Bildirim gelince başlığa bakıp da koşup gelen bizler: " Bu adam bizi mi gözlüyor, hissediyor ne!" dedik eminim 😊😅

İnsanlar içinde de çok yalnız kaldım. Tek başıma da çok yalnız kaldım en son aşamada yalnızlığın asla geçmiceğini tıpkı vücudumun bir parçası gibi olduğunu ondan kopamicağımı anladım. Gerektiğinde tamamen gerekmediğinde ise kısmı yalnızlık çekmeye karar verdim.Bunu kabullenmek fazlaca zor kabullendiğinde ise alışmak zor ama alıştığında yenilmez gibi bir şey oluyorsun.Nereye tek başına gidersen git hiç umurunda olmuyor.Ben aynı dili konuşmadığım aynı frenkasta olmicağım insanlarla olmaktansa tamamen yalnız kalmayı tercih ederim uzun sürece böyleydi bir sorunda yok.Yalnızlıktan korkunca,ondan daralınca asıl ağır geliyor tamamen düşüncelerden ibaret eylemin kendisinden değil

ALLAH'ım tek değilmişim😅🥲

Üniversite için başka bir şehre geldim ve okulda kafa yapıma uyan bir insan bulamadım 1 yılım samimi bir arkadaşım olmadan geçti ve bu yalnızlık hissi o kadar üzerime sindi ki samimi olmayan herhangi bir arkadaşımın , insanın yanında bile huzursuz hissediyorum ve bu durumun hiç geçmeyeceği sonsuza kadar yalnızlık kavramı korkutucu gelirken bir yandan da boş ve öyle olması gerekmesi gerektiği gibi geliyor çünkü benim gibi düşünen kafama uyan bir insan hiç yokmuş gibi düşünmeye başladım garip ve üzücü bir durum.

Yaklaşık 40 gün sonra YKS sınavına gireceğim. Uzun zamandır kimseyle önemli olmadığı müddetçe konuşmuyorum okulda dershanede vs. Bir tek çok yakın olduklarımla konuşuyordum. Aslında yalnız kalmayı ben istemiştim ve birisiyle gereksiz yere konuştuğumda kendime kızmaya başlamıştım. Bu durum hala devam ediyor. Garip bir şekilde ben bu durumdan mutluyum sanırsam. Her şeyin düzeleceğini derslerime odaklanacağımı düşünmüştüm fakat nafile. Şu an yalnızlığımı düşünemeyecek kadar yoğunum maalesef. Her gün bir önceki gün için kendime kızıyorum. Kendime verip tutamadığım sözler, koyduğum fakat ulaşamadığım hedefler beni yalnızlaştırdı. Yani kurban olduk anlayacağınız. Bu durumu şu an benim gibi binlerce öğrencinin de yaşıyor olması en acı veren kısım.

İçimde büyüyen şefkati sadece evdeki ve sokaktaki kediye gösteriyorum. Diğer mahlukatları her gördüğümde kaçmanın daha mantıklı olduğunu düşünüyorum. Zaten 27 yaşıma basmışken hala hergün geçtiğim yolda görmezden geliniyorsam, bu onların korkak benim de cesur ve ayrıcalıklı olduğumu gösterir. Bundan memnunum. Böyle saçmalıklar için çaba göstermemek beni rahatlatıyor.

Son zamanlarda hayatımdaki neredeyse tüm insanları hayatımdan sildim, toksik arkadaşlıklarımı bitirdim, bana zarar verme ve toksik davranışlar içerme potansiyelli herkesi hayatımdan çıkardım. Sonuç? Koca bir yalnızlık evrenine merhaba dedim. İyi ki de dedim, sahteliklerle dolu çevredense tek başıma kahve içip Sims oynuyorum. Sözün özü o ki yalnızlıktan korkmayın, kendinizi tanıyın, en yakın arkadaşınız yine kendiniz olun. Yalnız doğduk ve yalnız öleceğiz, vadesini dolduran insanları silmekten korkmayın ve kendinize benim yerime kocaman sarılın. Sevgiyle kalın.

İyi ki bu kanal karşıma çıkmış ,çok teşekkürler.

Ben de saatlerce oyun oynayan bir insandım.Ve sosyal becerilerim gelişmedi,tek sebep oyun oynamam değildi ama katkısı çok büyüktü.Anksiyetem olduğunu düşünüyorum,şu anda insanlarla konuşmaktan korkuyorum.Özellikle 3-4 kişilik gruplarda sohbet edemiyorum,rahat olamıyorum.Söylediklerinizi anlıyorum ancak korkumu yenemiyorum.

Bu video cuk oturdu. Bugün berbat bir gün geçiriyorum. Arkadaşım sandığım insan beni başka bir grup için sattı. Normalde hep birlikte yediğimiz halde tek oturduğumu görmesine rağmen yanıma gelmedi, akşam için de bu grupla konsere gitme planı yapmışlar benim haberim yok gerçi gruptaki insanlar hoşlanmadığım tipler. Hepsi sığ ve yüzeysel. Beni böyle tipler için satması da ayrı koyuyor. Bilemiyorum belki de ordaki bir kıza ilgi duyduğu için böyle yapıyordur ama bu sebeple dahi olsa arkadaş satmanın doğru olduğunu düşünmüyorum. Bu saçmalık yetmezmiş gibi eski kız arkadaşımı da gördüm bugün. Yalnızlığı iliklerime kadar hissettim ve bam bu video karşıma geldi 😄

Ben 1 yıldır yalnız hissediyordum kendimi şimdi yine geçti kendi kendine gecti yalnızlıktan gecilmeye izin verilmesi lazım zorlamamak lazım

Hepimiz varoluşsal yalnızlığa sahibiz

Kendini bilmeyen rabbini bilmez. Zihin bizim en büyük dostumuz aslında sadece ona kulak vermek ve onunla sohbet etmek gerek. Bunu yapmazsak yalnız olmadığımızda onu duyamayız. Farkına varamayız. Aklımıza gelen hertürlü iyi kötü düşünceyi kendi düşüncemiz sanarız. Hatta zihnimizi düşmanlaştırırız kendimizden uzaklaşırız. zihnin görevi bir yapay zeka gibi kendisine verilen bilgiyi işleyip çıktılar üretmek bu kadar. Biz ne bilgi istersek oda onu verir. biz onu neyle beslersek oda o bilgiyi işler. bu yüzden kendimizle sohbet etmeli zihnimizi eğitmeliyiz.

❤...selam dostum ❤...teşekkürler

Lan o kadar mıy mıy olmayın.Yalnızlık kraldır.Herkes duygusal bunalım mk

Abim atmış yoğun isteğimiz üzerine 😂

Yaw yalnızlık bide uyuyamama ama ben agresif olamıyorum o çok ilginç 😢

Hocam merhaba,size ulaşabileceğimiz bir mail adresi ya da iletişim var mı ?

Abi ben aşık oldum ve sanırım o benim kadar sevmiyor kalbimin kırılmasından korkuyordum başıma geldi ders calisamiyorum kalbim acıyor ne yapmalıyım?

Abi profile yeni halini koyabilir misin lütfen lütfen