Madenci Wilhelm Trute 1836'dan 1889'a kadar Harz Dağları'ndaki St. Andreasberg dağ kasabasında yaşadı. Onun ve özellikle eşi Minna'nın başarısı, şarkı söylemeyi uzun vadeli bir disiplinle geliştiren ilk kişi olmasıydı. İçi boş düdük, vızıldayan rulo, mandal, zil sesi veya gluck turları ve içi boş rulo gibi çeşitli şarkı melodilerinin isimleri vardır.
Wilhelm Trute kanaryalarının melodilerini dinlediğinde yorucu bir gün geçirmişti. Sabah saat 4'te inişe başladı. Devasa su çarkları, adamların 45 dakikada yaklaşık 800 metre derinliğe kadar yeryüzüne nüfuz etmesini sağlayan bir beceriyi harekete geçirdi. Tıknaz, hafif tıknaz hindi, elinde bir kandille tüneline girdi, diz çöktü ve gümüş damarları ortaya çıkarmaya başladı. Gözeneklerinden ter damlaları çıktı. Dünyanın derinliklerinde yaklaşık 40°C civarındaydı. Sabah 7 ve 11'de molalar verildi. Saat 16.00'ya kadar tekrar temiz havaya çıkıp güneşi, karı veya ağaçların yeşilini göremedi. Babası henüz araba kullanma sanatından yararlanamıyordu. İşi bittikten sonra yorgunluktan yüzlerce metre yukarıya tırmandı.
Tüneldeki küçük bir kafeste genellikle bir kanarya bulunurdu. Madenciyi eğitmek için değil, onun hayat sigortası olarak.
Tüneldeki kokusuz karbon monoksit çok tehlikelidir. Küçük konsantrasyonlar bile ölümcül olabilir. Bayat ve temiz hava insanın ciğerlerine karışır. Kuşlarda ise durum farklıdır. Hava yastıklarından sürekli olarak temiz hava akar. Bu nedenle kanaryalar karbon monoksiti ilgisizlik, bayılma ve en sonunda ölüm yoluyla gösterirler. Madenci, çalışırken kanaryasına göz kulak oluyor ve kuş uyuşuklaştığında hemen tepki veriyordu.
Uygun işitme
Wilhelm Trute'un aslında artık yer altına inmesine gerek olmadığını söylediği bildirildi. Kanarya yavrularının satışından, dağdaki çalışmalarından daha fazlasını kazanıyordu. Ama derinliklere inmeye yemin etti. İşitme duyusunun körelmemesinin nedeninin bu olduğuna inanıyordu. Bu, Avrupa çapında tanınan bir isim haline gelen üreme hattının garantisiydi.
Sankt Andreasberg'deki Yukarı Harz cevher madenciliğinin kanarya yetiştiriciliği ile bağlantılı büyüleyici tarihi, Sankt Andreasberg'deki eşsiz Harz Roller Kanarya Müzesi'nde belgelenmiştir. Jochen Klähn orada kanarya yetiştiriciliğinden elde edilen çok sayıda alet topladı ve bunları gerçekçi bir şekilde bir araya getirdi. Madencilerin odasının neye benzediğini yeniden yarattı ve kanarya yetiştiriciliğinin büyük önemini göstermek için sayısız belge kullandı.
Sankt Andreasberg sakinlerinin yarısı kanarya yetiştirmek veya kafes yapmakla meşguldü.
Sankt Andreasberg sakinlerinin yarısı kanarya yetiştirmek veya kafes yapmakla meşguldü. (Resim: Sankt Andrasberg'deki Harzer Scooter Kanarya Müzesi'ndeki tarihi fotoğraf)
Amerika'ya ihracat
1883 yılında Sankt Andreasberg'de sakinlerin yarısı olan 350 aile kanarya yetiştirdi, kafesler inşa etti ve yavrularını mükemmel şarkı söyleyerek sattı. Harz kanaryaları Rusya ve ABD'de St. Petersburg'a kadar satıldı.
Harz scooter ticareti önemli bir sektördü.
Harz scooter ticareti önemli bir sektördü. (Resim: Sankt Andreasberg'deki Harzer Scooter Kanarya Müzesi'nden tarihi fotoğraf)
Madenciler onları resif üzerindeki küçük kafeslerde daha büyük toplama noktalarına getirdiler. Oradan atlı vagonlarla Hamburg'a nakledildiler ve burada gemiyle yolculuğa başladılar. 19. yüzyılın sonlarına doğru bir milyondan fazla Harz scooter ihraç edildi.