آنچه از حمله اعراب به ایران نمی‌دانیم ، قسمت ۲| داستان غم انگیز فرار زرتشتیان از ایران
#ایران #پارسیان_هند #زرتشتیان_هند #ایرانیان_هند #دانستنیها #حمله_اعراب_به_ایران #سقوط_ساسانیان #زرتشت #تاریخی #تاریخ_تمدن #تاریخ_شفاهی #facts #explore #history
#Zoroastrianism #parsism #persian #pesrian_empire
#قصه_سنجان #فارسی_در_هند #اوستا #ژنتیک #نژاد_ایرانی #فارسی #افغانستان #فارس #عرب #اقوام_ایران #تاریخ_آریایی
زرتشتی ها طی یه سفر دریایی از راه خلیج فارس و دریای عمان و اقیانوس هند، خودشون رو به سواحل غربی هندوستان و ایالت گُجَرات رسوندن.
بعد از پهلو گرفتن کشتی ،حاکم گجرات، مهاجران زرتشتی که از این موقع به بعد به عنوان پارسیان هند شناخته میشدن، رو به پیش خودش فرامیخونه و از زرتشتی ها دلیل مهاجرتشون به گجرات رو میپرسه و بعد از مکالمه ای که توی کتاب قصه سنجان ذکر شده ، زرتشتی ها بالاخره اجازه‌ی ساکن شدن در گجرات رو از حاکم دریافت میکنن.
طبق منابع و روایات پارسیان زرتشتی ها اجازه ساکن شدن در منطقه به نام ناگ ماندال رو میگیرن ولی چون آب و هوا و طبیعت و جنگل های اون منطقه شباهت بسیار زیادی به سرزمین مادریشون یعنی ساری در مازندران داشت ، تصمیم میگیرن که اسم اون منطقه رو نو-ساری بذارن که به معنی ساری جدیده و شهر نوساری به مرکز زرتشتیان یا همون پارسیان هند تبدیل شد. البته روایت های تاریخی دیگه هم وجود داره ولی چیزی که اینجا براتون بازگو میکنم ، روایت های خود زرتشتیان هنده. بعد ها پارسیان هند به یکی از موفق ترین و شناخته شده ترین اقوام هند تبدیل شدن و با نبوغی که در تجارت و هنر از خودشون نشون دادن ، تونستن ثروت زیادی کسب کنن که جلوتر بهش میپردازیم.
تا اینجا داستان مهاجرت پارسیان رو از ایران به هند از زبون منابع زرتشتی نقل کردیم ، البته برخی از تاریخ نگاران به دلیل عدم وجود منابع تاریخی کافی ، چنین مهاجرتی رو زیر سوال میبرن و معتقدن که جامعه زرتشتی در خود هند هم وجود داشته و چنین مهاجرتی صورت نگرفته ، ما هم برای بررسی اینکه ببینیم واقعا چنین مهاجرتی صورت گرفته یا نه تصمیم گرفتیم که باز هم بریم سراغ شاه کلید ماجرا های قومیتی و تاریخی یعنی ژنتیک و ببینیم که آیا با توجه به آزمایشات دی ان ای ، زرتشتیان هند ریشه ایرانی دارن یه نه.
ما چند تحقیقات ژنتیکی رو برای پیدا کردن جواب این سوال زیر و رو کردیم و براتون خلاصه دو تحقیقات ژنتیکی مستقل از هم رو که در ژورنال های علمی معتبر BMC و Elsevier (الزویر) چاپ شدن رو آوردین
در میان جمعیت‌های امروزی، پارسی‌ها به لحاظ ژنتیکی به نزدیک‌ترین جمعیت‌ها به ایرانی و جمعیت‌های قفقازی هستند نسبت به همسایگان جنوب آسیایی. آنها همچنین بیشترین تعداد هاپلوتایپ را با ایرانی‌های امروزی به اشتراک می‌گذارند و ما تخمین می‌زنیم که آمیزش پارسی‌ها با جمعیت‌های هندی در حدود ۱۲۰۰ سال پیش رخ داده است. غنی‌سازی هوموزیگوتی در پارسی‌ها نشان‌دهنده جدید بودن جداشدگی و خویشاوندسالاری آنها است. ما همچنین ۴۸٪ از خطوط میتوکندریایی خاص جنوب آسیایی را در نمونه‌های باستانی مشاهده کرده‌ایم که نتیجه جذب زنان محلی در طول استقرار اولیه می‌باشد. در نهایت، ما نشان می‌دهیم که پارسی‌ها به لحاظ ژنتیکی نزدیک‌تر به ایرانیان نئولیتی هستند تا ایرانیان امروزی که شاهد موج جدیدی از آمیزش از خاورمیانه هستند.
نتیجه‌گیری
نتایج ما با مهاجرت تاریخی جمعیت پارسی به جنوب آسیا در قرن هفتم و تطابق با جذب آنها به جمعیت و فرهنگ زیرقاره هند "مانند شکر در شیر" سازگار هستند. علاوه بر این، نتایج ما در زمینه‌ی گسترده‌تری، یک تغییر جمعیتی عمده در غرب آسنتیجه‌های
یافته‌های ما با مهاجرت تاریخی جمعیت پارسی به جنوب آسیا در قرن هفتم و تطابق آن‌ها با جمعیت و فرهنگ زیرقاره هند "مانند شکر در شیر" سازگار است. همچنین، نتایج ما در مورد موج جمعیتی عمده‌ای در غرب آسیا به دلیل فتح اسلامی حمایت می‌کنند.
به طور خلاصه این مقاله دربارهٔ تأثیرات وراثت ژنتیکی زرتشتیان در ایران و هند صحبت کرده. پژوهشگران با استفاده از داده‌های ژنتیکی از زرتشتیان ایرانی و هندی و جمعیت‌های همسایه اونها، تحلیلی جامع بر روی ژنتیک این گروه‌ها انجام دادن. نتایج این تحقیقات که با روش‌های مبتنی بر هاپلوتیپ انجام شده ، نشون میده که زرتشتیان در ایران و هند ارتباطات ژنتیکی بیشتری با همدیگه دارن نسبت به سایر جمعیت‌ها در کشور هایی که ساکنشون هستن که یعنی یک گروه قومی رو تشکیل میدن. با این حال، مطالعات نشان می‌دهد که زرتشتیان هندی یا همون پارسیان هند پس از ورود به هند با جمعیت‌های محلی تلاقی کردن و توسط تعیین خط زمانی ژنتیکی این تلاقی را به سالهای ۶۹۰ تا ۱۳۹۰ میلادی نسبت میدن که این تخمین زمانی با ادعا های کتاب قصه سنجان تطبیق داره و مهاجرت زرتشتیان به هند پس از حمله اعراب رو تایید میکنه. مورد دیگه ای که توی این مقالات نشون داده شده اینه که بیشتر خط زرتشتیان در هند از طریق خط مردانه حفظ شده و این اطلاعات نشون میده که بین مردان زرتشتی با زنان غیر زرتشتی ازدواج صورت گرفته ولی بین زنان زرتشتی با مردان غیر زرتشتی ازدواجی صورت نگرفته ، علاوه بر اون این تحقیقات نشون داده که موبدان یا همون روحیانیون زرتشتی با هم بیستر وصلت داشتن و بیشتر از بستگان خودشون همسر انتخاب میکردن در ، همونطور که توی برنامه ای که راجب ژنتیک اقوام ایران ساختیم گفتیم ، با وجود اینکه وجود مفهومی به نام نژاد در انسان و علی الخصوص در ایران بی معنیه ، ولی هر چقدر که یک گروه سعی بر حفظ نژاد خالص تر خودشون داشته باشن ، به مرور زمان در نسلهای بعدیشون ، ژنتیک ضعیف تری رو خواهند داشت و خطر ابتلا به بیماری های ارثی و ژنتیکی توشون افزایش پیدا میکنه که این مورد در زرتشتیان و خصوص روحانیون زرتشتی ، به شدت دیده میشه