"Жавоҳир" кўрсатуви
"Ўзбекистон тарихи" телеканали
Ўзбекистондаги энг малакали болалар урологларидан бири сифатида тан олинган Жуманазар Бекназаров 1946 йили Қашқадарё вилоятининг Қамаши тумани Отгузар қишлоғида туғилган. Ўрта мактабда ўқишни тугатиб, 1964 йили Тошкент медицина институтига ўқишга кирган.
Шифокорликка меҳр қўйишининг ҳам тарихи бор. Ўзининг ҳикоя қилишича, 1953 йили укаси менингитга чалинади. Бир куни ҳушдан кетиб, ўзини йўқотганида, Шаҳрисабзга олиб боришади. Дўхтир беморнинг орқа миясига укол қилиб, мия суюқлигини олиб, ўрнига пенициллин жўнатган. Ана шу пенициллиннинг 100 минг бирликдагиси ушбу хасталикни тузатган. 21 кунлик муолажадан сўнг бемор отдай бўлиб кетган. Шу-шу кичик Жуманазар дўхтирликка ўқиб, одамлар дардига малҳам бўлишни кўнглига тугади. Нияти холис экан, мана бугун у - республиканинг энг етакчи мутахассисларидан бири.
Жуманазар Бекназаров 1970 йили Тошкент медицина институтида ўқишни тамомлаб, Қашқадарё вилоятининг Толлимаржон шаҳарчасида фаолиятини бошлаган. 1973-1975-йилларда устозининг тавсиясига кўра болалар жарроҳлиги бўйича ординатурада таҳсил олган.
1975 йили Тошкент шаҳридаги 2-шаҳар болалар шифохонасида шифокор-ординатор, 1978 йили шифокор-ассистент вазифаларида фаолият кўрсатган.
1985 йили буйрак-тош касалликлари бўйича номзодлик диссертациясини ҳимоя қилган. Орадан ўн йил ўтгач, яъни 1995 йили докторлик диссертациясини ёқлаган.