Tefsir Okuma Zamanı #quran #ilm #hüzün #dert #yusuf #yakub #peygamber
86. “Yakub: “Ben üzüntü ve tasamı yalnız Allah'a aça-rım. Allah katından, sizin bilmediklerinizi bilirim” dedi.”
Dedi ki Yakub (a.s), Ben sıkıntımı, hüznümü, tasamı sadece Allah’a açıyorum. Benim sizinle bir derdim yoktur. Benim sizden bir beklentim yok. Allah’ın bana bildirdikleri sayesinde ben sizin bilmediklerinizi de biliyorum. Haydi siz kendinize bakın, işinize bakın da beni kendi halime bırakın. Ben esefimle, hüznümle Rabbime yalvarıp yakarıyorum diyordu.
87. “Ey Oğullarım! Gidin, Yusuf'u ve kardeşini arayın, Allah'ın rahmetinden ümidinizi kesmeyin; doğrusu Kâfirlerden başkası Allah'ın rahmetinden ümidini kesmez.”
Ey oğullarım, gidin Yusuf’u ve kardeşini arayın. Bütün duyularınızı, hislerinizi kullanarak Ondan haber almaya çalışın. Elinizle yoklayınız, gözünüzle araştırınız, kulağınızla haber almaya çalışınız. Yeri belli olan ağabeyinizden, tutuk olan Bünyamin’den ve yitik olan Yusuf’tan ümit kesmeyiniz. Allah’ın rahmetinden asla ümit kesmeyin. Aradan yıllar geçmiş olmasına rağmen derdi hâlâ Yusuf (a.s)’dı. Onu bir türlü unutamadı. Yusuf’unu arıyor, Yusuf’unu istiyor, Yusuf’unu soruyordu. Her bir olayla Ona biraz daha yaklaştığını hissediyordu. Acaba Mısırda kalan Bünyamin’in, büyük oğulun yanında olmasındı Yusuf? Öteki oğullarına böyle diyordu. Ey oğullarım, gidin kardeşinizi arayıp soruşturun. Allah’ın rahmetinden ümit kesmeyiniz. Onun rahmetinden ümit kesenler ancak kâfirlerdir diyordu.
(Ali Küçük Hoca Tefsiri)