a potem komentować.

Baba większa od chłopa

@sylwuniap4951

2 жыл бұрын

No nie jedyna na świecie taka. Także rozszerz sobie horyzonty

@kasiaradomska9290

2 жыл бұрын

Ciekawe skąd masz potrzebę oceniać w ten sposób innych .....

@agathanks5434

2 жыл бұрын

powiedział Dziad😂

@renatabundz4807

Жыл бұрын

Może pani większa od chłopa, bo zajadała emocje ?czy to jest naprawdę ważne jak pani wygląda ?

@krystynakwiatkowska5271

Ай бұрын

Hmmm... Ty tak z Podhala??? Czyli babę i dziatki lać???

Dziękuję

😊