‌ارنست چگوارا، زاده ۱۴ ژوئن ۱۹۲۸، پزشک، چریک، سیاست‌مدار، نظریه‌پرداز جنگی و انقلابی مارکسیست زاده آرژانتین و یکی از شخصیت‌های اصلی انقلاب کوبا بود.
بیوگرافی چگوارا
ارنستو چگوارا ( Ernesto Che Guevara‌ ) در ۱۴ ژوئن سال ۱۹۲۸ در روزاریو آرژانتین در خانواده‌ای اشرافی به دنیا آمد. چگوارا اولین فرزند خانواده پنج فرزندی خود بود. جد پدری چگوارا جز ثروتمندترین مردان آمریکای جنوبی محسوب می‌شد و از طرف دیگر جد مادری او خوزه ده لاسرنا ای هینوخوسا آخرین فرماندار اسپانیایی پرو بود. چگوارا در خانواده آرژانتینی با تبار ایرلندی و باسک به دنیا آمد، ارنست چگوارا داری شخصیت پر جنب و جوشی بود بطوری که پدرش همواره بیان می‌کرد که آنچه در رگ‌های چگوارا جریان دارد خون شورشیان ایرلندی است. ارنست در خانواده‌ای با گرایش‌های چپ پرورش یافت و از این رو در سنین کم با دیدگاه‌های مختلف سیاسی آشنا بود.
پدرش از طرفداران جمهوری خواهان در جنگ داخلی اسپانیا بود آنها اغلب به سربازان آسیب دیده در جنگ پناه می‌دادند و از آنها در خانه مراقب می‌کردند. چگوارا شخصاً از دوران کودکی به فقرا توجه زیادی داشت.
گرایش‌های ادبی و فکری چگوارا
چگوارا به اشعار ر و آثار نویسندگانی چون پابلو نرودا، گابریل میسترال، فدریکو گارسیا لورکا، آلبرکامو، کافکا، ژول‌ورن علاقه زیادی نشان می‌داد. عقاید چگوارا در زمینه عشق و مهین پرستی، عقاید اجتماعی و عقاید او درباره مرگ از مطالعه کتاب‌های برتراند راسل، آثار جک لندن و فرد ریش نیچه منشأ گرفت.
دوران تحصیل چگوارا
چگوارا به دلیل ابتلاء به بیماری آسم ضعیف و به جای مدرسه رفتن در خانه می‌ماند و مادرش آموزش‌های لازم را به او می‌داد. چگوارا در سال ۱۹۸۴ به دانشگاه بوینوس آیرس وارد و در رشته پزشکی به تحصیل مشغول شد.
مبارزه طلبی در چگوارا
چگوارا یکسال از دوره تحصیل خود را مرخصی گرفت تا برای آشنایی با قبایل و فرهنگ‌های مختلف به همراه دوستش با موتور به قسمت‌های مختلف آمریکای لاتین سفر کنند. سفر به شمال آرژانتین و گشت و گذار در بین قبایل سرخپوست تحول شگرفی در طرز فکر و شخصیت وی ایجاد نمود. مشاهده فقر و تنگدستی مردم آمریکای جنوبی روحیه مبارزه طلبی را در چگوارا بیدار کرد.
او دلیل فقر و بدبختی مردم را نظام ظالم می‌دانست و بنا بر تفکرات مارکسیستی خویش تنها راه رهایی از این شرایط را انقلاب مسلحانه می‌دید.
چگوارا در اصلاحات اجتماعی گواتمالا
چگوارا در سال ۱۹۵۳ به گواتمالا رفت. چگوارا به هدف مقابله با از بین بردن استثمار سرمایه‌های آمریکای لاتین توسط ایالات متحده آمریکا، در اصلاحات اجتماعی گواتمالا تحت ریاست جمهوری خاکوآربنز شرکت کرد.
آموزش‌های نظامی و چریکی چگوارا
بعد از کودتای سیا چگوارا به نهضت مقاومت مکزیک ملحق شد. در مزرعه‌ای تحت نظارت سرهنگ آلبرتو بایو آموزش‌های چریکی لازم را دید و در این زمان بود که استعدادهای نهفته وی در زمینه آموزش‌های نظامی شکوفا شد.
در این زمان لقب چه (che) که در زبان آرژانتینی مانند رفیق به کار می‌رود به گوارا تعلق گرفت. سپس به گروهک نظامی که بوسیله جوانان کمونیست تشکیل شده بود پیوست تا به پشتوانه آربنز بجنگد اما از این کار خسته شد و دوباره به ادامه کار طبابت خویش پرداخت.
نتیجه اصلاحات اجتماعی گواتمالا
اما در مدت زمان بسیار کوتاهی آربنز پناهنده سفارت مکزیک شد و هیلدا گادا دستگیر شد و چگوارا نیز به کنسولگری آرژانتین پناه برد و بعد از چند هفته به مکزیک سفر کرد.
چگوارا با دیدن سرنگونی رژیم آربنز توسط سازمان سیا به این نتیجه رسید که ایالات متحده یک قدرت امپریالیست است که هر کشوری را که بخواهد آزادانه پیشرفت کند سرنگون می‌سازد.
چگوارا و جنبش فیدل کاسترو
اوایل سپتامبر ۱۹۵۴ چگوارا به مکزیک رفت و با تبعیدشدگان ۲۶ جولای در گواتمالا ارتباط برقرار کرد. نیکولوپز جز این تبعیدی‌ها بود که زمینه آشنایی چگوارا را با فیدل کاسترو فراهم کرد. فیدل کاسترو رهبر جنبش ۲۶ جولای گواتمالا بود که در مکزیک فکر براندازی نظام دیکتاتوری باتیستا را در سر داشت. چگوارا نیز به حمایت از جنبش فیدل کاسترو در براندازی نظام دیکتاتوری برخاست. چگوارا پزشک و یکی از بهترین چریک‌های این جنبش بود.
ایدئولوژی‌های سیاسی چگوارا
چگوارا در اصلاحات اجتماعی گواتمالا شرکت کرد. اما از طرف سازمان سیا مجبور به کناره‌گیری شد و همین جریان منجر به شکل‌گیری ایدئولوژی‌های سیاسی چگوارا گشت. چگوارا علت عقب ماندگی جهان سوم را ناشی از رویکرد امپریالیسم، استعمار نو و نظام سرمایه داری می‌دانست و راه رهایی از این عقب ماندگی را حرکت به سوی پرولتاریا انترناسیونالیسم و انقلاب جهانی می‌دانست.
کتاب‌های چگوارا
از کتاب‌های چگوارا می‌توان به کتاب راهنمای جنگ چریکی و خاطرات موتور سیکلت اشاره کرد. کتاب خاطرات موتور سیکلت در مورد سفرهایش به آمریکای لاتین است.
قتل و اعدام چگوارا
سازمان سیا در ۸ اکتبر ۱۹۶۷ چگوارا را در بولیوی دستگیر کرد. عده‌ای معتقد بودند که سازمان سیا ترجیح می‌داد چه گوارا را زنده دستگیر و بازجویی کند. اما در نزدیکی دهکده ای به نام لاایگه به همراه چند تن از یارانش در محاصره ارتش بولیوی گرفتار شد و یک روز بعد یعنی ۹ اکتبر ۱۹۶۷‌ به طرز فجیعی توسط سربازی با شلیک گلوله اعدام شد. چگوارا بعد از مرگ به عنوان یک متخصص در فنون جنگی و قهرمان جنبش‌های انقلابی سوسیالیستی در کل دنیا شناخته شد.
قبر چگوارا
در سال ۱۹۹۷ بقایای جسد او به کوبا انتقال پیدا کرد و به مناسبت پیروزی‌های زیادی که چگوارا در جریان جنگ‌های انقلابی کوبا کسب کرده بود در سانتا کلارا به خاک سپرده شد و مقبره‌ای به یاد او ساخته شد.