Тек Казакша болсын!

Рахмет бауырым шындықты шыңғыртып аиттың қаитеміз халқымда қауқар болмаи тұрғои жоғарыжақтағылар халықты шаршатты

Өте дұрыс айтасыз

Әкімші, аппақ сазандай болып тұр, халық қап қара жүдеу. Басшылар халықтың емес, өзін семірту үшін талпынған қызметке.

Бир орыс корип турганым жок казак неге орысша сайрап тур

ПОЛНЫ КОСЫЛАМЫН КАЗАХСТАН КАЗАК ЕЛ!

Казак тилин котеремиз казак тилин коргаймыз деймиз орысша сөйлеп турганнын бары казактар

Қазорыстанның халқына айтатыным ҚАЗАҚ ҚАЗАҚ БОЛМАЙ ЕЛ БОЛМАЙМЫЗ.

@user-qh1zt3is9n

29 күн бұрын

Жалауды котиге тыгуеерек

Кызыл жалау Казактын канымен боялған десем кателемпейсин .Осы Кызыл жалаумен бес милеон Казактын каны тогилген

Ке.лесі бес жыл шаруашылық жылы болсын дайрабаев бастық

Жалайсын 👍👍👍👍

Заңсыз заңдар...

Ақымақтар ғана Гитлерді мақтап, орысты даттайды. Әкелеріміз ақымақ болған ба Ұлы Отан соғысқа қатысып, жеңіске жеткізген. Б. Момышұлының, Қ. Қайсеновтың, Т. Бигельдиновтың , менің әкемнің әруақтары ұрсын. Менің әкем түгілі анам да соғысқа қатысқан. Қайырмалары тым қарапайым. Бірінші қайырмасында екінші, төртінші қатарларда буын артықЖыр бастайын әкем жайлы келелі, Есіме алсам көмейге жыр келеді. Тағдырының ауырлығын көтерген, Менің әкем ер жүрек ед себебі. Мың тоғыз жүз сегізінші жылғы еді, Әкем Төлек туған мешін жылы еді. Немересі Жәнібектей датқаның, Төлендідей молда әкенін ұлы еді. Бұхарада медресені бітірген, Атам ақын, бір сырлы, мың қырлы еді. Репрессия жылдарында қаһарлы, Отбасына үлкен қауіп төнеді. Алтын күміс асыл тасты жасырып, Датқа атаның моласына көмеді. Алдына сап барлық малын, отбасын Амалсыздан ауған асып кетеді. Үш жылдан соң бар байлықтан айрылып, Туған жерге қайта келіп жетеді. Шымкенттегі зауытқа кеп кіріпті, Өндіретін қорғасынды жер еді. Зауыт малын бағып күнін көріпті Орыс тілін білмейтұғын себебі Аңдаусызда бір жылқысын шығындап, Соғысқа өзі сұранып соң кетеді. Сұрапылын талай ақын жырлаған, Өткен ғасыр мұңды ой салып тұр маған. Фашистердің соғыс өртін жаққаны, Бейғам жұрттың тыныштығын ұрлаған. Аттаныпты әкем Төлек майданға, Елге қауіп төнгенде жәй тұрмаған. Қырық үшінші жылда алып жарақат, Контузия болып тағы сорлаған. Алматыда емделіпті, айығып, Сонан соң да жаны тыныш болмаған. Отансүйгіш жүрегінің бұйрығы, Жапонменен соғысуға жолдаған. Сол соғыстан Қызыл жұлдыз алады, Жауды жеңіп достарымен мыңдаған. 46-жылы елге оралып, Өз жерінде жеңіс күнін тойлаған. Сол соғыста аңдағанын анық қып, Жыр ғып маған айтушы еді жарықтық. Екі жүзді ефрейтор украин, Байқампазын сезіпті оның танып қап. Намаз оқып отырғанда әкемді Құлатыпты теуіп арттан барып нақ. Намаз оқып болған бойы әкем де Сұлатыпты украинды салып қап. Оны байқап артта тұрған лейтенант, Сұрайды екен бар мән жайды барып ап. Білгеннен соң ефрейторды жіберед "Штрафной" батальонға жазалап. Кей қазақ пен азиат ұлт өкілі, Мұстафаның агентіне тұтылды Соларға еріп шекарадан асыпты, Украиндер сатқын болып ұтылды. Өз елімді қорғаймын деп Отанды Сатқындардан әкем солай құтылды. Біз кеткенше оқ жетпейтін алысқа, Тревога бермей тұр деп жұтынды. Қорқақтық па олардыкі белгісіз Немістерге сатылды да "жұтылды". Содан соң да әкем кешкен қан майдан, Қанша жауды құртты білсін ол қайдан. Атқыштардың дивизиясы мергені, Санап жүрмес, мүмкін де емес ондайда. Әр күн соғыс тоқтамаған ұйқысыз, Жаңылып та кеттік дейтін ол саннан. Қазағымды мақтанышқа бөлеген, Бауыржан мен Талғат және Төлеген Талай ерлік көрсетті сол соғыста Әлия мен Мәншүктерім өнегем. Ер атанды отансүйгіш батырлар, Қан майданға жас күнінде жөнеген. Болсақтағы ұрпақтары ерлердің, Қазір ондай батырлар жоқ ел деген. Түрлі теріс ағымдарға қосылып, Жастар кетті салт дәстүрге ермеген. Бүгін сонау соғыстағы ерліктің Арқасында елге дұшпан төнбеген. Әке - әпкелер лайықты мақтауға, Сол соғыста тыныштыққа шөлдеген. Құттықтаймын нағыз батыр ерлерді, Бүгін келген мерекеде жырменен! Шорабек Төлекұлы Әкем 1908 ж туылған, Жәнібек датқаның немересі, Төленді әкесі Бұхарадағы медресені бітірген ауыл молдасы болған. Ептеп ақындығы да болған. Репресия кезінде алтын күмістерін Жәнібек атасының моласына құмыраға көміп, өздері малдарымен ауған асып кеткен. Ол жақта үш жыл тұрып, барлық малдарынан айырылып, елге оралған. Әкем Шымкенттегі қорғасын зауытына жұмысқа орналасады. Орыс тілін білмегендіктен, зауыттың малын бағады, бір жылқысын ұрып өлтіріп қойып, соғысқа 1942 жылы өзі сұранып кетеді. 1943 қатты жарақаттанып (контузия) Алматыда емделіп, жапон соғысына қатысады. Қызыл жұлдыз медалімен наградталады. Соғыстан 1946 жылы оралады. Соғыс кезінде украиндардың екіжүзділігін байқайды. Соны білген украин ефрейтор намаз оқып жатқанда артынан теуіп құлатады. Әкем намазын бітіріп, украинды бір ұрып сұлатады. Артында орыс лейтенанты мән жәйды егжей текжейлі біліп, украин ефрейторды штраф батальонға жібереді. Кей қазақтар мен азиат ұлттары М. Шоқайдың агенттеріне еріп шекара асып кетеді, әкем өлсем өз Отанымды қорғаймын, сатылмаймын, дейді, онда біздер оқ жетпейтін жерге жеткенде тревога берерсің деп, төртеуі шекара асып қашып, немістерге өтіп кетеді. Әкеміз атқыштар дивизиясында болған, қанша фашисті өлтіргенін кім біледі, санақ жүргізу мүмкін емес, дейтін. Кімнің оғынан өліп жатқанын кім санап тұрады. Әркүні соғыс тоқтамай жүріп жатқанда, санынан өзіміз жаңылысып қалатынбыз, дейтін

Керемет карапайым халкымыз аман болсын, тыныштык каламайтын да бар.