مصطفی طباطبائی، احتمالا به خاطر سلفی‌هایی که در مجلس درس او شرکت می‌کنند، با استناد به روایتی از صحیح بخاری، مدعی شده است که پیاده روی برای زیارت کار "بی‌خودی" است.
این در حالی است که:
ـ این روایت تکلیف کسانی را مشخص می‌کند که عاجز از پیاده‌روی هستند و ربطی به سایر مردم ندارد.
ـ در این روایت «نیازمندی خدا» ملاک جواز و عدم جواز پیاده روی، بیان شده است، پر واضح است که خداوند در هیچ صورتی به عبادت هیچ کسی نیاز ندارد. فرقی ندارد عبادت کننده پیر باشد یا جوان، عاجز باشد یا توانا.
ـ این روایت ارزشی برای شیعیان ندارد. شیعیان برای استحباب پیاده روی، ده‌ها و بلکه صدها روایت صحیح از اهل بیت (علیهم السلام) دارند.
چرا طباطبائی برای قانع کردن شیعیان به روایت بخاری استناد کرده است؟
آیا او نمی‌داند که شیعیان برای این کتاب اعتباری قائل نیستند؟
آیا طباطبائی نمی‌داند که ملاک جواز یا عدم جواز عبادت، «نیازمندی خداوند به آن عبادت» نیست؟
آیا از او اهل سقیفه است که به روایات آن‌ها در احکام شرعی استناد می‌کند؟
00:00 مقدمه
00:08 پخش کلیپ طباطبائی در باره بی خود بودن پیاده روی برای زیارت
01:45 شروع پاسخ به استدلال های طباطبائی
02:14 نشان دادن اصل روایت صحیح بخاری که طباطبائی به آن استناد کرده
03:21 پاسخ علمای اهل سنت از روایت صحیح بخاری
04:18 تحلیل متن روایت صحیح بخاری