𝑫𝒆𝒗𝒂𝒎𝜾~ Biraz kendime gelmek için ayağa kalktığım zaman, bir anda yanımda beliren okul müdürünü görünce korkmuş ve geri adım atmıştım. O/M:(Gülümseyerek)Korkma kızım, benim. O kadarda korkunç olamam değil mi?ㅋ Y/n:(Gülüp eğilerek)Ah kusura bakmayınız hocam, buyrun ? Gerçekten de duruşuyla mı diyeyim, bakışlarıyla mı diyeyim bilmiyorum ancak tüm okulu korkutan bu insan, bana korkunç olup olmadığını soruyordu. Neyse ki, bana öyle sert bakmıyordu. En azından yakınımda olduğu zaman, yoksa kalpten giderdim. O/M:(Liste uzatarak)Bu gün dersten sonra okulda kalıp bu işleri halletmen gerek Y/n:(Listeyi alıp, şaşırarak)Hepsini mi? O/M:Yapamaz mısın? Yoksa senin yerine yeni okul başkanı mı bulmam gerek? Derken elini yüzüne koymuş ve artistlikle düşünüyormuş gibi yapmaya başlamıştı. Y/n:(Sadece bakmıştım)Yapa bilirim hocam Sanki benden başkasını bula bilecek. O giderken bende sınıfıma çıkmak için okula doğru adımlamaya başlamıştım. Tam bu sırada bir sınıf arkadaşımın kolumdan tutmasıyla dönüp ona bakmıştım. S/A¹:Ne dedi ? Y/n:(Listeyi göstererek)Okuldan sonra kalıp bunları yapmam gerek S/A¹:Belki azmış gibi gözüke bilir ancak bu odalar arasında dört kat var, nasıl halledeceksin bu kadar işi? Y/n:Yapabilirim, en azından yapmam gerek. Sonra yapamadı dedirtmem ben ona S/A¹:(Elini omzuma koyarak)Aferin sana Y/n:(Elini omzumdan çekerek)Pekala. Ben sınıfa çıkıyorum S/A¹:(Yine kolumdan tutup çekerek)Nereye? Ders beden eğitimi. Dışarıda olacağız bu gün Kızın yüzüne ters-ters bakmış ve aklımı başımdan alan o anime'yi düşünerek önden yürümeye başlamıştım. Önden yürürken sınıf arkadaşımın hafif sırıttığını duya biliyordum. Çok sinirime dokunmuştu bu olay. Elbette, kafam bir çok işe karıştığı için unutmuş ola bilirdim. Ne var bunda ?! "Evet, kesin kafan bir çok işe karışmıştır Y/n. Buna herkes inandı zaten" Y/n:Üf git be başımdan Evet, istemsizce iç sesime sesli olarak cevap vermiştim. Hemde beden eğitimi için toplaşacağımız yere vardığımda, tüm sınıfın içinde. Y/n:(Arkama dönmüştüm)Dedi sonra. Çocukta koşarak ayrıldı oradan! Konuyu çok güzel döndürmeyi başarmıştım. Sınıf arkadaşımın bana garip bakışlarını göre biliyordum. O sorarcasına bende ne söyleyeceğimi bilmediğim halde bakışmaya başlamıştık, tâki hoca konuşana kadar. Hoca: Geçin yerinize, sonra konuşursunuz. Zaten derse geciktiniz, yoklamayı almak üzereydim İkimizde özrümüzü dileyip yerlerimize geçmiştik. Bu gün bitmeyecek gibiydi... ...Neredeyse bitmişti. Elimi okulun boş kolidorunda duvara yaslamış ve soluklanmaya başlamıştım. Y/n:Az daha, sonra eve gideceğim Derken kalan diğer dosyaları da almış ve son olarak bizim sınıfa yerleştirdikten sonra eşyalarımı almış ve eve gitmek için aşağı kata inmiştim. Telefonumun şarjı bittiği için işlerimi hallederken sınıfta şarja takmıştım. Telefonu açtığım anda annemden üç arama, beş mesaj görmüştüm. Saate bakmıştım, yediyi beş geçiyordu. Daha on sekiz dakika önce aradığı için, çokta endişelenmeden geri aramıştım. Annemle konuşmuş ve okuldan şimdi çıktığımı söylemiştim. Birazdan eve varacağım için endişelenecek durum yoktu ortada. Ben bunları düşünüpte, okuldan ayrılmak için kapıdan dışarıya bir adım attığım anda etrafı gökgürültüsü sesi inletmişti. Y/n:Hay şansıma! Merdivenlere kadar üstü kapalı bir yer olduğundan, merdivenlere yaklaşarak kafamı kaldırmış ve birazdan damlalarını sanki bana inat olsun diye dökmeye hazırlayan, kara bulutlara bakmıştım. Çok geçmeden şiddetli yağmur yağmaya başlamıştı artık. Y/n:(Oflayıp geri çekilerek)Anneme de birazdan varacağım dedim. Şimdi ne yapacağım ben? Böyle yağmur varken, taksilerde çalışmaz Havanın biranda değişmesi ve soğuk su damlaları havayı soğutmaya, beni de üşütmeye başlamıştı. Arada bir içime gelen titreme ile kapıda durmuş yağmurun dinmesini bekliyordum. Ama bu yağmur diner miydi? İçeri geçerek telefonumu çıkarmış ve hava durumu uygulamasını açmıştım. Gördüklerimle gözlerim far görmüş tavşan gibi açılmıştı. Y/n: Ne, gece yarısına kadar yağmurlu hava mı olacak!? Burda kalamam! Dışarıya çıkmak için hazırlanmış ve merdivenlere biraz daha yaklaşmıştım. Ancak adım atacak gibi değildi. Merdivenlerle, okul kapısı arasında ki yerde kala-kalmıştım. Kollarımı bir birine dolamış ve kafamı yere eğerek ne yapacağımı düşünmeye başlamıştım. Sinyallerde zayıfladığından annemi arayamıyordum. Biranda önüme düşen gölge ve duyduğum sesle, kafamı kaldırarak önümdeki kişiye bakmaya başlamıştım. Karşımda benden biraz uzun, saçları kulaklarına kadar olan, yakasında tanış olan ancak çıkaramadığım bir sancak gördüğüm lâkin yüzünü göremediğim kişinin bana siyah bir şemsiye uzattığını görmüştüm. Şemsiyeyi kendisine çekmiş ve açarak yeniden bana uzatmıştı. X:Al bunu, yardımcı olacaktır Gerçekten de çok ihtiyacım olduğu için onu izleyerek, yavaşça elimi uzatarak almış ve sormuştum. Y/n:Peki ya sen? Bir yandan sorarken diğer yandanda elimi havaya kaldırarak şemsiyeyi kafamın üstüne getiriyordum. Biranda şemsiye kafamda kapanmış ve etrafı görmemi engellemişti. Hemen şemsiyeyi geri açarak kolumu aşağı indirmiştim. Ancak!? Y/n: Nereye kayboldu bu çocuk !? Etrafa göz gezdirmiş ancak onu görememiştim. Bende çiğinlerimi çekerek, şemsiyenin yardımıyla hemen eve doğru koşmaya başlamıştım. (...) Sabah erkenden yine okul için uyanmıştım. Çok uykum vardı, dün çok yorulmuştum. Erkek dediğime bakmayın, hatta derse gecikiyordum bile! Hızla hazırlanmış ve evden çıkmıştım. Y/n:Ah, unuttum! Hemen kapıyı açmış ve alırım diye kapının yanına koyduğum şemsiyeyi de alarak evden çıkmıştım. Etrafta dünden biraz su çukurları kalmıştı. Islanmamak için yanlarından koşarak okula, dersin başlamasına dakikalar kala varmıştım. Sınıfıma çıkmış ve soluklanarak sırama geçmiştim. Şemsiyeyi de unutmadan sıramdan asmıştım. Birazdan ders başlamış ve hoca yanında bir öğrenci ile gelmişti. Koşarak geldiğim için hala soluklanmaya devam ederken bir yandan da yeni öğrenciye bakıyordum. Dikkatlice bakamıyordum tabiki. Hocanın izniyle kendini tanıtmaya başlamıştı. X:Selam, ben Taehyung Hoca:Memnun olduk Taehyung, bize kendinle alakalı başka şeylerde söylemek ister misin ? Taehyung: Soy ismim Kim. O böyle konuşunca kafamı kaldırmış ve gözlerine bakmıştım. Herkes gülmeye başlamıştı. Ne şimdi bu, kendini havalı falan mı sanıyor ? Daha benimle tanışmadığı içindir! Hoca:(Gülümseyerek)Peki, zamanla tanışırsınız. Şimdi bulduğun ilk sıraya geç bakalım O sırasına geçerken, bende onu izlemeye başlamıştım. Hareketleri bir garipti. Sanki bizden biri değilmiş gibi, daha çok robot gibi davranıyordu. Y/n:(Umursamayarak)Kendini bir şey sananlardan işte Y/n Hoca konuşmaya başlayınca önüme dönmüş ve dersi dinlemeye başlamıştım... 1.𝘽𝙤̈𝙡𝙪̈𝙢𝙪̈𝙣 𝙎𝙤𝙣𝙪 𝑶𝒌𝒖𝒅𝒖𝒈̆𝒖𝒏𝒖𝒛 𝒊𝒄̧𝒊𝒏 𝒕𝒆𝒔̧𝒆𝒌𝒌𝒖̈𝒓𝒍𝒆𝒓 ~𝑫𝑬𝑽𝑨𝑴 𝑬𝑫𝑬𝑪𝑬𝑲~

@ilhandemir484

Жыл бұрын

Aşkım çok gzl olmuş

Kimtaexwim yeni video atmissssssss hemen izlemeliyim

Cok guEl olmsssss canmmm❤❤❤😍😍😍😍😍😍😍😍emegine ellerine saglkk!! Canmm cok sevyrm snii ck özledm😢

@Runaniz

Жыл бұрын

Teşekkürler ablacım 💗🥺

@Tutuu7Jk

Жыл бұрын

@@Runaniz canm yaaaa runammmm💕💕💕🥺🥺naslsnnnn

Rahatsız olduysan kb.Hayal et yazıyorum ama bir türlü büyüyemiyorum yardımcı olurmusunuz

@Runaniz

Жыл бұрын

Tabiki de yardımcı olurum canım

Harika olmus devami cabuk gelsin nolur

çook güzel olmuş çok beğendim eline emeğine sağlık canım ❤

@Runaniz

Жыл бұрын

Teşekkürler bitanem

@reyhanhoseini

Жыл бұрын

@@Runaniz lafı bile olmaz bebeğim senin gibi biri hep övülmeli

animeci arkadaşım bunu beğendi