((عجب سريســــت يا مولا))
زبسم الله كنم آغاز گويم حــــــــــــمد يكتا را
با آنكه مي ســـتايم سرور آن آل طـــــاحــا را
كنم مداحي حيــــدر ، علي آن ســـــر اعلا را
اجازت از علــــي گيرم بيـان اين معــــــما را
زبعد حمد آن يكتا عجــب سريســـــت يا مولا
رفيقان بشنـــويد از من بگويم وضع دنـــيا را !
حديثي خوش بود ، آماده سازد گوش و دلها را ، زجمع حاظران رخصت نمايد تازه جانها را
زبعد حمد آن يكتا عجــب سريســـــت يا مولا
يكي درويـــــش ميخواند غزل يارش علي باشد
يكي بر خود فرو رفته ، كه اسرارش هميـن باشد
همه ناراحت از دنيا عجــــب سريست يا مولا
يكي از حافظ و سعدي ، يكي از عسكري گويد
يكي از شمس مولانا ، يكي از مولــــوي گويد
يكي گويد كه دنيا خوش بـــكام پولداران است
يكي گويـد ستمــكاري زبهره مستمـندان است
يكي گويد توكل بر ((علي)) كن شاه مردان است
همه ناراحت از دنيا عجــــب سريست يا مولا
يكي گويد كه دين دارم ، هميشه در نمازم من
يكي گويد عاشقـــم ، هميشه اندر گدازم من
يكي با يال و كوبالـــش مسلماني همي تازد
يكي بر دنياي ديـن و شهــــوت همي تازد
يكي گويد اگر مانـدم خرابـــــاتي بسازم به
به عشق حيدر و صفدر ، فقيـران را نوازم من
يكي گويد خبر داري حسين از اهل عرفان شد !
برفت اندر خرابات و مقـــــيم كوي زندان شد !
بخورد باده و وصلت ، به بزم دوست مهمان شد
گهي زير و گهي بالا ، عجب سريــست يا مولا