🔰حدیث غدیر و بیعت مسلمانان با امیر المؤمنین
📝رسول خدا صلی الله علیه وآله پس از ایراد خطبه غدیر از منبر فرود آمد و آن وقت نزدیك زوال بود در شدّت گرما پس دو ركعت نماز كرد، پس زوال شمس شد و مؤذن آن حضرت اذان گفت و نماز ظهر را با ایشان به جا آورد. پس به خیمه خود مراجعت فرمود و امر فرمود كه خیمه اى از براى حضرت امیرالمؤمنین در برابر خیمه آن حضرت برپا كردند و حضرت امیر المؤمنین در آن خیمه نشست؛ پس حضرت رسول صلى الله علیه و آله فرمود مسلمانان را كه فوج فوج به خدمت آن حضرت بروند و آن جناب را تهنیت و مبارك باد امامت بگویند و سلام كنند بر آن جناب به امارت و پادشاهى مؤمنان و بگویند: اَلسَلام عَلَیك یا امیر المؤمنین! پس مردمان چنین كردند، آنگاه امر فرمود زنان خود و زنان مسلمانان را كه همراه بودند بروند و تهنیت و مبارك باد بگویند و سلام كنند به آن جناب به امارت مؤمنان، پس همگى به جا آورند و از كسانى كه در این باب اهتمام زیاده از دیگران كرد ابن الخطّاب بود كه زیاده از دیگران اظهار شادى و بشاشت نمود به امامت و خلافت آن جناب و گفت: بَخِّ بَخِّ لَكَ یا عَلىُّ اَصْبَحْتَ مَوْلاىَ و مَوْلى كُلِّ مُؤمِنٍ وَ مُؤْمِنَةٍ! یعنى به به از براى تو یا على، گوارا باد تو را، گردیدى آقاى من و آقاى هر مرد مؤمن و زن مؤمنه اى![1][2]
🔸پس حَسّان بن ثابت به خدمت حضرت رسول صلى الله علیه و آله آمد و رخصت طلبید از آن جناب كه در مدح امیرالمؤمنین علیه السلام در ذكر قصه غدیر و نصب آن جناب به امامت و خلافت و دعاهایى كه حضرت رسول صلى الله علیه و آله در حق او فرموده قصیده اى انشاء نماید، چون از آن جناب مرخص شد بر بلندى برآمد و این اشعار را به آواز بلند بر مردم خواند:
یُنادیهُمُ یَومَ الْغَدیرِ نَبیُّهُم
بِخُّمٍ وَاَسمِعْ بِالنَّبِى مُنادِیاً
وقالَ فَمَنْ مَوْلیكُمْ و وَلِیُّكُمْ
فَقالُوا ولَم یُبْدوا هُناكَ التّعادِیا
اِلهُكَ مَوْلینا وَاَنْتَ وَلیُّنا
وَلَنْ تَجِدَنْ مِنّا لَكَ الْیَوْمَ عاصِیاً
فَقالَ لَهُ قُمْ یا عَلىُ وَاِنَّنی
رَضیتُكَ مِنْ بَعْدی اِماماً وَهادیاً
فَخَصَّ بِها دونَ الْبَریَّةِ كُلِهّا
عَلیَّاً وَسَمّاهُ الْوزیر الْمُواخیا
فَمَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَهذا وَلیُّهُ
فَكُونُوا لَهُ اَتْباعَ صدْقٍ مُوالِیاً
هُناكَ دَعَا اللّهُمَ وَالِ وَلیهُ
وَكُنْ لِلَّذی عادى عَلِیّاً مُعاِدیاً
و این اشعار را خاصّه و عامه به تواتر روایت كرده اند.[3]
1⃣الإرشاد ج۱ ص۱۷۴
2⃣إعلام الورى ج۱ ص۲۶۱
3⃣الغدير ج۲ ص۳۴
📗بحار الأنوار ج۲۱ ص۳۸۶