Cette chanson, extraite de l'album A tu Vai, est une ode poétique chantée qui exprime toute l’amertume de voir des villages entiers se désertifier. La nostalgie d'un temps pas si lointain où de chaque maison s’élevait des volutes de fumée et des cris d’enfants. Un montage photo qui parcourt notre beau pays, en hommage à tous ces gens qui l'ont peuplé et façonné. A nous de prendre houe, serpe, bêche et courage, et de construire un avenir radieux à partir de cet héritage profondément ancré dans la culture occitane.
Paroles:
Un jorn en passejada
Se sabiás de qu'ai vist
Tres ostals sens teulada
Dins un mas demolit
De lèuna per las pèiras
Escalava lo cèl
Un lençòl de falguièras
Negava los tombèls
De romècs sus la plaça
Manjavan los sovenirs
La glèisa sens façada
Rebondissiá son crist
De gòrbs aletejavan
E butavan lors crits
La mòrt pertot velhava
Cugèri còrfalir
Tot sentiá a salvatge
Tot sentiá a ferum
Dins aquel païsatge
Cresiái trobar degun
Mas prèp d'un mont de pòstas
A l'ombra d'un randal
Vegèri una vielhòta
Qu'alisava son pal
Repic:
Una èrba entre los pòts
L'amarum de la vida
Una èrba entre los pòts
La vida es un tripòt.
Me diguèt pren te garda
L'auratge va traucar
Jos aquel tròç d'arcada
Nos anam arrucar.
Lo tròn que rondinava
Trasiá mila perfums
La vièlha s'inquietava
Contra lo calabrun.
Ela me diguèt paureta
Agacha mon país
Ieu demòri soleta
Los autres an fugit
Apilats dins de vilas
De gàbias de conilhs
Cossí viure tranquille
En se manjant lo monilh
Lo ser dins los escombres
De mon mas escantit
Me'n vau velhar las ombras
D'aquels que son partits
Qu'avián picat las pèiras
E bastit las parets
E remenat la tèrra
Sovent amb los dets.
Repic
Las laissas s'embartassan
Sul causse e sul rogièr
E lo sol que se'n tracha
Se sona Bosiguièr
El semena de gravas
De jòlhs a bèl eissam
E lo país se clava
Pertot de cada band.
Ai trapat una aissada
Un podet un bigòs
Talhèri la bartassada
Graupinhèri los ròcs
Acampèri de lausas
De saula de calhaus
E mai la mendre causa
Per levar los ostals
Semenèri de granas
Pels campets a bèl talh
La vièlha ambe sa cana
Curava los besals
Amb un brandon de palha
Aluquèrem un flairon
Jamai cap de joanada
Donèt tant de claror.
Repic.
Ma lenga es parièira
A un paure clapàs
Claufida de falguièras
De romècs de bartàs
E lo mal que l'embrena
L'empacha de puelhar
D'astors de tota mena
Venon la despeçar
Nos cal prene l'aissada
Lo podet lo bigòs
Talhar la bartassada
E graupinhar los ròcs
E semenar de granas
Pertot als quatre vents
La vièlha ambe sa cana
Nos durbirà los rengs
Recoltarem de faulas
De rimas en crosèls
De descats de paraulas
Per téner estampèl
E d'un brandon de palha
Farem un grand flairon
Jamai cap de joanada
N'aurà tant de claror.
Tout l'album : talvera.org/catalogue/a-tu-vai/
Pour suivre les actualités du groupe, faites un tour sur notre page Facebook ou sur notre site internet: talvera.org/