Бұл оқиға Абай атындағы колхоздың жылқышыларын жай түскендей етті. Июнь айының басында, жайрап қалған құлынды көріп, қиялдары сансаққа жүгіріп, ой шырмауында болды. Көктем шыға, жайлаудағы қос бөріні бәрі де көрген болатын. Содан кейін олар көзге түспей кетті де, жылқышылар сол маңда қасқырлардың бар екенін, тайдың табаныңдай іздерінен, байқап жүрді. Малға тимеулеріне қарағанда «апаны осы жерде болар» деп шамалады.
Қасқыр апаны жайлауға шыққан малдың төңірегінде болса, ол жердің малы аман болатыны әуелден-ақ белгілі. Өйткені бөлтірігі жатқан маңайдың малына қасқыр ешуақытта шаппайды. Бұл - табиғаттың ежелден келе жатқан қалыптасқан заңы.
Әдетте қасқырлар маусымға байланысты қоныстарын ауыстырып отырады, сонымен бірге әрбір ұялас қасқыр өздері аңшылық ететін арнаулы мекенді жеке иемденеді. Әр жұп өз мекенін басқа қасқырлардан аянбай қорғайды. Осындай ерекшелігі талай дәлелденген табиғаттың тылсым заңына сүйенген құрық иелері қасқыр апанына көрші болғандарына әуелде қуанған еді. Бірақ іс жүзінде олай болмай шықты. Жылқышылар түн баласына колхоз малын көз ілмей қорғағанымен, жағдай қиындай түсті... Жыртқыштар күн өткен сайын малға шабуылын үдетті. Бірнеше үйдің сауын биелерінің құлынын жайратып кетті. Адамдарды ашу-ыза кернеді...
Қарт жылқышы, кәнігі аңшы Сиқымбай Есенбаев аңшы досы Орынбасар Әлсейітовпен ақылдасты. Бар жайды баяндай келіп:
Курметти меннин тыңдармандарым Арнама Тіркеліп қолдап кетініздер лүпіл басып пікір жазып қазақша каналдың дамуына үлес қоса отырыңыздар 😍#аудиокітап қорқынышты әңгімелерyoutube.com/@San_turli_tagdir...