Таң дұғасы Әр таңда осы сүрені тыңдап сауапқа кенеліңіз Фәтих сүресі Сүрелер мен дұғалар
Әр күніңді Аят, Хадис, Дұға, Мақал оқып және оларды меңгеріп әсемде: t.me/aiatgz
Құран АЯТ Хадис: / @bna_ai
Сүрені оқушы: Абдулла Абдал - Нұсқа: Асимин Хафс
Дереккөзге сілтеме: mp3quran.net/ru/a_abdl
islam.global/verouchenie/kora...
t.me/+tRX4AYL6Kow4Y2Ri
kuran.kz/sureler/72
/ @bna_ai
Тарчумаи сураи Фотих ба забони Точики
Ба номи Худои ғамхор ва меҳрубонтарин оғоз мекунам.
Ба номи Худои ғамхор ва меҳрубонтарин оғоз мекунам.
(Мухаммад Г.С.) Бешубха, мо ба ту галабаи ошкоро ба даст овардем. (1)
Худоё, гуноҳони гузашта ва ояндаи туро баракат диҳад ва неъмати худро бар ту тамом кунад ва туро ба роҳи рост ҳидоят кунад. (2)
Худованд ба ту неъмати дигаре ато мекунад. (3)
Ӯ чунин Худост, ки қалби мӯъминонро боздошт, то имонашон зиёд шавад. Сипоҳҳои осмонҳову замин аз они Худост. Ва Худо донову ҳаким аст! (4)
Корҳои бади мардону занони мӯъминро маҳв мекунад, то ҷовидона ба биҳиштҳое дохил шаванд, ки аз зери он рӯдҳо ҷорист. Ин дар назди Худо комёбии бузург аст. (5)
Мардони мунофиқу занони мунофиқ ва мардони мушрик ва занони мушрикро, ки дар бораи Худо гумони бад доранд, азоб хоҳад дод. Бигзор бадӣ аз они онҳо бошад. Худованд бар онҳо хашм гирифт ва лаънаташон кард ва ҷаҳаннамро барои онҳо омода сохт. Чӣ ҷои бад рафтан. (6)
Сипоҳи осмонҳову замин аз они Худост. Албатта, Худо тавонову ҳаким аст! (7)
(Муҳаммад صلى الله عليه وسلم) Мо туро барои шоҳидӣ, шодравон ва бимдиҳанда фиристодем. (8)
Шумо ба Худову паёмбараш имон доред. Шумо Ӯро қувват мебахшед, Ӯро ҷалол медиҳед ва барвақт ва дер Ӯро ҳамду сано мегӯед. (9)
(Муҳаммад صلى الله عليه وسلم) онон, ки бар ту бидъат карданд, (онҳое, ки имзо карданд) ба сӯи Худо имзо карданд. Дасти тавонои Худо бар дасти онҳост. Пас ҳар кӣ дилашро мешиканад, ба зиёни худаш аст. Ва ҳар кӣ дар баробари Худои худ вафо кунад, ба ӯ мукофоти бузург медиҳад. (10)
Наҷотёфтагони бадавӣ дар ҷанг ба шумо хоҳанд гуфт: «Моро чорво ва хонаводаҳоямон ихота карда буданд. Аз ин рӯ, дар ҳаққи мо дуо кун». Он чиро, ки дар дил надоранд, бо забон мегӯянд. Ба онҳо гуфт: «Агар Худо барои шумо зиён ё хайре бихоҳад, пас касе барои шумо дар назди Худо чӣ кор карда метавонад?» На ин тавр. Худо ба корҳое, ки мекунед, огоҳ аст». (11)
Шояд шумо гумон кардед, ки паёмбар ва мӯъминон ҳеҷ гоҳ ба назди хонаводаи худ баргашта наметавонанд. Он дар қалби шумо зебо намоиш дода мешавад. Ҳамчунин, онҳое, ки фикрҳои бад доштанд, шумо кишваре будед, ки сазовори гум шудан будед. (12)
Ва ҳар кӣ ба Худову паёмбараш кофир шавад, ҷаҳаннамро барои нофармонон омода кардаем. (13)
Аз они Худост осмонҳову замин. Ҳар киро бихоҳад, баракат медиҳад ва ҳар киро бихоҳад, азоб медиҳад. Ва инчунин Аллохи Бузургу Мехрубон. (14)
Онҳое, ки аз ҷанг мондаанд, чун барои гирифтани ғанимат меравӣ, мегӯянд: «Моро ба ҳоли худ бигузор, аз паи ту меравем». Онҳо мехоҳанд каломи Худоро тағир диҳанд. (Муҳаммад Ғ.С.) ба онҳо гуфт: «Шумо аз мо пайравӣ нахоҳед кард». Худо инро аллакай барои шумо гуфтааст." Баъд гуфтанд: «Ин тавр нест. - Шумо моро дида наметавонед. Онҳо хеле кам мефаҳманд. (15)
(Муњаммад Ѓ.С) ба бодиянишинњое, ки ба љанг нарафтанд, гуфт: «Шумо ба зудї ба кишвари хеле тавоно даъват мешавед ва бо онњо љанг мекунед. Ё мусулмон мешаванд. Агар ин фармонро иҷро кунед, Худованд ба ту мукофоти нек медиҳад. Ва агар мисли пешин рӯй гардонед, Худо шуморо ба азобе дардовар азоб медиҳад. (16)
Барои нобиноён тир нест. Дар ланг хам айб нест. Ва беморӣ гунаҳкор нест. Ҳар кӣ ба Худову паёмбараш итоат кунад, ба биҳишт дохил мешавад, ки дар он дарёҳо ҷорист. Ва ҳар кӣ аз он бипарҳезад, ба азобе сахт гирифтор хоҳад шуд. (17)
Ба дурустї ки Худо аз он лањзае, ки мўъминон шуморо зери дарахт паноҳ доданд, хушнуд шуд ва он чиро, ки дар дилњояшон аст, медонист ва аз онњо боздошт. Онхо хам ба карибй галаба ба даст оварданд. (18)
Ва ба онон ғаниматҳои зиёде дод. Худо тавонову ҳаким аст! (19)
Аллоҳ сизларга кўп мукофотлар ваъда қилган. Ин пирӯзиро ба зудӣ дод, то барои мӯъминон ибрате бошад ва шуморо ба роҳи рост ҳидоят кунад. (20)
Илова бар ин, ғалабаҳое ҳастанд, ки шумо ҳанӯз ба онҳо нарасидаед, аммо Худо онҳоро ба пуррагӣ ба даст овардааст. Охир, Худо ба ҳама чиз қудрати комил дорад. (21)
Агар кофирон бо шумо меҷанганд, пушт мегардониданд ва мегурезанд. Сипас онҳо; дусту ёваре ёфта наметавонад. (22)
Ин роҳи деринаи Худост. Дар суннати Худо дигаргуние нахоҳӣ ёфт. (23)
Ӯ чунин Худое аст, ки пас аз он ки туро бар онҳо ҳоким сохт, дар водии Макка дастҳои онҳоро аз ту боздошт ва дасти туро аз онҳо боздошт. Аллоҳ (Т.) ҳар коре, ки мекунед, биност. (24)
Давом дорад...
#сүрелермендұғалар #құран #құранкәрім