«Վարդը». խոսք՝ Գյոթեի, թարգմանություն՝ Հովհաննես Թումանյանի, երաժշտություն՝ Ռոմանոս Մելիքյանի: Երգում է Տաթևիկ Սազանդարյանը:
Երգի խոսքերը՝
Փոքրիկ տղան մի Վարդ տեսավ,
Տեսավ մի Վարդ դաշտի միջին,
Վարդը տեսավ, ուրախացավ,
Մոտիկ վազեց սիրուն վարդին:
Սիրուն Վարդին, կարմիր Վարդին,
Կարմիր Վարդը՝ դաշտի միջին:
Տղան ասաց. - Քեզ կը պոկեմ,
այ կարմիր Վարդ, դաշտի միջին:
Վարդը ասաց. - Տես, կը ծակեմ,
Որ չմոռնաս փշոտ Վարդին,
Փշոտ վարդին, կարմիր վարդին,
Կարմիր Վարդը՝ դաշտի միջին:
Ու անհամբեր տղան պոկեց,
Պոկեց Վարդը դաշտի միջին.
Փուշը նրա ձեռքը ծակեց,
Բայց էլ չօգնեց քնքուշ Վարդին,
Քնքուշ վարդին, կարմիր վարդին,
Կարմիր Վարդը՝ դաշտի միջին: