lirik;
Soyo suwe, soyo nelongso rasane
Atiku kangen, kangenku marang kowe
Nanging pancen, pancen wes dadi nasibe
Durung biso sesandingan, sesandingan karo kowe
Arume kembang, mekar ing wayah sore
Arum ambune, isih biso tak rasakne
Nanging, nanging, nanging arume rambutmu
Amung biso tak bayangne, mergo kowe ra ning kene
Aku lungo nang monco, golek makaryo
Nggo sangune urip, aku lan kowe
Arume kembang, mekar ing wayah wengi
Dadi tombo kangenku, jeroning ati
Kembangku ayu, lilakno lungoku
Aku ra bakal lali, marang janji sing ketali
Neng simpang limo iki
Sing nyekseni sumpahing ati
Janjiku mengko mesti tak tepati
Arume kembang, mekar ing wayah sore
Arum ambune, isih biso tak rasakne
Nanging, nanging, nanging arume rambutmu
Amung biso tak bayangne, mergo kowe ra ning kene
Aku lungo nang monco, golek makaryo
Nggo sangune urip, aku lan kowe
Arume kembang, mekar ing wayah wengi
Dadi tombo kangenku, jeroning ati
Kembangku ayu, lilakno lungoku
Aku ra bakal lali, marang janji sing ketali
Neng simpang limo iki
Sing nyekseni sumpahing ati
Janjiku mengko mesti tak tepati
Kembangku ayu, lilakno lungoku
Aku ra bakal lali, marang janji sing ketali
Neng simpang limo iki
Sing nyekseni sumpahing ati
Janjiku mengko mesti tak tepati
Entenono aku neng simpang limo
sumber:-