#vihantaweesak#อมตะนิทาน#แง่คิด#วันเกิด# อมตะนิทาน เรื่อง แง่คิด วันเกิด เป็นวันสำคัญไฉนอย่างไร วันเกิด คือ ปีใหม่ของชีวิต: ถ้าหากพวกเราเชื่อเรื่องการเวียนว่ายตายเกิดแล้ว เราก็ต้องยอมรับว่า การเกิดแต่ละครั้ง คือ การเริ่มต้นชีวิตใหม่ เมื่อครบรอบวันคล้ายวันเกิด ก็คือ การขึ้นรอบใหม่ของการดำเนินชีวิต เช่นเดียวกับวันขึ้นปีใหม่ตามปฏิทินที่เราสมมติกันขึ้นมานับวันเดือนปีที่โลกหมุนรอบดวงอาทิตย์และตัวมันเอง วันเกิดและวันคล้ายวันเกิด จึงถือได้ว่าเป็น “ปีใหม่” ของชีวิต ดังนั้น ครบรอบปีใหม่แต่ละครั้ง ถ้าเราจะได้หยุดใคร่ครวญมองย้อนหลังบ้างว่า ที่ผ่านมานั้น มีอะไรในชีวิตของเราที่พัฒนาก้าวหน้าบ้าง, มีอะไรที่หยุดอยู่กับที่, มีอะไรที่เสื่อมถดถอย และชีวิตของเราได้เป็นสาเหตุแห่งการพัฒนาหรือความถดถอยของใครบ้างหรือไม่ นอกจากนี้ ครอบรอบปีใหม่ของชีวิตแต่ละครั้ง เราควรจะเริ่มต้นชีวิตต่อไปอย่างไรดี จะปฏิบัติเหมือนเดิม หรือว่า ควรต้องมีอะไรเพิ่มเติมเข้ามาบ้าง เป้าหมายที่วางไว้เมื่อปีที่ผ่านมาก้าวหน้าไปแค่ไหนแล้ว บางทีนักปราชญ์ราชบัณฑิตทั้งหลายของโลก เขาอาจจะคิดคล้ายๆกับที่ผู้เขียนชวนคิดอยู่ก็ได้ เพราะว่า ผลงานที่พวกเขาฝากไว้กับโลกนั้น ทรงคุณค่าจนคนรุ่นหลังอย่างพวกเรา เห็นแล้วอยู่นิ่งไม่ได้จนต้องลงมือศึกษาดูเพื่อเป็นแบบอย่าง และเพื่อกระตุ้นให้เกิดความคิดใหม่ๆขึ้นมา
อ้อ…ขอเพิ่มเติมนิดหนึ่ง หลวงพ่อพระพรหมคุณาภรณ์(ป.อ.ปยุตฺโต) ท่านบอกว่า การเกิดของคนเรามีทั้งการเกิดในแง่รูปธรรมและนามธรรม รูปธรรมคือ เกิดจากท้องแม่ และการเกิดดับของเซลในร่างกายคนเรา ส่วนการเกิดในทางนามธรรมนั้น เช่น เกิดดีใจ, เกิดเสียใจ, เกิดความโลภ, เกิดความโกรธ, เกิดความหลง, เกิดความเพียร,เกิดความเบื่อหน่าย เป็นต้น ดังนั้น มองในแง่นี้ วันเกิดของคนเราจึงมีปีใหม่หลายครั้งในแต่ละวัน มีมากจนนับครั้งไม่ถ้วน และเป็นอุปกรณ์สอนพวกเราได้อย่างดีว่า จะต้องปฏิบัติอย่างไรต่อทุกๆปีใหม่ที่กล่าวมา ซึ่งประเด็นนี้ก็ขึ้นอยู่กับว่า พวกเราแต่ละคนเชื่อถืออะไร ถ้าเชื่อธรรมะของพระพุทธเจ้า ก็ปฏิบัติตามธรรมะ ถ้าเชื่อกิเลสของตนเอง ก็ปฏิบัติตามกิเลส สำหรับผู้เขียนแล้ว เชื่อในธรรมะของพระพุทธเจ้า และขอปฏิบัติตามพระธรรมของพระองค์ แม้ว่าบางข้อจะปฏิบัติตามได้ยากลำบากก็ตาม เพราะปฏิบัติตามธรรมะแล้วสิ่งที่จะตามมาคือ “ความสุข” ที่ยั่งยืน ส่วนการปฏิบัติตามกิเลสนั้น ผู้เขียนเชื่อว่า สิ่งที่จะตามมา คือ “ความทุกข์” ที่เป็นกระแสยาวเหยียด และเป็นเหมือนจุดทศนิยมไม่รู้จบ วันเกิด คือ นิมิตที่ธรรมชาติฉลาดสอน: คำว่า “นิมิต” ในหมายถึง เครื่องหมาย,สัญลักษณ์ และอุปกรณ์ ธรรมชาติใช้ชีวิตเป็นอุปกรณ์ เป็นเครื่องหมาย เป็นสัญลักษณ์ สอนและบอกพวกเราอย่างไรบ้าง ธรรมชาติได้สอนพวกเราว่า การเกิดเป็นทุกข์นะ ทุกครั้งที่เราเกิดมา คือ การเริ่มต้นของกระแสความทุกข์ทั้งหลายนะ ในทางพระพุทธศาสนาก็สอนเรื่องนี้ไว้อย่างชัดเจน เช่นว่า “การเกิดบ่อยๆ เป็นทุกข์ร่ำไป” นอกจากนี้ ธรรมชาติใช้ชีวิตนี้สอนให้พวกเราได้รู้ ได้เห็นว่า พวกเราทุกคนควรใช้ชีวิตอย่างไรจึงจะมีความสุข ควรใช้ชีวิตอย่างไรจึงจะหมดทุกข์ และควรใช้ชีวิตจึงจะเรียกได้ว่า “สมกับที่เกิดมาเป็นมนุษย์” ขอให้ทุกคนลองคิดเชื่อมโยงดูก็แล้วกันว่า ธรรมชาติสอนอะไรแก่เราบ้าง สำหรับคนที่สนใจศึกษาพุทธศาสนาอยู่แล้ว ย่อมทราบดีว่า ชีวิตคือขันธ์ห้านี้สอนอะไรแก่เรามากมาย จนอาจกล่าวได้ว่า “นี่ถ้าเราไม่ได้โอกาสเกิดมาเป็นมนุษย์ ก็คงไม่ได้ความรู้ความเข้าใจ ธรรมะของพระบรมศาสดาเช่นนี้” วันเกิด คือ จุดเชื่อม ระหว่างพ่อแม่ และลูก: ข้อนี้ หลวงพ่อพระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต) ท่านบอกว่า คนที่แต่งงานกันแรกๆ ก็จะถูกเรียกแค่ว่า คู่รัก หรือ คู่สามีภรรยา แต่พอมีลูก ทั้งสองก็ได้คำเรียกใหม่ทันที คือ คำว่า “พ่อ” กับ “แม่” ทั้งสองคำเกิดแก่ทุกคู่รักเพราะการมีลูก แล้วที่ทุกคนที่ถูกเรียกว่า “ลูก” ก็เพราะมีพ่อกับแม่นั่นเอง ด้วยเหตุนี้ วันเกิดจึงเป็นจุดเชื่อม ระหว่างพ่อแม่กับลูก นอกจากเชื่อมด้านดังกล่าวแล้ว ยังเชื่อมสายสัมพันธ์ความเป็นพ่อแม่ลูกอีกด้วย ดังคำพูดที่ว่า “ลูกคือสายใยมัดดวงใจพ่อกับแม่, ลูกคือโซ่ทองคล้องใจพ่อกับแม่ หรือ พ่อแม่คือร่มโพธิ์ทองของลูก ฯลฯ” วันเกิด คือ ละครฉากใหม่ ที่ผู้กำกับคือ กฎธรรมชาติ: พวกเราทุกคนคงเคยได้ยินคำพูดที่มีมานานแล้วว่า “ชีวิตคือละคร” หรือ “โลกนี้คือละคร” หลายคนมองชีวิตว่าเป็นเหมือนละคร คำพูดนี้ ผู้เขียนไม่แน่ใจว่า คนแรกที่พูดคำนี้ออกมาจะมองชีวิตในแง่บวกหรือแง่ลบ สำหรับผู้เขียนแล้ว คำพูดดังกล่าวเป็นคำพูดเปรียบเทียบที่เราควรใส่ใจนำมาศึกษาพิจารณาทั้งแง่บวกและแง่ลบ ทั้งในแง่สมมติสัจจะและปรมัตถสัจจะ ที่เรียกวันเกิดว่า ละครฉากใหม่ ส่วนหนึ่งก็มาจากคำพูดที่ว่า “ชีวิตคือละคร” เพียงแต่ว่า เป็นการเริ่มแสดงละคร บทบาทใหม่กำลังจะออกโรง ละครแห่งชีวิตเป็นละครที่ผู้แสดงได้รับค่าแสดงเป็นทุกสิ่งทุกอย่างที่ชีวิตได้มา ทั้งความสุข ความเศร้า สมบัติพัสถาน มิตรสหาย ศัตรู ครูอาจารย์ ฯลฯ โดยมีกฎธรรมชาติ(ภาษาพระท่านเรียกว่าธรรมนิยาม)เป็นผู้กำกับการแสดง กฎธรรมนิยามหรือกฎธรรมชาติดังกล่าวนี้ อาจเรียกรวมอีกคำหนึ่งว่า “เหตุปัจจัย” เหตุปัจจัยนี่แหละที่เป็นผู้กำหนด scene แต่ละซีน หรือฉากแต่ละฉากของชีวิตมนุษย์ว่า จะต้องเป็นไปในรูปไหนบ้าง ผู้เขียนได้ข้อคิดว่า ถ้าเราต้องการให้ชีวิตของเรามีฉากอะไรบ้าง เราต้องศึกษาเหตุปัจจัยและสร้างเหตุปัจจัยขึ้นมาเพื่อให้เราได้แสดงฉากนั้น เช่นว่า พระภิกษุบางรูปท่านต้องการแสดงในฉากพระอรหันต์ ท่านก็ต้องสร้างเหตุปัจจัยเพื่อให้ท่านได้แสดงบทบาทนั้น ซึ่งก็ได้แก่ การเจริญไตรสิกขา จนกระทั่งสมบูรณ์พร้อมที่จิตของท่านหมดกิเลส สิ้นอาสวะ เมื่อนั้น ท่านก็ได้แสดงบทบาทหรือฉากการเป็นพระอรหันต์สมปรารถนา แล้วพวกเราผู้อ่านล่ะ ได้ข้อคิดอะไรบ้าง จากความหมายข้อนี้ของวันเกิด?