Kilka kilometrów od Poznania znajduje się wieża widokowa mauzoleum Bierbaumów. Wieża usytuowana jest na pagórku kemowym 118 m.n.p.m. Przed rozbiorami okoliczne tereny stanowiły majątki biskupów poznańskich. W okresie zaboru pruskiego tereny zostały przejęte przez niemiecką rodzinę Bierbaumów z pobliskiego Rosnowa. Wieżę wybudowano około roku 1860 wg. projektu berlińskiego architekta Martina Gropiusa, nie ma precyzyjnych zapisów przebiegu budowy. Według ustnych przekazów wieżę wybudował Leonhard Bierbaum po śmierci córki, którą pochował właśnie w tym miejscu. Fakt pochowania w tym miejscu innych członków rodziny nasuwa wątpliwości czy obiekt ten pełnił funkcję grobowca. Mogła być to również wieża widokowa, co potwierdzałyby kręte schody prowadzące na szczyt, na którym znajdował się taras widokowy. Obiekt został wybudowany z czerowonej nie otynkowanej cegły. Ozdobne gzymsy oraz inne zdobienia wykonano z sztucznego kamienia. Płaszczyzny dachowe były pokryte dachówką z łupku. Budowla została wzniesiona na planie krzyża łacińskiego. Jej centralną część stanowi wieża o wysokości 22 metrów. Główne wejście zostało usytuowane od strony północnej a nad nim znajduje się ozdobny tympanon z herbami właścicieli. W 1993 roku wieża została wpisana do rejestru zabytków. W 2001 roku dyrekcja Wielkopolskiego Parku Narodowego odrestaurowała obiekt, który obecnie stanowi terenową stację edukacyjną działającą w ramach Centrum Edukacji Ekologicznej Wielkopolskiego Parku Narodowego w Jeziorach.